Narodowe Centrum Edukacji Żywieniowej logo
Wyszukiwarka
W jaki sposób żywienie dzieci wpływa na ich rozwój poznawczy i wyniki w nauce?

W jaki sposób żywienie dzieci wpływa na ich rozwój poznawczy i wyniki w nauce?

Co mają ze sobą wspólnego rozwój anatomiczny mózgu, rozwój poznawczy i proces nauki?

Zrozumienie mechanizmów rozwoju anatomicznego mózgu, rozwoju poznawczego i procesów nauki przechodzi w świetle nowych odkryć w dziedzinie neuronauki dynamiczną transformację. Jedną w fenomenalnych cech umysłu człowieka jest jego nieustanne uczenie się, które trwa całe życie, a jednym z jego kluczowych elementów, który zrewolucjonizował nasze myślenie na ten temat, jest zrozumienie, że proces nauki jest nierozerwalnie związany z rozwojem anatomicznym mózgu. Proces uczenia się w świetle nowych doniesień naukowych polega na tym, że poszczególne doświadczenia i informacje są „zapamiętywane” przez konkretne komórki nerwowe (neurony), a nawet sieci neuronów. W miarę nabywania nowych umiejętności i doświadczeń, w mózgu tworzą się nowe neurony, wypustki neuronów (dendryty) oraz połączenia pomiędzy nimi nazywane synapsami. Przepływ informacji pomiędzy poszczególnymi komórkami nerwowymi umożliwiają neuroprzekaźniki (neurotransmitery, wśród których, w proces nauki szczególnie zaangażowana jest dopamina.

Proces rozbudowy anatomicznych struktur mózgu związany z uczeniem się można porównać do rozbudowy sieci energetycznej, w której neurony symbolizują kable elektryczne, a synapsy są połączeniami pomiędzy nimi. Z czasem wokół neuronów pojawiają się otoczki mielinowe, których rola jest podobna do izolacji przewodów elektrycznych, jednak otoczki mielinowe oprócz ochrony komórek nerwowych przyśpieszają znacznie przepływ informacji wzdłuż neuronów. Te opisane, dynamiczne przebudowania struktur mózgu nazywamy neuroplastycznością. Im więcej rozgałęzień i połączeń synaptycznych, tym przekaz impulsu jest sprawniejszy i szybszy, a proces uczenia się jest efektywniejszy. Pod wpływem nauki i doświadczeń, mózg nie tylko „przeprogramowuje” istniejące połączenia, ale także tworzy zupełnie nowe trasy informacyjne. Neuroplastyczność mózgu człowieka nie tylko umożliwia adaptację i przetrwanie w dynamicznie zmieniającym się środowisku, ale również wpływa na zdolność do nauki i pamiętania. Aby dziecko nauczyło się liczyć, czytać, pisać itp. konieczny jest jego prawidłowy rozwój poznawczy.

Podstawowe elementy rozwoju poznawczego, będącego podstawą inteligencji obejmują takie aspekty jak pamięć, umiejętność kreowania i manipulowania wyobrażeniami w umyśle, zdolność koncentracji oraz tempo myślenia. Pamięć angażuje się w skuteczne zapisywanie, przechowywanie i odzyskiwanie informacji. Z kolei umiejętność korzystania z wyobrażeń umysłowych pozwala na wizualizację i modyfikację obiektów czy pojęć, nawet gdy nie są one obecne w rzeczywistości. Zdolność do skupienia i zarządzania uwagą stanowi istotny element procesu uczenia się. Tempo przetwarzania informacji jest łącznikiem wszystkich tych funkcji i przekłada się na rozwój inteligencji. Możemy śmiało powiedzieć, że wszystkie trzy procesy: rozwój anatomiczny mózgu, jego rozwój poznawczy oraz uczenie się są ze sobą ściśle powiązane i nie można ich rozdzielić (1, 2).

Które elementy żywienia dzieci wpływają pozytywnie na ich wyniki w nauce?

