Wykazano, że spożywanie wspólnych posiłków z rodziną skorelowane jest z wyższą jakością diet dzieci i młodzieży. U dzieci, które częściej jadały obiady wspólnie z członkami rodziny, stwierdzono zdrowsze wzorce spożycia żywności, w tym większe spożycie warzyw i owoców, błonnika i mikroelementów, a mniejsze spożycie żywności smażonej, słodzonych napojów, tłuszczów nasyconych i zawierających izomery trans. Zwiększona częstotliwość spożywania rodzinnych obiadów była również związana z wyższym spożyciem wapnia, kwasu foliowego, żelaza, witamin B₆, B₁₂, C i E. Dzieci chętniej jedzą to, co jedzą dorośli przy stole. Wspólne posiłki są najlepszą formą kształtowania prawidłowych nawyków żywieniowych.

Spożywanie wspólnych posiłków jest dość powszechne. Zauważa się jednak spadek częstotliwości spożywania posiłków w gronie rodzinnym w momencie rozpoczęcia przez dzieci nauki na poziomie ponadpodstawowym. Najprawdopodobniej ma na to wpływ zwiększenie uniezależnianie dzieci od rodziców. Wraz ze wspomnianą zmianą obserwuje się pogorszenie jakości żywieniowej diet młodzieży, szczególnie w zakresie zmniejszenia częstotliwości spożycia warzyw i owoców oraz zwiększenia częstości opuszczania śniadań i spożycia żywności typu fast food.

Częste posiłki w gronie rodzinnym – prawidłowa masa ciała dzieci

W badaniach Instytutu Żywności i Żywienia zaobserwowano, że wraz ze wzrostem liczby posiłków spożywanych z rodziną w ciągu tygodnia malały istotnie wartości BMI dzieci. Korzystne wydaje się więc spożywanie posiłków z rodziną przynajmniej 5-6 razy w tygodniu. Niespożywanie posiłków z rodziną zwiększa ryzyko wystąpienia nadmiernej masy ciała.

Badania IŻŻ  wykazały, że codziennie lub 5/6 dni w tygodniu wspólne posiłki z rodziną spożywa 52,9% badanych dzieci. Wielogodzinne pobyty dzieci i rodziców poza domem nie sprzyjają organizacji wspólnych posiłków. Jest to jednak ważny aspekt edukacji żywieniowej zarówno dla dzieci, jak i opiekunów.

Z przeprowadzonych badań wynika również, że wspólne posiłki spożywa się częściej w rodzinach, w których dzieci mają prawidłową masę ciała.

Z raportu Instytutu Matki i Dziecka wynika, że wśród 13-letnich chłopców obiady wspólne z rodzicami najbardziej regularnie spożywają osoby z masą ciała w normie, najrzadziej dziewczęta z nadmiarem masy ciała. Młodzież z nadwagą i otyłością stanowi grupę, która najrzadziej deklaruje regularne spożywanie kolacji w towarzystwie rodziców. Zwiększona częstotliwość obiadów rodzinnych jest również związana z wyższą jakością diety dzieci. Wspólny posiłek jest dla opiekunów okazją do pokazania dziecku własnych wyborów żywieniowych oraz spożycia pełnowartościowego posiłku. Wybory żywieniowe rodziców, podejście do produktów spożywczych, sposób konsumpcji, zachowanie przy stole będzie naśladowane przez dzieci.

Oprócz aspektu zdrowotnego wspólne posiłki rodzinne wpływają także pozytywnie na relacje między członkami rodziny. Dzieci chętnie uczestniczą w takich posiłkach, ponieważ dają one poczucie przynależności i pogłębiają więź emocjonalną z rodziną. Wykazano również, że spożywanie wspólnych posiłków z rodziną jest skorelowane z mniejszym spożyciem słodkich napojów.

Więcej domowych posiłków – mniej żywności typu fast food

Z otyłością wiąże się także częste spożywanie żywności poza domem. Ustalono, że dzieci, które korzystały z placówek gastronomicznych serwujących żywność typu fast food dwa lub więcej razy w tygodniu, były bardziej narażone na wzrost BMI w porównaniu z tymi, które jadły fast food raz w tygodniu, bądź rzadziej. W innym badaniu zaobserwowano, że nastolatki z nadwagą spożywały więcej energii z posiłku typu fast food w porównaniu z ich rówieśnikami o normalnej masie ciała, którym zaserwowano ten sam posiłek. Ogólne spożycie energii w tym dniu było także wyższe w przypadku młodzieży z nadwagą.

Czytaj więcej:

Piramida Zdrowego Żywienia i Aktywności Fizycznej dla dzieci i młodzieży