Dział
Dzieci 0-3
Przeczytasz tu o zasadach żywienia dzieci najmłodszych: rozszerzanie diety, wspieranie prawidłowego rozwoju dziecka przez zdrowe odżywianie.
Wprowadzanie glutenu do diety niemowląt
Według aktualnego schematu żywienia niemowląt (2014) dietę niemowląt można zacząć rozszerzać, czyli wprowadzać produkty inne niż mleko, po 4 miesiącu, najlepiej między 17, a 26 tygodniem życia. Najlepiej wprowadzać je pojedynczo, czyli jeden nowy produkt podawać w małej ilości (3-4 łyżeczki) przez kilka kolejnych dni.
Postępowanie w ostrej biegunce u małych dzieci
W przypadku wystąpienia biegunki zmienia się konsystencja stolca na luźną lub płynną, często również zwiększa się częstość wypróżniania powyżej 3 razy na dobę. Z reguły trwa krócej niż 1 tydzień, a maksymalnie 2 tygodnie. Może jej towarzyszyć gorączka i wymioty. Najczęstszą przyczyną ostrej biegunki u dzieci w krajach europejskich jest rotawirus i norowirus (przeważają w grupie niemowląt), w przypadku bakterii wskazuje się przede wszystkim Salmonella i Campylobacter. Szacuje się, że u dzieci do 3. roku życia epizody ostrej biegunki występują średnio do 2 razy w roku. Należy jednak pamiętać, że biegunka może mieć też inne podłoże i może sygnalizować zatrucie, alergię lub chorobę organiczną, co powinien zweryfikować lekarz.
Żywienie dzieci w wieku 1-3 lat
Rozszerzanie diety niemowlęcia zgodnie ze schematem żywienia niemowląt, czyli wprowadzanie do jadłospisu różnych produktów oraz zmiana ich konsystencji, ułatwia płynne przejście w 1. roku życia do diety tzw. stołu rodzinnego. Już po 9 miesiącu życia w przypadku karmienia dziecka piersią dąży się do podaży 3-4 posiłków uzupełniających (np. śniadanie, zupa, 2 danie, podwieczorek) i 1-2 jedzonych samodzielnie przekąsek (np. cząstka warzywa, owocu lub chleba). Przy karmieniu sztucznym powinny być to nawet 4-5 posiłki i 1-2 przekąski. Bardzo ważne jest, żeby dieta stołu rodzinnego spełniała kryteria zdrowej diety, czyli:
Acydurie organiczne – grupa chorób rzadkich leczona dietetycznie
Acydurie organiczne to złożona grupa chorób rzadkich należących do wrodzonych wad metabolizmu. Można wymienić wśród nich acydurię propionową (PA), metylomalonową (MMA), izowalerianową (IVA) czy glutarową typu I (GA1). Dziedziczone są w sposób autosomalny recesywny, czyli oboje rodzice odpowiadają za pojawienie się choroby u dziecka.
Problem zaparć u dzieci
Zaparcie stolca może stanowić dolegliwość samą w sobie, ale może też wskazywać na poważną chorobę czy zaburzenie. W przypadku jego przewlekłego występowania należałoby sprawdzić i wykluczyć część chorób, w tym alergie pokarmowe lub celiakię, niedoczynność tarczycy, choroby przewodu pokarmowego (np. choroba Hirschsprunga, rzekoma niedrożność jelit), wady anatomiczne lub zaburzenia rdzenia kręgowego, zaburzenia psychologiczne (np. fobia toaletowa), hipokalemię (obniżone stężenia potasu we krwi) czy zatrucie witaminą D.
Neofobia żywieniowa – zaburzenie czy etap w rozwoju dziecka?
Neofobia żywieniowa – definiowana jest jako lęk lub niechęć do próbowania nowej lub nieznanej żywności, ale także wyglądającej na nieznaną, ze względu na podanie jej w obcej dotychczas dla dziecka postaci.
Fenyloketonuria – rzadka choć częsta wada metabolizmu
Fenyloketonuria (z ang. Phenylketonuria, PKU) jest wrodzoną wadą metabolizmu dotyczącą jednego z aminokwasów – fenyloalaniny (Phe). Spowodowana jest niedoborem enzymu – hydroksylazy fenyloalaninowej (PAH), co prowadzi do kumulacji aminokwasu we krwi oraz mózgu, zamiast dalszego jej przetwarzania. Podstawą terapii fenyloketonurii jest specjalna dieta.
Glikogenozy – rzadkie choroby metaboliczne
Glikogenozy, czyli choroby spichrzeniowe glikogenu (GSD) to grupa chorób rzadkich należących do wrodzonych wad metabolizmu. Aby zapobiegać powikłaniom i zapewnić prawidłowy rozwój pacjentów stosuje się leczenie dietetyczne.
Rozszerzanie diety niemowląt
Schematy żywienia zdrowych niemowląt powstały z myślą o rodzicach i opiekunach małych dzieci, aby ułatwić im prawidłowe wprowadzanie produktów uzupełniających do „mlecznej” diety swoich pociech.
Witamina D od pierwszych dni życia
Witamina D występuje pod postacią dobrze przyswajalnej witaminy D3 (cholekarcyferol pochodzenia zwierzęcego) lub D2 (ergokalcyferol ze źródeł roślinnych). Witamina D jest ważna dla komórek naszego organizmu znajdujących się w kościach, nerkach, jelitach, sercu, mózgu czy trzustce. Zapobiega powstawaniu krzywicy u dzieci, zwiększa wchłanianie wapnia i fosforu z żywności, utrzymuje stałe stężenie wapnia we krwi. Wskazuje się na jej rolę w zapobieganiu chorobom nowotworowym, autoimmunologicznym i neuropsychicznym.