Dotychczasowe badania wykazują, że najskuteczniejszą metodą walki z otyłością jest stosowanie odpowiedniej diety z równoczesnym zwiększeniem wydatkowania energii poprzez systematyczną aktywność fizyczną. Regularne jej wykonywanie powoduje zmniejszenie ilości tkanki tłuszczowej i zwiększenie beztłuszczowej masy ciała, zmniejszenie wielkości komórek tłuszczowych oraz zwiększenie ich wrażliwości na działanie insuliny.

Aktywność fizyczna, niezależnie od wpływu na masę ciała i tłuszczu, wpływa także na dystrybucję tkanki tłuszczowej w organizmie, powodując prozdrowotny typ jej kumulacji. Wykazano, że wykonywane systematycznie ćwiczenia fizyczne regulują występujące często w otyłości zaburzenia metaboliczne, powodują obniżenie stężenia insuliny we krwi przez wzrost wrażliwości tkanek na insulinę, a także wpływają na obniżenie we krwi poziomu lipidów (cholesterolu i triglicerydów).

Związek poziomu aktywności fizycznej z występowaniem otyłości jest zauważalny już u małych dzieci w wieku 4 lat. W badaniu ogólnopolskim wykazano, że wśród dzieci, które uczęszczały do przedszkoli i uczestniczyły w różnych zajęciach ruchowych, było znacząco mniej otyłych i z nadwagą w porównaniu do tych, które pozostawały w domach pod opieką mam lub babć.