Naukowe doniesienia z ostatnich lat wskazują, że sposób żywienia dziecka i nastolatka, oprócz innych kluczowych czynników, jak np. genetyczne, socjologiczne, jest z jednym z kluczowych czynników wpływających na ich rozwój poznawczy oraz wyniki w nauce. W kontekście rosnącego zainteresowania wpływem diety na zdrowie i rozwój poznawczy dzieci i młodzieży, wiele badań skupia się na zrozumieniu, jak poszczególne grupy produktów spożywczych mogą wpływać na rozwój dzieci. Choć analiza tego typu dostarcza cennych informacji, warto zauważyć, że jest to podejście nieco sztuczne. Wiele substancji odżywczych obecnych jest w więcej, niż jednym produkcie lub grupie produktów. Ponadto dieta, którą spożywamy, jest złożonym układem, w którym różne składniki oddziałują na siebie nawzajem, tworząc efekty synergiczne lub antagonistyczne. Rzeczywisty wpływ na zdrowie i rozwój może wynikać nie tyle z działania pojedynczych elementów diety, ile z ich kompozycji jako całości, jak również częstotliwości spożycia posiłków. Mimo to, zrozumienie wpływu poszczególnych grup produktów spożywczych na rozwój dzieci może stanowić ważny krok w kierunku zrozumienia tych złożonych interakcji i pomóc w formułowaniu bardziej precyzyjnych zaleceń dietetycznych. Na temat składników pokarmowych mających wpływ na wyniki w nauce możesz przeczytać również tutaj.

Liczba i częstotliwość posiłków

Jednym z fundamentalnych czynników mających wpływ na rozwój poznawczy i wyniki w nauce dzieci i młodzieży pozostaje ilość i częstotliwość spożywanych przez nie posiłków. Wyniki analizy tego czynnika u ponad 46 tysięcy osób pochodzących z 42 krajów wykazały, że osoby, które regularnie spożywały śniadania oraz częściej spędzały czas z rodziną jedząc wspólnie śniadania i kolacje były bardziej skłonne do oceny własnych wyników w szkole jako lepszych w porównaniu z rówieśnikami. Ponadto, regularne spożywanie śniadań w weekendy oraz częstsze wspólne kolacje z rodziną były związane z lepszą wydajnością w szkole zarówno u chłopców, jak i dziewcząt. Wyniki te potwierdzają wcześniejsze doniesienia naukowe na ten temat. Obecność śniadania może przyczyniać się do poprawy aktywności neuronalnej oraz funkcji poznawczych, takie jak pamięć operacyjna i zdolności koncentracji, co z kolei może wpływać na wyniki w szkole. Wspólne rodzinne posiłki mogą stanowić okazję do emocjonalnej interakcji między rodzicami, a dziećmi co może przynajmniej częściowo tłumaczyć ich pozytywny wpływ na wyniki w nauce. Trudno też nie zauważyć, że spożywanie wspólnych posiłków jest związane z wyższą jakością diety. Zauważono, że w rodzinach częściej spożywających wspólne posiłki obserwuje się wyższe spożycie zdrowych produktów, takich jak owoce i warzywa. Z uwagi na fakt, że wspólne posiłki budują więzi społeczne, mogą być one również wskaźnikiem dostępności i zaangażowania rodziców w życie ich dziecka, co dodatkowo może wspierać ich osiągnięcia akademickie (3).

Orzechy

Piętnaście do trzydziestu procent tzw. suchej masy mózgu budują nienasycone kwasy tłuszczowe, dlatego nie jest dziwnym, że jego prawidłowy rozwój warunkowany jest m.in. dostarczeniem tych składników z dietą. Hipotezę tę potwierdzają wyniki badania z udziałem dzieci i młodzieży prowadzonego w Korei Południowej, w którym porównywano rozwój poznawczy badanych osób ze sposobem ich żywienia. Dzieci i młodzież spożywająca orzechy uzyskały lepsze efekty w teście SDMT (Symbol Digit Modalities Test) w którym ocenia się m.in.: pamięć werbalną, wizualną oraz zdolność do dynamicznego przełączania uwagi między różnymi zadaniami czy bodźcami (4).

