Narodowe Centrum Edukacji Żywieniowej logo
Wyszukiwarka
Zaparcia – zalecenia i jadłospis

Zaparcia – zalecenia i jadłospis

Modyfikacja stylu życia, w tym sposobu żywienia, stanowi istotny element leczenia przewlekłych zaparć. Podstawowym postępowaniem jest zwiększenie spożycia produktów będących źródłem błonnika pokarmowego, takich jak warzywa, owoce, pełnoziarniste produkty zbożowe, nasiona roślin strączkowych, orzechy, nasiona i pestki. Bardzo ważne jest również zwiększenie ilości wypijanych płynów, głównie wody. Warto dodać, że zaparcia mogą wynikać także ze zbyt małej ilości spożywanej żywności, np. na skutek stosowania restrykcyjnej diety redukcyjnej. Dieta powinna być dostosowana indywidualnie do potrzeb pacjenta. W tym celu można skorzystać z pomocy dietetyka, który będzie wsparciem w procesie zmiany nawyków żywieniowych.

Wybrane zalecenia dietetyczne w zaparciach:

  1. Zwiększ spożycie błonnika pokarmowego z dietą, który powoduje wzrost objętości stolca i przyspiesza pasaż jelitowy. Zalecana dzienna podaż błonnika według WHO powinna wynosić 25 g, natomiast ADA (z ang. American Dietetic Association, Amerykańskie Stowarzyszenie Dietetyczne) różnicuje ją pod względem płci oraz wieku i zaleca dzienne spożycie błonnika dla kobiet na poziomie 25 g dziennie, dla mężczyzn 38 g, a dla dzieci 19-25 g. Zwiększenie podaży błonnika wiąże się też z dodatkowymi korzyściami zdrowotnymi. Według panelu ekspertów EFSA w niektórych przypadkach u ludzi dorosłych spożycie błonnika wyższe od 25 g dziennie może wspomagać utrzymanie prawidłowej masy ciała oraz zmniejsza ryzyko rozwoju chorób dietozależnych. Zwiększenie ilości błonnika należy przeprowadzić stopniowo, ponieważ nagła zmiana może być przyczyną wzdęć i innych dolegliwości ze strony przewodu pokarmowego.
  2. Spożywaj warzywa i owoce w ilości minimum 400 g dziennie. Warzywa jedz jak najczęściej, dodawaj je do większości posiłków w ciągu dnia. Nie zapominaj o kiszonkach (np. kapuście i ogórkach), które korzystnie wpływają na mikrobiotę jelitową. Owoce spożywaj w mniejszej ilości, ponieważ zawierają więcej cukrów prostych. Są jednak cennym źródłem błonnika pokarmowego, polifenoli i sorbitolu, czyli składników ułatwiających wypróżnianie. Częściej wybieraj owoce surowe, a suszone tylko okazjonalnie. Dodawaj je do posiłków, np. owsianek, koktajli, sałatek. Nie zaleca się spożywania soków, napojów i nektarów, które są pozbawione błonnika pokarmowego.
  3. Wybieraj pełnoziarniste produkty zbożowe, tj. pieczywo razowe, graham, kasze gruboziarniste, naturalne płatki zbożowe, makarony razowe, ryż brązowy.
  4. Do posiłków dodawaj orzechy, nasiona i pestki (np. słonecznika, dyni, siemię lniane), które są doskonałym źródłem błonnika pokarmowego. Zalecana dzienna porcja wynosi 30 g (garść).
  5. Zwiększenie podaży błonnika jest skuteczne w leczeniu zaparć, kiedy towarzyszy mu odpowiednia ilość wypijanych płynów. Zalecane jest spożywanie min. 2,5 litra płynów dziennie. Przede wszystkim powinna być to woda, ale źródłem płynów będą też napary z herbaty, kawy i ziół, zupy, koktajle, fermentowane produkty mleczne. Dodatkowo można rozważyć regularne spożywanie wody wysokozmineralizowanej bogatej w magnez, która poprawia konsystencję stolca i przyspiesza perystaltykę jelit.

