U osoby otyłej łatwiej dochodzi do zmian zwyrodnieniowych w stawach, zwłaszcza kończyn dolnych, i związanych z tym przykrych dolegliwości, jakimi są bóle, obrzęki, ograniczenie ruchomości. W przeciwieństwie do chorób układu krążenia i cukrzycy, choroby stawów są wynikiem bezwzględnego nadmiaru masy tkanki tłuszczowej, a nie tylko jej brzusznej dystrybucji.

Na rozwój kamicy pęcherzyka żółciowego szczególnie narażeni są pacjenci z otyłością brzuszną.

Pamiętaj! Zbyt rygorystyczna redukcja kalorii w czasie odchudzania (poniżej 1000 kcal) może sprzyjać bądź zaostrzeniu objawów związanych z istniejącymi kamieniami w pęcherzyku żółciowym, bądź może spowodować powstanie złogów w pęcherzyku żółciowym.

Definiuje się go jako występowanie braku przepływu powietrza przez drogi oddechowe trwające dłużej niż 10 s. i powtarzające się częściej niż 5 razy na godzinę. Typowym objawem tego zespołu jest bardzo głośne chrapanie, uczucie porannego zmęczenia, trudna do pokonania senność w ciągu dnia. Dolegliwość ta dotyczy głównie mężczyzn, ale kobiety, szczególnie bardzo otyłe, są na nią również narażone.

Kobiety otyłe częściej cierpią na zaburzenia miesiączkowania. Ciąże ich częściej rozwiązywane są cięciem cesarskim, a ryzyko wystąpienia nadciśnienia, zatrucia ciążowego, cukrzycy ciężarnych czy infekcji dróg moczowych jest większe niż u kobiet z prawidłową masą ciała.

Nadmierna masa ciała zwiększa ryzyko rozwoju przewlekłej choroby nerek, czyli ich niewydolności. Osoby z nadwagą mają o 40%, a z otyłością o 83%, większe ryzyko rozwoju przewlekłej choroby nerek niż osoby z prawidłową masą ciała. Pierwszym objawem zaburzenia funkcji nerek jest zazwyczaj białkomocz (obecność białka w moczu) wyprzedzający nawet o kilka lat spadek wydolności nerek.

Osoby otyłe często cierpią na zaburzenia lękowe i depresyjne. Często trudno ustalić, czy wystąpiły one w przebiegu otyłości, czy po części były jej przyczyną. Otyłość niewątpliwie sprzyja nasileniu tych zaburzeń.