Podobnie, wyniki badania prowadzonego pod kierownictwem dr Ariadny Pinar-Marti w Hiszpanii opublikowane w 2023r. rzucają światło na ewentualny wpływ codziennego spożywania 1 garści orzechów włoskich na zdolności rozumowania i rozwiązywania problemów wśród uczniów w wieku pomiędzy 11., a 16. lat. Procesy te są niezbędne w naukach ścisłych, a odpowiedzialna jest za nie tzw. inteligencja płynna. Uczniowie, którzy zastosowali się do powyższych zaleceń przez okres 6. miesięcy dodatkowo wykazywali się większą uwagą podczas lekcji, a badacze odnotowali również poprawę w zachowaniu wśród uczniów z ADHD (5).

Wpływ obecności w diecie orzechów na funkcje poznawcze był przedmiotem badań od wielu lat. Ich pozytywny wpływ na funkcje mózgu obserwowany jest w różnych grupach wiekowych, łącznie z osobami starszymi (6, 7).

Tłuste ryby morskie

Jednym z kluczowych składników pokarmowych, którego obecność w diecie przekłada się na wyniki w nauce są długołańcuchowe nienasycone kwasy tłuszczowe znane jako EPA (eikozapentaenowy) i DHA (dokozaheksaenowy) obecne głównie w tłustych rybach morskich.

Wyniki badań prowadzonych w Holandii z udziałem nastolatków w wieku pomiędzy 12., a 18. lat pokazały, że częstość spożycia tłustych ryb morskich ma związek z wynikami w nauce w zakresie słownictwa. Co ciekawe, najlepsze wyniki w nauce w tym zakresie mieli ci uczniowie, którzy dwa razy w tygodniu spożywali dania rybne o łącznej masie 450g. Prawdopodobnie wysoka zawartość kwasów EPA i DHA w tłustych rybach morskich, takich gatunków, jak łosoś, makrela, czy śledź pozytywnie wpływa na rozwój układu nerwowego, w tym neuronów mózgu. Podobne wyniki uzyskano w grupie dzieci w wieku 8-9 lat w badaniu prowadzonym m.in. w Kanadzie i Danii (8, 9).

Mleko i fermentowane napoje mleczne

Dla poprawnego rozwoju poznawczego niezwykle ważna jest obecność niektórych białek i peptydów i aminokwasów w diecie, będących substratami w budowie neuroprzekaźników układu nerwowego. Badacze koreańscy analizując dietę dzieci w powiązaniu z ich rozwojem poznawczym zwrócili uwagę, że spożywanie przez nie mleka i produktów mlecznych przynajmniej 3 razy w tygodniu wydaje się mieć wpływ na zwiększenie funkcji neuropoznawczych, m.in. takich, jak takich jak pamięć, czujność, planowanie, a dzieci pijące mleko znacznie częściej zaliczały się do grupy osiągającej najlepsze wyniki w nauce. Prawdopodobnie opisywany efekt oddziaływania nabiału na rozwój dzieci jest wynikiem obecności peptydów bioaktywnych, laktoalbuminy, tryptofanu i bakterii z rodzaju Lactobacillus w mleku i mlecznych napojach fermentowanych, jak również wapnia i witamin w grupy B, których działanie opisane zostało w dalszej części (10).

Mięso

Ocena spożycia mięsa w kontekście jego wpływu na rozwój mózgu nie jest jednoznaczna. W opisywanych wynikach badania oceny rozwoju poznawczego dzieci kanadyjskich i duńskich dzieci jedzące mięso wypadały gorzej, w stosunku do tych, którym część zjadanego mięsa zastąpiono tłustymi rybami (375g/tydzień) (9). Z drugiej strony wartości odżywcze zawarte w mięsie, takie jak białko, witaminy z grupy B (w tym B12), żelazo i cynk, mogą być korzystne dla rozwoju i funkcjonowania mózgu. Na przykład, witamina B12 jest niezbędna dla prawidłowego funkcjonowania układu nerwowego i jej niedobory mogą prowadzić do problemów z pamięcią i koncentracją. W badaniu prowadzonym pod kierownictwem dr Kim zauważono, iż dzieci spożywające mięso i drób osiągały dobre wyniki w testach dotyczących krótkotrwałej pamięci (4). Stąd też decyzje o całkowitej eliminacji mięsa z dieta dzieci powinny być podejmowane z rozwagą. Choć aktualne stanowiska eksperckie uznają, że diety roślinne mogą być zdrowe dla dzieci i młodzieży, to jednak równocześnie podkreśla się, że istnieje pilna potrzeba przeprowadzenia badań z udziałem większej ilości uczestników, aby wypowiedzieć się jednoznacznie na temat ryzyka niedobór pokarmowych związanych ze stosowaniem takich diet. Dlatego też w przypadku stosowania diet wegetariańskich i wegańskich u dzieci i młodzieży zaleca się regularne kontrole zdrowotne i konsultacje z profesjonalistami zdrowia w celu zapewnienia odpowiedniego rozwoju dziecka na diecie bez mięsa (11, 12).

