Od dawna już wiadomo, że styl życia, a szczególnie żywienie i aktywność fizyczna, to recepta na zdrowe i długie życie. Wpływ genów, jak podkreślają naukowcy, na długość naszego życia wynosi (w zależności od źródła) najczęściej około 25%. Reszta zależy od nas. Jak podają eksperci, nawet minimalna aktywność fizyczna zmniejsza śmiertelność i wydłuża przewidywaną długość życia.

Jaki ruch na jesień życia?

Eksperci WHO definiują aktywność fizyczną osób starszych jako wszystkie czynności w życiu codziennym, związane z ruchem. Chodzi więc nie tylko o ćwiczenie
i uprawianie sportu, lecz także pracę i odpoczynek.

Tymczasem badania krajowe i zagraniczne wskazują, że poziom aktywności fizycznej obniża się wraz z wiekiem, zarówno wśród kobiet, jak i mężczyzn. Nie dotyczy to superstulatków. Badający ich naukowcy uznali, że najważniejszym czynnikiem, wpływającym na długowieczność tych sędziwych osób, było aktywne spędzanie wolnego czasu, a zwłaszcza odpowiednia dawka ruchu naturalnego. Pod tym pojęciem kryją się czynności związane z życiem codziennym: uprawa ogródka, spacery i czynności manualne w domu czy ogrodzie. Badani deklarowali taką aktywność niezależnie od miejsca zamieszkania i płci.

W jaki sposób aktywność fizyczna „konserwuje” nasz organizm na dłużej?

Przede wszystkich chroni przed chorobami cywilizacyjnymi, które skracają życie. Aktywność fizyczna w parze z prawidłowym żywieniem nie ma sobie równych w walce z nadwagą i otyłością, które znacząco zmniejszają przewidywaną długość życia z uwagi na wynikające z nich powikłania zdrowotne.

Osoby aktywne fizycznie rzadziej sięgają po używki i są bardziej odporne na nałogi. Ćwiczenia fizyczne, szczególnie te na świeżym powietrzu o charakterze tlenowym, nie tylko w dużej mierze chronią przed chorobami sercowo-naczyniowymi, najczęstszą przyczyną krótszego życia osób po 65. roku życia, lecz także znacząco wspomagają ich leczenie.

Jak wskazują wybitni kardiolodzy, już 15 minut aktywności fizycznej dziennie lub 90 minut tygodniowo o umiarkowanym natężeniu może przynieść korzyści nawet u osób z ryzykiem sercowo-naczyniowym. Mięśnie oddechowe, dzięki regularnym ćwiczeniom, stają się silniejsze i mają lepszą wydolność, dzięki czemu zapewnia się prawidłową pracę płuc na długie lata.

Aktywność ruchowa, szczególnie w gronie przyjaciół czy rodziny, rozładowuje stres i negatywne emocje, dając nie tylko lepszą kondycję fizyczną, ale i psychiczną. Odpowiednia do wieku i możliwości dawka ruchu powoduje wydzielanie endorfin i serotoniny – hormonów redukujących napięcie, zmniejszających stres i poprawiających nastrój. Nic dziwnego, że indywidualne i grupowe zajęcia ruchowe są uważane za skuteczną profilaktykę pierwotną i wtórną depresji. Na koniec nie można zapomnieć o korzystnym wpływie regularnej i umiarkowanej (czyli dostosowanej do indywidualnych możliwości) aktywności ruchowej na poprawę odporności organizmu. Powodów, by iść na spacer, porozciągać się czy ćwiczyć, jest zatem mnóstwo.