Chcesz wiedzieć więcej? Pobierz bezpłatny poradnik dietetyczny przygotowany przez ekspertów Centrum Dietetycznego Online Znajdziesz w nim zalecenia żywieniowe, listę produktów zalecanych i przeciwwskazanych w diecie oraz przykładowy jadłospis w diecie wspomagającej leczenie zaparć.

Pobierz poradnik: Zaparcia – zalecenia dietetyczne 

Skuteczne metody zapobiegania zaparciom

Skuteczne metody zapobiegania zaparciom

Więcej błonnika w diecie

Wzbogacenie diety w produkty będące źródłem błonnika pokarmowego wspiera regulację perystaltyki jelit. W przypadku występowania zaparć dieta powinna zawierać minimum 35 g błonnika pokarmowego, a w okresie zaostrzenia objawów nawet 50 – 70 g. Owoce, warzywa (zaleca się, aby spożywać co najmniej pięć porcji owoców i warzyw dziennie dla zdrowia, co również pomaga zapobiegać zaparciom) i produkty zbożowe z pełnego ziarna  powinny być spożywane każdego dnia. Warzywa i owoce mogą być spożywane pod postacią sałatek, surówek, zup, past czy przekąsek. Warto włączyć do diety kiszonki zawierające bakterie probiotyczne i wpływające korzystnie na mikrobiotę jelit.
Zwiększanie zawartości błonnika w diecie osób, które wcześniej spożywały go w małych ilościach, należy przeprowadzać stopniowo – zacząć od warzyw i owoców w formie gotowanej czy przetartej.
Z produktów zbożowych należy wybierać te pełnoziarniste, tj. pieczywo razowe, graham, z dodatkiem pestek i nasion, kasze gruboziarniste, makarony razowe, ryż brązowy. Pomocne może być zwiększenie spożywania produktów zbożowych takich jak otręby, a także suszonych śliwek w celu pobudzenia perystaltyki jelit.

Fermentowane produkty mleczne

Wprowadzenie do diety fermentowanych produktów mlecznych, tj. jogurtów, kefirów, zsiadłego mleka, może korzystnie wpłynąć na mikrobiotę jelitową.

Odpowiednia podaż płynów w ciągu dnia.

Jeśli nie pijemy odpowiednio dużo płynów, stolec będzie twardszy, zanim jeszcze dotrze do jelita grubego, którego zadaniem jest usuwanie wody ze stolca. Powinno się więc wypijać co najmniej 2 – 2,5 litra płynów dziennie. Wypijanie większej ilości płynów ma również znaczenie, gdy zwiększamy ilość błonnika w diecie.

Regularne wypróżnienie

Im dłużej stolec pozostaje w jelicie grubym, tym trudniej jest go wydalić. Szczególnie należy tu zwrócić uwagę na dzieci, które, kiedy zaparcia są bolesne, mogą chcieć uniknąć pójścia do łazienki.

Regularność posiłków

Należy zadbać o regularność posiłków i spożywać od 4 do 5 posiłków dziennie w regularnych odstępach czasu. Zaleca się  spożywanie posiłków w spokojnej atmosferze i bez pośpiechu.

Śniadanie można poprzedzić wypiciem szklanki przegotowanej wody (można dodać do niej np. sok z cytryny), naparu z suszonych śliwek lub fermentowanego produktu mlecznego, np. kefiru. Pomocny może się także okazać kisiel z siemienia lnianego powstały po zalaniu nasion gorącą wodą.

Inne ważne zalecenia

W diecie warto też  ograniczyć spożycie cukrów prostych (słodycze, wyroby cukiernicze, dżemy) i tłuszczów (tłuste sosy, smażone, panierowane mięsa), które spowalniają pracę przewodu pokarmowego, mogą przyczyniać się do wzdęć i uczucia dyskomfortu w jamie brzusznej. W indywidualnych przypadkach, po konsultacji lekarskiej, warto rozważyć zastosowanie probiotyków lub prebiotyków w formie preparatów.