Warzywa i owoce

Wyniki badań nie pozostawiają najmniejszych wątpliwości, że spożycie warzyw i owoców przekłada się na lepszy rozwój poznawczy oraz lepsze wyniki w nauce zarówno w grupie młodszych, jak i młodzieży, a im częściej są spożywane, tym wyniki w nauce są lepsze. Najprawdopodobniej witaminy antyoksydacyjne i składniki bioaktywne zawarte w warzywach i owocach chronią komórki ośrodkowego układu nerwowego przed szkodliwymi procesami utlenienia, a obecność błonnika wzmacnia działanie tzw. osi mózg-jelito, której działanie jest przedmiotem oddzielnego artykułu (4).

Produkty zbożowe

Produkty zbożowe są dla organizmu człowieka głównym źródłem węglowodanów, które są podstawowym paliwem dla mózgu. Dla zdrowia i rozwoju, w tym poznawczego oraz procesu uczenia się korzystne jest spożycie produktów zbożowych nieprzetworzonych, powstałych z mąki razowej, zawierających ziarna. Zdecydowaną korzyścią ze spożywania takich właśnie produktów w ilościach około 360g dziennie jest utrzymywanie wyższej uwagi i czujności podczas nauki u nastolatków.

U młodszych dzieci spożywanie nawet 46g dziennie produktów zbożowych bogatych w błonnik przekłada się na lepszą percepcję wzrokową i rozumowanie przestrzenne (13). Niekorzystny wpływ diety „śmieciowej” na rozwój mózgu

Trudno spotkać badania oceniające wpływ diety na rozwój poznawczy dzieci i młodzieży, które by nie wskazywały jednoznacznie, że częste spożycie żywności przetworzonej z dużą zawartością cukru i tłuszczu, pozbawionej błonnika i innych cennych składników pokarmowych, często określanej przez badaczy mianem fast food, „junk food”, czy też po prostu „niezdrowej żywności” ma negatywny wpływ na osiągnięcia dzieci i młodzieży. Niezależnie od długości i szerokości geograficznej wyniki tych badań są podobne. Jednym z mechanizmów, które są odpowiedzialne za ten stan rzeczy jest zmniejszenie objętości i pogorszenie jakości pracy hipokampu oraz płatu czołowego, które to obszary mózgu są w bardzo dużym stopniu odpowiedzialne za proces nauki (3, 4, 14, 15).

Optymalny sposób żywienia dla rozwoju poznawczego i nauki

Regularne spożywane posiłki, ze szczególnym uwzględnieniem śniadania przekładają się lepszy rozwój poznawczy oraz wyniki w nauce zarówno młodszych dzieci, jak i młodzieży. Wyniki wielu badań na tym polu składają się na obraz diety, która jeśli jest prawidłowo skonstruowana wpiera rozwój poznawczy dziecka jednocześnie pomagając mu osiągnąć lepsze wyniki w nauce. Dobrze udokumentowany wpływ na rozwój poznawczy oraz osiągnięcia naukowe, szczególnie w zakresie matematyki i nauki języków ma stosowanie się do modelu diety śródziemnomorskiej, bogatej w warzywa, owoce, ryby, orzechy i nasiona oraz oliwę z oliwek. W takim modelu żywienia spożycie mięsa ograniczone jest głównie do drobiu serwowanego 3-4 razy w tygodniu, a podaż nasyconych kwasów tłuszczowych i węglowodanów prostych jest minimalna (16). Podobny model diety proponują eksperci z Narodowego Centrum Edukacji Żywieniowej w formie talerza zdrowego żywienia. Dowiedz się więcej na temat Talerza Zdrowego Żywienia w praktyce.


