W ostatnich latach mamy do czynienia ze wzrostem zainteresowania prozdrowotnymi właściwościami buraka. Prowadzone są liczne badania w tym kierunku, które wskazują na korzystny wpływ soku z buraków w zapobieganiu i leczeniu chorób układu krążenia i nowotworów. Jednak nie ma żadnych wiarygodnych przesłanek naukowych żeby sądzić, że spożycie buraków czy soku z buraków ma wpływ na podniesienie poziomu żelaza we krwi.

Prawdą jest, że buraki mają działanie krwiotwórcze, czyli pobudzają ten proces, ale nie oznacza to, że jedząc buraki lub pijąc sok z buraków wyleczymy anemię. Jedynym sposobem na anemię z niedoboru żelaza jest odpowiednie spożycie tego składnika z żywnością i/lub w formie suplementów, w zależności od stopnia zaawansowania choroby, o czym powinien zadecydować lekarz.

Zawartość żelaza w 100 g buraków wynosi 1,7 mg a w soku z buraków około1 mg. Jak we wszystkich produktach roślinnych żelazo zawarte w burakach występuje w formie niehemowej, czyli znacznie gorzej przyswajalnej niż żelazo hemowe, zawarte tylko w produktach zwierzęcych. Przyswajalność żelaza z buraków wynosi zaledwie 2-5%. Na niską przyswajalności żelaza z buraków oprócz formy w jakiej występuje (niehemowej) wpływa stosunkowo duża zawartość kwasu szczawiowego oraz błonnika pokarmowego.

Jeśli założymy, że przyswajalność żelaza z buraków i soku z buraków nie przekracza 5%, a norma na żelazo dla kobiety w wieku reprodukcyjnym wynosi 18 mg, do pokrycia zapotrzebowania organizmu na ten składnik żelazo musielibyśmy zjeść codziennie 21 kilogramów buraków lub wypić 26 litrów soku z buraków, co jest niewykonalne.

Burak jest bardzo wartościowym warzywem, który powinien często gościć na naszych stołach, ale nie oczekujmy, że będzie to skuteczny lek na anemię.