Więcej ruchu

Mała aktywność fizyczna czy siedzący tryb życia mogą sprzyjać zaparciom. Należy zadbać o odpowiednią dawkę ruchu. Zaleca się, aby dorośli wykonywali przez 150 – 300 minut tygodniowo aktywność fizyczną o umiarkowanej intensywności lub 75 – 150 minut w tygodniu o dużej intensywności.

Zaparcia

Zaparcia

Dla wielu to wstydliwy problem, który skutecznie potrafi skomplikować życie. Nie musi tak być. Istotna jest jednak właściwa diagnoza przyczyn zaparć, bo od tego zależy sposób leczenia oraz żywienia. Warto skonsultować z lekarzem, z jakim typem zaparć mamy do czynienia (atonicznymi czy spastycznymi). Niezależnie od przyczyn, dieta ma kluczowe znaczenie w profilaktyce i leczeniu zaparć.

Kiedy mamy do czynienia z zaparciami?

O zaparciach możemy mówić wtedy,  kiedy wypróżnienia następują nieregularnie, rzadziej niż trzy razy w tygodniu, lub też kiedy zauważamy zmiany konsystencji stolca (twardy, zbity lub oddawany z trudnością). Często objawom tym towarzyszy ból brzucha i wzdęcia.

 

Braku ruchu, zbyt małe ilości wypijanej wody, osłabienie motoryki (poruszania się) jelit oraz brak w posiłkach wystarczającej ilości błonnika (nierozpuszczalnego włókna pokarmowego) to najczęstsze przyczyny zaparć. Zwykle może towarzyszyć im ból brzucha i wzdęcia.

Mogą się pojawić jako:  

  • zaparcia o podłożu psychicznym na skutek: nieregularnego trybu życia – pośpiech, w trakcie podróży, zmiany diety, niechęci do korzystania z publicznych toalet;

  • zaparcia czynnościowe – powodowane zaburzeniami motoryki jelita grubego na skutek nieprawidłowej diety, bądź regularnym przyjmowaniem leków (przeciwbólowych, przeciwdepresyjnych, preparatów bogatych w żelazo, leków przeciw nadciśnieniu tętniczemu, chorobie refluksowej, środków przeciw niestrawności czynnościowej);  

  • zaparcia spowodowane chorobami, w tym chorobami przewodu pokarmowego lub nieprawidłowościami w jego budowie.  
     

Istnieje też podział zaparć czynnościowych na:

  • atoniczne (następuje osłabiona perystaltyka (ruch) jelit, potocznie zwana rozleniwieniem jelit)
    na skutek diety z małą ilością błonnika, braku ruchu, stosowania środków przeczyszczających, odwodnienia. W tym przypadku należy zwiększyć podaż błonnika w diecie (mniej białego pieczywa, a więcej: grube kasze, brązowy ryż, mąka z pełnego przemiału; warzywa korzeniowe: marchew, buraki, seler, pietruszka, kalafior, pomidory; surówki, owoce) i płynów – zwłaszcza wody oraz zwiększyć aktywność fizyczną;

  • spastyczne (nadmierna skłonność do skurczu jelit powodująca wzdęcia i bóle brzucha).
    Uwaga! W przeciwieństwie do zaparć atonicznych w tym przypadku w diecie należy ograniczyć błonnik nierozpuszczalny, podrażniający jelita, występujący np. w pieczywie razowym, z ziarnami, roślinach strączkowych, warzywach kapustnych.

Co jeść?