1. Grzywniak C. Podstawy neurobiologii w uczeniu się u dzieci młodszych. ROCZNIK KOMISJI NAUK PEDAGOGICZNYCH Tom LXIV, 2011: 95-107 PL ISSN 0079-3418.
2. Jabłoński S. Posługiwanie się pismem jako czynnik rozwoju mózgu dziecka . W: A. Brzezińska (red.), Psychologiczne portrety człowieka. Praktyczna psychologia rozwojowa (s. 299-300). Gdańsk: GWP
3. José Francisco López-Gil J.F., Eumann Mesas A., Álvarez-Bueno C. at al. Association Between Eating Habits and Perceived School Performance: A Cross-Sectional Study Among 46,455 Adolescents From 42 Countries. Front. Nutr., 03 February 2022 Sec. Eating Behavior Volume 9 – 2022
4. Kim J.Y. and Kang S.W. Relationships between Dietary Intake and Cognitive Function in Healthy Korean Children and Adolescents. J Lifestyle Med. 2017 Jan;7(1):10-17. doi: 10.15280/jlm.2017.7.1.10
5. Pinar-Marti A. Gignac F., Fernández-Barrés S. at al. Effect of walnut consumption on neuropsychological
development in healthy adolescents: a multi-school randomised controlled trial. EClinicalMedicine
. 2023 Apr 6;59:101954. doi: 10.1016/j.eclinm.2023.101954.
6. Lockyer S. , de la Hunty A.E., Steenson S. Walnut consumption and health outcomes with public health
relevance—a systematic review of cohort studies and randomized controlled trials published from 2017 to present.
7. Chauchan A. and Chauchan V. Beneficial Effects of Walnuts on Cognition and Brain Health. Nutrients 2020, 12, 550; doi:10.3390/nu12020550.
8. De Groot R.H.M., Ouwehand C., Jolles J. Eating the right amount of fish: inverted U-shape association between fish consumption and cognitive performance and academic achievement in Dutch adolescents. Prostaglandins Leukot Essent Fatty Acids. 2012 Mar;86(3):113-7.
9. Teisen M.N.,Vuholm S., Niclasen J. Effects of oily fish intake on cognitive and socioemotional function in
healthy 8–9-year-old children: the FiSK Junior randomized trial. Am J Clin Nutr 2020;112:74–83.
10. Kim S.Y., Sim S., Park B. at al. Dietary Habits Are Associated With School Performance in Adolescents. Medicine (Baltimore). 2016 Mar; 95(12).
11. Fewtrell, M., Bronsky, J., Campoy, C., Domellöf, M., Embleton, N., Fidler Mis, N., … & Molgaard, C. (2017). Complementary Feeding: A Position Paper by the European Society for Paediatric Gastroenterology, Hepatology, and Nutrition (ESPGHAN) Committee on Nutrition. Journal of Pediatric Gastroenterology and Nutrition, 64(1), 119-132.
12. Chouraqui J-P. Risk Assessment of Micronutrients Deficiency in Vegetarian or Vegan Children: Not So Obvious. Nutrients 2023; 15: 2129.
13. Boushra Dalile B., Curie Kim C., Challinor A. The EAT–Lancet reference diet and cognitive function across
the life course. Lancet Planet Health. 2022 Sep;6(9):e749-e759
14. Rachel Bleiweiss-Sande R., Chui K., Wright C. Associations between Food Group Intake, Cognition, and Academic Achievement in Elementary Schoolchildren. Nutrients 2019, 11, 2722; doi:10.3390/nu11112722.
15. Burrows T., Goldman S., Olson R. K.at al. Associations between selected dietary behaviours and academic achievement: A study of Australian school aged children. Appetite 2017 Sep 1;116:372-380.
16. Tapia-Serrano M.A. a, **, Irene Esteban-Cornejo I.E., Rodriguez-Ayllon M. Adherence to the Mediterranean diet and academic performance in adolescents: Does BMI status moderate this association?. Clinical Nutrition 40 (2021) 4465e4472

Kształtowanie prawidłowych nawyków żywieniowych w przedszkolu i szkole – 5 podstawowych kroków.

