Dział
Dzieci i młodzież
W sekcji znajdziesz informacje o tym, jak …
Wpływ wysiłku fizycznego na profil lipidowy
Chyba nie trzeba dzisiaj nikogo przekonywać, że regularna aktywność fizyczna to ważny element zdrowego stylu życia. U osób, które są aktywne fizycznie, maleje ryzyko zachorowania na wiele chorób, tj. miażdżyca, nadciśnienie, zawał serca czy udar. Choroby te w naszym kraju są nadal główną przyczyną zgonów, mimo coraz większej popularności aktywności fizycznej wśród osób w różnym wieku.
Jak zachęcić dziecko do ruchu?
Aktywność ruchowa dzieci wpływa na ich stan zdrowia aktualnie ale i w przyszłości. Obserwowane u małych dzieci zamiłowanie do wszelkich sportów, u nastolatków zwykle zmienia się w niechęć do ruchu i aktywności fizycznej. W jaki sposób zachęcić dzieci, nastolatki i młodzież do aktywnego sposobu spędzenia czasu wolnego? Co zrobić, aby dziewczęta i chłopcy polubili sport?
Rola aktywności fizycznej dzieci dla zbudowania zdrowych i mocnych kości
Aktywność fizyczna jest niezbędna do właściwego budowania masy kostnej w trakcie procesów rozwojowych. Uzyskanie wysokiej masy kostnej w okresie dzieciństwa i dojrzewania jest kluczowym warunkiem zdrowia szkieletu osób dorosłych. Niska jakość kości stanowi istotny czynnik zwiększający ryzyko wystąpienia urazów i złamań osteoporotycznych w późniejszym wieku nawet o 50%.
Czy polska młodzież jest mniej aktywna fizycznie od swych rówieśników ze świata?
Korzystne skutki aktywności fizycznej osób w każdym wieku są bardzo dobrze naukowo udowodnione. Szczególnie ważna jest aktywność ruchowa dzieci i młodzieży w okresie dojrzewania. Międzynarodowe badania zachowań zdrowotnych, w tym również aktywności fizycznej, przeprowadzone wśród blisko 220 tysięcy uczniów wskazują, że polska młodzież zajmuje odległe miejsca w tym zdrowotnym rankingu.
Nieaktywny rodzic – nieaktywne dziecko?
Czy bierny fizycznie rodzic może wychować potomstwo kochające sport? Zdecydowanie nie. Modele właściwych zachowań zdrowotnych zaobserwowane oraz wpojone dzieciom i nastolatkom w rodzinnym domu, utrwalają się na całe życie. Wsparcie rodziców stanowi istotny czynnik warunkujący poziom aktywności fizycznej u chłopców i dziewcząt. Jedynie intensyfikacja aktywności ruchowej odpowiedzialnych rodziców może zwiększyć aktywność fizyczną ich dzieci.
Astma a ruch. Czy dziecko z astmą może uprawiać sport?
Astma jest obecnie najczęstszą chorobą przewlekłą dzieci, natomiast ruch stanowi ich naturalną potrzebę rozwojową. Nie ma powodów wskazujących na to, aby astmatyczne dzieci były pozbawiane przyjemności płynącej z aktywności fizycznej. Odpowiednio dobrana regularna aktywność ruchowa i wysiłek fizyczny wpływają bowiem terapeutycznie na proces leczenia astmy oskrzelowej. O braku przeciwskazań do uprawiania sportu przez astmatyków świadczy fakt, jak wielu zawodowych sportowców chorując na astmę, z sukcesem trenuje i zdobywa najwyższe trofea sportowe.
Problemy z nauką w szkole a aktywność ruchowa dziecka
Jedną z przyczyn szkolnych problemów naszego dziecka z pisaniem, czytaniem lub liczeniem może być nieadekwatna do jego potrzeb aktywność ruchowa. Wyjaśniamy, jak mądrze wspierać naukę dziecka i ogólny jego rozwój, wykorzystując ruch jako środek doskonalący umiejętności szkolne.
Aktywność fizyczna nastolatków
Nasze dziecko pokonało pierwsze lata nauki szkolnej, zaczyna dojrzewać, staje się coraz bardziej samodzielne, próbuje podejmować różne decyzje. Trudno określić ramy wieku kalendarzowego dla okresu dojrzewania, przyjmuje się, że u dziewcząt jest to wiek od 9 do 14 lat, a u chłopców 10-15 lat.
Aktywność fizyczna dzieci i młodzieży – konieczność czy przyjemność?
Często, gdy jesteśmy przemęczeni i zniechęceni, zastanawiamy się, czy musimy się ruszać? Czy nie lepiej byłoby usiąść, położyć się, odpocząć, obejrzeć interesujący program w telewizji? Czy potrzebny nam jest ruch? A jeśli tak, to czy każdemu z nas? Przedstawiamy zalecenia dotyczące rodzaju i czasu trwania aktywności fizycznej dla dzieci i młodzieży.
Dziecko w szkole – jak wspierać jego rozwój?
Skończył się okres przedszkolny, nasze dziecko rozpoczyna naukę w szkole i będzie ją kontynuowało przez najbliższych kilka lat. Pierwsze lata nauki określane są przez psychologów jako młodszy wiek szkolny lub wiek starszego dzieciństwa. Okres ten trwa od rozpoczęcia nauki w szkole do pojawienia się oznak dojrzewania płciowego (około 10.–12. roku życia).