Skuteczne leczenie zależy od właściwej diagnozy. Dobór potraw jest uzależniony od tego, z jakim rodzajem zaparć mamy do czynienia. Najczęściej występują zaparcia czynnościowe, czyli powodowane zaburzeniami motoryki jelita grubego na skutek nieprawidłowej diety. Tego rodzaju zaparcia mogą być też efektem ubocznym regularnego przyjmowania leków – przeciwbólowych, przeciwdepresyjnych, przeciw nadciśnieniu tętniczemu, chorobie refluksowej, środków przeciw niestrawności czynnościowej, a także preparatów bogatych w żelazo. Co warto zmienić wtedy w naszym jadłospisie?

 

Pięć kroków do zmiany

  1. Jemy inaczej. Wybieramy chleb pełnoziarnisty; zwiększamy ilość warzyw (do każdego  posiłku); częściej wybieramy grube kasze; pijemy napoje fermentowane, jak: kefir i jogurt zawierające żywe kultury bakterii; unikamy czekolady, kakao, słodyczy, jajek, białego ryżu, żywności przetworzonej.
     
  2. Więcej się ruszamy. Począwszy od chodzenia po schodach zamiast korzystania z windy, codziennie kilkuminutowa choćby poranna gimnastyka, spacer co najmniej 30 minut w ciągu dnia.
     
  3. Więcej pijemy wody – zaleca się picie wody niegazowanej co najmniej 2–2,5 litra  dziennie.
     
  4. Dbamy o wypoczynek – czyli znajdujemy czas na relaks i sen.
     
  5. Nie nadużywamy leków, przede wszystkim środków przeczyszczających! Na początku są one bardzo skuteczne, ale można wpaść w pułapkę. Ich długie stosowanie przyzwyczaja jelita do takiego wspomagania i organizm traci zdolność samodzielnego wypróżniania się.

Skoro przyczyną zaparć atonicznych jest zbyt małe spożycie błonnika i zbyt duże spożycie tłuszczu, zwłaszcza zwierzęcego, staramy się zjadać więcej włókna roślinnego, a mniej tłuszczu. Codzienny jadłospis warto ponadto uzupełnić o mleczne napoje fermentowane.

Ważne są też regularne, ale małe posiłki – w ten sposób nie będziemy przeciążać naszych jelit. Idealna liczba posiłków to cztery–pięć, ale małych. Celebrujmy nasze posiłki: jeśli będziemy jeść powoli, dokładnie przeżuwając, przyniesiemy ulgę naszym jelitom. Na ich motorykę, i nie tylko, dobroczynne działanie ma ruch: spacery, bieganie, poranne ćwiczenia, pływanie itp.

W codziennej diecie można się wesprzeć:

  • wypijając rano, bezpośrednio po obudzeniu, szklankę (do wyboru): letniej wody, soku z warzyw albo owoców, kefiru, kwaśnego mleka;
  • wypijając kompot z suszonych śliwek bądź spożywając po każdym posiłku 2–4 suszone śliwki (wcześniej moczone w przegotowanej wodzie);
  • wypijając 1/2 szklanki soku z kiszonej kapusty lub też łyżkę miodu rozpuszczoną wcześniej (wieczorem) w szklance chłodnej, przegotowanej wody;
  • spożywając rano, na czczo, trzy jabłka;
  • spożywając wieczorem, przed kolacją, łyżeczkę naturalnego (tzn. nie parzonego) siemienia lnianego, popijając wodą lub herbatą;
  • stosując do potraw zioła: kminek, majeranek, koper.

Pamiętamy o błonniku w diecie i produktach fermentowanych

Błonnik to włókno roślinne, a zatem nie znajdziemy go ani w mięsie, ani mleku, tylko w warzywach oraz mące z grubego przemiału i kaszach. Dlatego…

  • Każdy posiłek warto wzbogacić o warzywa. Dobrą metodą na zwiększenie błonnika jest jedzenie owoców i warzyw ze skórką (np. ziemniaki gotowane w łupinach, jabłka, gruszki itp.);
  • Chleb, makaron, kasza, płatki to podstawa naszego jadłospisu. Nie należy z nich rezygnować, ale wybierać przede wszystkim kaszę gryczaną, jęczmienną, brązowy ryż, makaron razowy, płatki owsiane, otręby pszenne, pieczywo razowe, pieczywo mieszane z ziarnami;
  • Sałatki i jogurty warto posypywać siemieniem lnianym, pestkami słonecznika i dyni;

Proces trawienia nie może się obyć bez dobroczynnych bakterii.

