• zróżnicowanie – posiłki przygotowywane są z udziałem warzyw, owoców, produktów zbożowych, chudych mięs, tłustych ryb, jaj, produktów mlecznych, warzyw strączkowych, olejów roślinnych, orzechów i nasion,
• przewaga gotowania na parze lub wodzie, duszenie i pieczenie (zamiast smażenia),
• stosowanie naturalnych przypraw, w tym ziołowych i warzywnych w rozsądnych ilościach,
• ograniczenie wykorzystywania produktów wysokoprzetworzonych oraz jedzenia gotowych przekąsek słonych i słodkich,
• woda mineralna niskozmineralizowana jako dominujący płyn.

Im dieta innych członków rodziny jest zdrowsza, tym jest bardziej odpowiednia dla małego dziecka. Kontynuowane są prawidłowe zachowania i nawyki żywieniowe co sprzyja zdrowiu w późniejszym życiu. 

Normy żywienia określają wartości odżywcze, które powinien spełniać jadłospis w poszczególnych fazach życia (tabela 1). Odpowiednią podaż składników odżywczych weryfikuje się również na podstawie masy i wysokości ciała dziecka, które nanoszone są na siatki centylowe przygotowane dla wieku i płci. O nieprawidłowościach będą świadczyły niedobór lub nadmiar masy ciała oraz niedobór wysokości (długofalowe niedobory energii i białka).

Tabela 1. Wartości odżywcze diety dzieci w wieku 1-3 lat (podane na dobę).

Po skończeniu 12 miesięcy dziecko nie powinno już pić z butelki ze smoczkiem, a z otwartego kubka. Specjaliści nie zalecają również stosowania kubków niekapków, ewentualnie w okresie przejściowym do 1. roku życia (są o tyle wygodne, że nie pozwalają na wylewanie płynu, ale ich stosowanie może wiązać się z wieloma skutkami ubocznymi). Można podawać już dziecku mleko krowie, ale nie więcej niż 500 ml dziennie i nie powinno mieć zmniejszonej zawartości tłuszczu. Mleka modyfikowane typu Junior (z cyferkami 3 i 4) nie muszą być stosowane, literatura nie wskazuje na ich przewagę w karmieniu dzieci w tej grupie wiekowej. Jako dodatek tłuszczowy można stosować masło i oleje roślinne. Nie zaleca się podaży podrobów. Nadal powinno ograniczać się podaż soli i cukru. Do 24 miesiąca życia kształtuje się umiejętność gryzienia oraz utrwalają się preferencje smakowe, dlatego warto ciągle je wspierać i rozwijać.

U dzieci około 20 miesiąca życia może wystąpić neofobia, czyli czasowa niechęć do jedzenia wybranych produktów i potraw. Odmowa może dotyczyć każdego produktu i wystąpić na sam jego widok. U wrażliwych sensorycznie dzieci reakcja może być bardziej nasilona, a grupa odrzuconych produktów większa. Na szczęście jest to etap przejściowy, ale maksymalnie może trwać do 6 roku życia.

Autorzy infografiki: mgr Marcelina Przeździęk, neurologopeda oraz mgr Ewa Ehmke vel Emczyńska – Seliga, dietetyk.