Kształtowanie prawidłowych nawyków żywieniowych w przedszkolu i szkole – 5 podstawowych kroków.

Kształtowanie nawyków żywieniowych u dzieci i młodzieży jest procesem złożonym, rozpoczynającym się we wczesnym dzieciństwie. Działania związane z edukacją żywieniową dzieci można efektywnie prowadzić w domu rodzinnym, a także w przedszkolu i w szkole. Żadna teoria nie zastąpi praktycznych inicjatyw wdrażanych systematycznie każdego dnia. Poniżej opisano 5 podstawowych działań, które warto podjąć, aby przedszkola/szkoły stały się miejscem przyjaznym dla kształtowania prawidłowych nawyków żywieniowych dzieci.

Krok pierwszy – dostępność produktów spożywczych

W kształtowaniu nawyków żywieniowych dzieci w przedszkolu i szkole ważna jest dostępność określonych produktów spożywczych. Może ona wpłynąć na wybór produktów i spożycie posiłków korzystnych dla zdrowia. Działa tu prosta zasada sięgania po to, co jest „w zasięgu ręki”.

W placówkach oświatowych obowiązuje rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 26 lipca 2016 r. w sprawie grup środków spożywczych przeznaczonych do sprzedaży dzieciom i młodzieży w jednostkach systemu oświaty oraz wymagań, jakie muszą spełniać środki spożywcze stosowane w ramach żywienia zbiorowego dzieci i młodzieży w tych jednostkach (Dz. U. z 2016 r., poz. 1154). Rozporządzenie określa zasady żywienia w przedszkolach i szkołach takie jak: urozmaicenie, prowadzenie żywienia zgodnego z aktualnymi normami, częstotliwość podawania warzyw i owoców, liczbę potraw smażonych w tygodniu, zasadę podawania każdego dnia dwóch porcji produktów mlecznych czy określa ilość cukru w produktach przygotowywanych na miejscu.

Realizacja żywienia zgodnego z zasadami wymienionymi w rozporządzeniu, a także prowadzenie żywienia zgodnego z rekomendacjami żywienia dzieci i młodzieży jest podstawowym elementem kształtowania prawidłowych nawyków żywieniowych.

Drugim miejscem udostępniania produktów spożywczych jest sklepik szkolny. Prowadzenie sklepiku szkolnego związane jest z dostarczaniem uczniom określonego asortymentu.

W wymienionym powyżej rozporządzeniu Ministra Zdrowia w § 1 podane są produkty i potrawy, które mogą być sprzedawane w szkole. Sklepik szkolny jest miejscem nie tylko zakupu produktów spożywczych, ale także miejscem edukacji żywieniowej. Uczeń, mając możliwość zakupu odpowiedniej, korzystnej dla zdrowia żywności, będzie wybierał z asortymentu sklepiku, tylko takie produkty.

Biorąc pod uwagę dostępność prozdrowotnych produktów i potraw warto zwrócić uwagę na to, co jest podawane na imprezach i uroczystościach przedszkolnych/szkolnych. Można pokazać dzieciom i rodzicom, że podwieczorek nie zawsze musi być słodki, tort urodzinowy może być zrobiony z owoców, a warzywa mogą być składnikiem ciast i deserów.

Dostępność korzystnych produktów to także możliwość korzystania z wody. Ważne jest, aby na terenie przedszkola czy szkoły dzieci miały stały i nieograniczony dostęp do wody pitnej. Wpływa to na zmniejszenie spożycia niekorzystnych dla zdrowia dzieci i młodzieży słodkich napojów, które są źródłem cukru.

Krok drugi – czas na posiłek

Ważnym elementem kształtowania prawidłowych nawyków żywieniowych jest długość przerwy śniadaniowej i obiadowej. Uczeń powinien mieć czas na spokojne zjedzenie drugiego śniadania oraz obiadu.

Reguły prawidłowego żywienia nie mają racji bytu, jeśli niespełniona jest podstawowa zasada odpowiedniego czasu przeznaczonego na zjedzenie posiłku.