Codziennie zatem zjadamy jeden z produktów:

  • kefir,
  • jogurt naturalny,
  • zsiadłe mleko,
  • kiszona kapusta,
  • ogórki kiszone, małosolne.

Nasze jelita w procesie trawienia potrzebują wody! 

Zaleca się zatem picie wody niegazowanej w jak największej ilości. Można wypijać szklankę wody przed każdym posiłkiem. Zalecana ilość płynów to nie mniej niż 2–2,5 litra dziennie!

Tłuszcze, cukry i…

Zaparciom sprzyja dieta bogata w tłuszcze i cukry, gdyż ich nadmiar utrudnia trawienie. Zamiast cukierków, ciast czy ciasteczek, częściej jedzmy owoce. One także zawierają cukier, ale ponadto – dobroczynny błonnik.

Zamiast smażyć i grillować – częściej pieczemy, gotujemy, dusimy. Jedzmy też potrawy o umiarkowanej temperaturze.

Warto rzucić palenie i ograniczyć alkohol – nie tylko z powodu zaparć.

 

Produkty spożywcze zalecane i niewskazane dla osób z zaparciami

Produkty spożywcze zalecane i niewskazane dla osób z zaparciami

 

Grupa produktów

Produkty zalecane

Produkty niewskazane

Produkty zbożowe

pieczywo razowe (ciemne), żytnie, graham, litewski, z dodatkiem otrąb i ziaren, pumpernikiel, otręby pszenne, musli, makaron razowy, ryż brązowy, kasza gryczana, jęczmienna, jaglana, pęczak, płatki owsiane, kiełki pszenne

pieczywo świeże pszenne (jasne), półcukiernicze, kasze: manna, kukurydziana, ryż biały

Mleko i produkty mleczne

mleko z małą zawartością tłuszczu do 2%, ser twarogowy chudy, ser twarogowy homogenizowany, kefir, jogurt, śmietanka do 9%

mleko tłuste, ser typu fromage, ser twarogowy tłusty, sery żółte, topione, pleśniowe

Mięso i przetwory

cielęcina, wołowina, drób (indyk, kurczak), mięso z królika

tłuste: wieprzowina, baranina, tłusty drób: kaczka, gęś, podroby

Tłuszcze

masło, margaryna, oleje w małych ilościach

dresingi, majonezy, smalec, słonina

Owoce

prawie wszystkie owoce, szczególnie jabłka gotowane, brzoskwinie, grejpfruty

jabłka, pomarańcze, gruszki, ananasy, banany (jeśli sprzyjają występowaniu zaparć)

Warzywa i ziemniaki

wszystkie warzywa, szczególnie bogate w błonnik (buraki, kapustne), ziemniaki gotowane, puree

frytki, placki ziemniaczane, strączkowe: fasola, groch, bób (jeśli sprzyjają występowaniu zaparć)

Słodycze i desery

kompoty, galaretki, kisiele, powidła, miód w ograniczonej ilości, dżem niskosłodzony

czekolada i cukierki czekoladowe, ciastka w czekoladzie, torty, kremy cukiernicze, lody

Przyprawy

liście laurowe, ziele angielskie, koperek, wanilia, sok z cytryny

przyprawy ostre i inne w dużych ilościach

Zupy

warzywne, krupniki, na wywarach warzywnych, zupy mleczne, owocowe

na tłustych wywarach z kości, mięsa, drobiu, zaprawiane śmietaną

Napoje

woda niegazowana, słaba herbata, napary ziołowe, soki warzywne i owocowe, kefiry, jogurty

napoje alkoholowe, kakao, czekolada, mocna kawa, mocna herbata