Dział
Cukrzyca i insulinooporność
W tej sekcji znajdziesz wskazówki dotyczące żywienia osób chorych na cukrzycę i insulinooporność.
Cukrzyca ciążowa – zalecenia żywieniowe
Cukrzyca ciążowa (GDM, ang. gestational diabetes mellitus) to zaburzenie tolerancji węglowodanów, które po raz pierwszy pojawia się w ciąży lub zostaje rozpoznane w tym czasie (tzn. istniało nie wykryte przed ciążą). Po porodzie u większości kobiet następuje normalizacja stężenia glukozy, u niektórych jednak dochodzi do rozwoju cukrzycy typu 2 w ciągu kilku najbliższych lat. Szacuje się, że całkowite ryzyko wystąpienia cukrzycy typu 2 jest blisko 10-krotnie większe u kobiet z przebytą GDM w porównaniu do zdrowych osób. Czas wystąpienia GDM przypada na drugi i trzeci trymestr ciąży.
Insulinooporność – zalecenia i jadłospis
Insulinooporność to stan zwiększonej oporności tkanek, a szczególnie wątroby, mięśni i tkanki tłuszczowej, na działanie insuliny, co prowadzi do podwyższonego jej stężenia we krwi. Wrażliwość tkanek na insulinę jest zależna od genów, sposobu żywienia, stopnia i rodzaju otyłości oraz poziomu aktywności fizycznej.
Cukrzyca typu 2 – zalecenia i jadłospis
Data aktualizacji: 1.12.2023 r.
Cukrzyca typu 2 jest chorobą metaboliczną, charakteryzującą się podwyższonym stężeniem glukozy we krwi na skutek zaburzonej wrażliwości komórek na działanie insuliny, co prowadzi do upośledzonego wydzielania insuliny. Nieleczona choroba prowadzi do nieprawidłowej czynności wielu narządów i układów np. oczu, serca, nerek. Istotnym czynnikiem rozwoju cukrzycy typu 2 są nieprawidłowe nawyki żywieniowe oraz niska aktywność fizyczna.
5 najpopularniejszych mitów żywieniowych w cukrzycy typu 2
Wokół tematu cukrzycy typu 2 wciąż krąży wiele mitów żywieniowych i błędnych przekonań. Porady z Internetu czy grup wsparcia często odbiegają od zaleceń opartych na dowodach naukowych. Poniżej prezentujemy kilka najpopularniejszych pytań dotyczących sposobu żywienia w cukrzycy typu 2 i udzielamy rzetelnych odpowiedzi zgodnych z aktualną wiedzą naukową.
Mity o insulinooporności
Szacuje się, że insulinooporność może występować u 10-30% populacji w zależności od badanej grupy. Styl życia, nawyki żywieniowe i aktywność fizyczna to ważne czynniki wpływające na ryzyko wystąpienia i przebiegu insulinooporności. Prawidłowy styl odżywiania, regularne podejmowanie aktywności fizycznej, dbałość o higienę snu oraz redukcja stresu korzystnie oddziałują na gospodarkę węglowodanową. Wokół tematu insulinooporności narosło wiele mitów, które warto skonfrontować z aktualnym stanem wiedzy.
E-book „Żywienie w cukrzycy typu 2 i insulinooporności”.
Modyfikacja diety, utrata nadmiernych kilogramów i zwiększenie aktywności fizycznej to najskuteczniejsze działania wspierające zapobieganie i leczenie cukrzycy typu 2 i insulinooporności.
Insulinooporność – zacznijmy od podstaw
O insulinooporności mówi się coraz częściej i coraz głośniej. Dotyczy ona najczęściej osób z nadmierną masą ciała, z zaburzeniami hormonalnymi (np. w zespole policystycznych jajników) oraz często jest „przedsionkiem” jawnej cukrzycy. Badacze analizując przyczyny insulinooporności mówią o kombinacji czynników genetycznych i środowiskowych. Warto poszerzać wiedzę w tym zakresie, zwłaszcza że jest to zaburzenie dietozależne, w obrębie którego wiele możemy zmienić. Modyfikując sposób odżywiania i styl życia możemy realnie wpływać na swój stan zdrowia.
Cukrzyca: nasz gorzki „słodki problem” – nowe doniesienia
Cukrzyca – to choroba przewlekła związana z nieprawidłowym metabolizmem węglowodanów. Każdego roku w Polsce i na świecie wzrasta ilość osób chorych na tę chorobę. Z tego powodu cukrzyca została uznana przez ONZ za epidemię XXI wieku.
Czy jajka zwiększają ryzyko cukrzycy typu 2?
Jajka są produktem spożywczym, który budzi wiele kontrowersji pod względem ich wpływu na zdrowie człowieka. W związku z tym mają zarówno swoich zwolenników, jak i przeciwników. Jednym z ważnych pytań w tym kontekście jest określenie potencjalnego wpływu spożycia jajek na ryzyko rozwoju cukrzycy typu 2.
Hipoglikemia reaktywna – jaka dieta?
Chorobom związanym z zaburzeniami metabolizmu glukozy często towarzyszą powikłania w postaci hipoglikemii. U osób dorosłych, nie chorujących na cukrzycę również może dojść do obniżenia poziomu cukru we krwi poniżej prawidłowego poziomu. Zazwyczaj jest to związane z wystąpieniem tzw. hipoglikemii reaktywnej.