Pożądane jest także zadbanie o odpowiednią organizację przerwy śniadaniowej. Zjedzenie posiłku w sali lekcyjnej, w spokojnej atmosferze z nauczycielem, jest nie do przecenienia. Wprowadzenie odpowiednio długiej przerwy śniadaniowej oraz zwrócenie uwagi na jakość przynoszonych drugich śniadań jest bardzo istotnym elementem kształtowania odpowiednich nawyków żywieniowych.

Warto też zwrócić uwagę na zalety jedzenia w grupie rówieśniczej. Zarówno u dzieci starszych, jak i młodszych jedzenie wspólnych posiłków z rówieśnikami i nauczycielem wpływa pozytywnie na wybory żywieniowe związane np. z sięganiem po produkty do tej pory odrzucane.

Krok trzeci – jeden obraz za 1000 słów

Dla dzieci jeden obraz wart jest 1000 słów. W przedszkolu i szkole dobrze jest wprowadzać elementy zdrowego stylu życia poprzez praktyczne rozwiązania. Udostępnianie stojaków na rowery, możliwość segregowania śmieci, niemarnowanie jedzenia czy zasady diety planetarnej to konkretne działania, które towarzyszą dzieciom przez cały czas pobytu w placówce. Dzieci, jeśli nawet nie od razu włączą się w proponowane działania, to z czasem, naśladując rówieśników i nauczycieli, podejmą te wyzwania. Autorytet nauczyciela zarówno w przedszkolu, jak i w szkole jest nie do przecenienia.

Dzieci uczą się przez naśladownictwo, zatem wybory prozdrowotne nauczyciela są ważnym aspektem motywacji do prawidłowych zachowań – także żywieniowych.

Kolejnym wyzwaniem, które warto podjąć, jest prowadzenie ogródka warzywnego na terenie przedszkola lub szkoły. Uprawa warzyw i owoców jest najefektywniejszą metodą edukacji żywieniowej. Warto na terenie placówki wygospodarować choćby mały kawałek ziemi do stworzenia ogródka warzywno-ziołowego. Pielęgnacja roślin, obserwowanie wzrostu, a następnie ich wykorzystanie do przygotowania posiłku są z jednej strony prostą, a z drugiej bardzo efektywną formą edukacji. Jeśli nie ma takiej możliwości, aby wyodrębnić teren pod ogródek, to podobny efekt można osiągnąć zakładając tzw. zielone parapety, na których można wyhodować np.: natkę pietruszki, szczypiorek, bazylię czy kiełki. Szybki wzrost roślin, zwłaszcza wiosną, przyniesie efekt w postaci obserwacji, pielęgnacji i wykorzystania wyhodowanych roślin do posiłków szkolnych czy przedszkolnych.

Krok czwarty – współpraca z rodzicami

Ważnym elementem kształtowania prawidłowych nawyków żywieniowych dzieci w przedszkolu i szkole jest współpraca z rodzicami.

Rodzice i nauczyciele powinni być sprzymierzeńcami w aspekcie kształtowania prawidłowych zachowań żywieniowych. Współpraca placówki z rodzicami zwiększa szansę na efektywność podejmowanych działań prozdrowotnych.

Dobra komunikacja w zakresie żywienia stanowi ważną, a nawet kluczową rolę w efektywnym prowadzeniu polityki żywieniowej w placówce.

Określenie prostych celów związanych z kształtowaniem prawidłowych nawyków żywieniowych podniesie szanse na przekonanie rodziców do współpracy. Cele, które chce osiągnąć przedszkole/szkoła to np.: zwiększenie spożycia przez dzieci warzyw, produktów zbożowych pełnoziarnistych, wyeliminowanie picia słodkich napojów na rzecz wody, ograniczenie spożycia słodyczy i niewyrzucanie jedzenia.

Wspólne działanie całego środowiska przedszkolnego/szkolnego czyli personelu placówki, rodziców oraz dzieci z pewnością zaowocują trwałą zmianą nawyków żywieniowych i wpłyną na pozytywną zmianę postaw całej społeczności.

Czytaj także: Współpraca z rodzicami a kształtowanie prawidłowych nawyków żywieniowych dzieci w przedszkolu

Krok piąty – wdrażanie zasad diety planetarnej i niemarnowania jedzenia

W kształtowaniu nawyków żywieniowych u dzieci i młodzieży istotnym elementem jest wdrożenie w placówce zasad diety planetarnej. Zmieniający się klimat zmusza nas wszystkich, w tym placówki oświatowe, do wdrażania działań związanych z ochroną klimatu. Zmiany, które można wprowadzić w stołówce szkolnej/przedszkolnej, to przede wszystkim działania związane z niemarnowaniem jedzenia. Są to np.: wprowadzenie szwedzkiego stołu, przygotowanie estetycznych i atrakcyjnych wizualnie potraw, dostosowanie wielkości porcji do wieku dziecka, serwowanie sezonowych warzyw i owoców, potraw z nasion roślin strączkowych oraz częstsze podawanie produktów zbożowych pełnoziarnistych.

Edukacja w zakresie diety planetarnej jest nieodłącznym elementem kształtowania postaw prozdrowotnych. Zasady diety planetarnej stosunkowo łatwo wkomponowują się w działania związane z edukacją żywieniową i kształtowaniem prawidłowych nawyków żywieniowych.

Czytaj także: Dieta planetarna a żywienie zbiorowe w szkole.

Podsumowanie

Przedszkola i szkoły to miejsca, gdzie edukacja żywieniowa może być efektywnie prowadzona. Działania obejmujące całe środowisko przedszkolne i szkolne powinny być prowadzone systematycznie, z uwzględnieniem praktycznych, konkretnych działań na terenie placówki. Poniżej najważniejsze kroki, które pomogą w kształtowaniu prawidłowych nawyków żywieniowych w szkole i przedszkolu.

    1. Dostępność na terenie placówki korzystnych dla zdrowia dzieci produktów spożywczych
    2. Odpowiednia organizacja i długość przerwy śniadaniowej i obiadowej w szkole
    3. Prowadzenie ogródka warzywnego, tworzenie „zielonych parapetów”
    4. Współpraca z rodzicami
    5. Wdrażanie zasad diety planetarnej i niemarnowania jedzenia

Piśmiennictwo:
  1. Rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 26 lipca 2016 r. w sprawie grup środków spożywczych przeznaczonych do sprzedaży dzieciom i młodzieży w jednostkach systemu oświaty oraz wymagań, jakie muszą spełniać środki spożywcze stosowane w ramach żywienia zbiorowego dzieci i młodzieży w tych jednostkach (Dz. U. z 2016 r., poz. 1154).
  2. Charzewska J., Wolnicka K. (red. nauk.): Szkoła i przedszkole przyjazne żywieniu
    i aktywności fizycznej. Poradnik dla nauczycieli. Instytut Żywności i Żywienia, Warszawa, 2013.
  3. Storcksdieck Genannt Bonsmann S., Kardakis T., Wollgast J., Nelsona M., Louro Caldeira S.: Mapping of National School Food Policies across the EU28 plus Norway and Switzerland, JRC Science and Policy Reports, 2014.
  4. Maluchnik B., Grabowska A.: Posiłki w szkołach w Europie. Raport Polskiego Biura Eurydice, Fundacja Rozwoju Systemu Edukacji, Warszawa 2016, online: http://eurydice.org.pl/wp-content/uploads/2016/05/meals_raport_PL.pdf.
  5. Marnując żywność marnujesz planetę. Raport Federacji Polskich Banków Żywności –
    Nie marnuję jedzenia 2018, Banki Żywności, online: https://bankizywnosci.pl/wp-content/uploads/2018/10/Przewodnik-do-Raportu_FPBZ_-Nie-marnuj-jedzenia-2018.pdf.
Współpraca z rodzicami a kształtowanie prawidłowych nawyków żywieniowych dzieci w przedszkolu

Współpraca z rodzicami a kształtowanie prawidłowych nawyków żywieniowych dzieci w przedszkolu

Rola rodziców w edukacji żywieniowej dziecka

Najlepszym sposobem kształtowania zachowań prozdrowotnych, w tym prawidłowych nawyków żywieniowych, jest przykład samych rodziców. