Dział
Inna
W tej sekcji znajdziesz wskazówki dotyczące żywienia osób chorych na różnego rodzaju choroby.
Hiperamonemie – niebezpieczny amoniak
Hiperamonemie to grupa chorób, w których stężenie amoniaku we krwi przekracza normę, co stanowi duże zagrożenie dla zdrowia i życia pacjenta. Wynikają z zaburzeń cyklu mocznikowego. Cykl mocznikowy (inaczej Krebsa lub ornitynowy) jest jednym z procesów gospodarki białkiem w organizmie. Białko dostarczone z pożywieniem, rozkładane jest na aminokwasy, które ulegają dalszym przemianom. W opisywanym cyklu przy udziale 3 aminokwasów powstaje mocznik, który jest później wydalany przez nerki. Jednym z jego składników jest amoniak – substancja, która musi zostać przetworzona z uwagi na swoją toksyczność dla mózgu.
Nietrzymanie moczu – wstydliwy kłopot. Ale jest na to rada!
Pierwsze objawy problemów z nietrzymaniem moczu mogą wystąpić już u młodych kobiet, u których przeważa wysiłkowe nietrzymanie moczu. Wraz z wiekiem wzrost liczby incydentów nietrzymania moczu z powodu parć naglących zmniejsza różnicę między występowaniem tej choroby u kobiet i u mężczyzn. Jakie są przyczyny, a jakie sposoby radzenia sobie z tym schorzeniem?
Niekorzystny wpływ leków na wchłanianie składników pokarmowych i stan odżywienia
Niektóre leki mogą zaburzać wchłanianie wielu istotnych składników pokarmowych, powodując ich niedobory w organizmie oraz upośledzenie stanu odżywienia. Zaburzenia wchłaniania niektórych składników (witamin czy mikroelementów) ujawniają się najczęściej po długim okresie stosowania wybranych leków, tj. od kilku miesięcy do kilku lat. Dość duża grupa leków może jednak powodować względny niedobór witamin i składników mineralnych w organizmie, zwłaszcza u ludzi w starszym wieku.
Interakcje składników grejpfruta z lekami
Powstanie interakcji składników pokarmowych z lekami zależy głównie od tego, czy są one metabolizowane przy współudziale tych samych enzymów cytochromu P-450. Najlepiej udokumentowano wpływ soku grejpfrutowego na metabolizm leków. Interakcja ta może dotyczyć bardzo wielu chemioterapeutyków stosowanych często w praktyce lekarskiej.
Suplementy diety zawierające składniki roślinne – ryzyko interakcji z lekami
W publikacjach naukowych wskazuje się, że suplementy diety mogą być przyczyną powikłań farmakoterapii u pacjentów zażywających leki. Może dochodzić do interakcji pomiędzy składnikami zawartymi w suplemencie (witaminy, sole mineralne, wyciągi roślinne i inne) a powszechnie stosowanymi lekami.
Interakcje pomiędzy żywnością a lekami
Interakcje między lekiem a żywnością mogą skutkować ograniczeniem skuteczności leczenia lub zwiększeniem ryzyka wystąpienia działań niepożądanych.
Dieta ketogenna
Dieta ketogenna jest to dieta bogatotłuszczowa i ubogowęglowodanowa, która naśladuje stan głodówki (powodując wytwarzanie z tłuszczów dużej ilości ciał ketonowych) dostarczając jednocześnie wystarczającej ilości energii. Stosunek tłuszczów do węglowodanów w tej diecie wynosi 3-4:1. Jej odmianą jest dieta oparta na średniołańcuchowych kwasach tłuszczowych (MCT), które są lepiej przyswajane, gdyż wchłaniają się z jelita bezpośrednio do krwiobiegu.
Dieta ketogenna w leczeniu padaczki lekoopornej i wrodzonych wad metabolizmu – wskazanie lekarskie
Dieta ketogenna to potwierdzona wieloma badaniami naukowymi metoda leczenia pacjentów z padaczką lekooporną lub wybranymi wrodzonymi wadami metabolizmu (deficytem dehydrogenazy pirogronianu – PDHD i deficytem transportera glukozy do mózgu – GLUT1). W medycynie traktowana jest jako lek, a nie sposób odżywiania.
Zalecenia dietetyczne w leczeniu astmy i przewlekłej obturacyjnej choroby płuc (POChP)
W przypadku astmy i przewlekłej obturacyjnej choroby płuc (POCHP) odpowiednia dieta jest istotnym elementem leczenia niefarmakologicznego. Jest to ważne między innymi dlatego, że u osób cierpiących na astmę dodatkowym problemem zdrowotnym bywa otyłość, natomiast u ciężko chorych na POCHP może występować niedobór masy ciała i zmniejszenie masy mięśniowej.
Borelioza – znaczenie terapeutyczne diety
Kleszcz pospolity (Ixodes ricinus) przenosi patogeny licznych tzw. chorób odkleszczowych, wśród których najczęściej wymienia się boreliozę, babeszjozę i kleszczowe zapalenie mózgu.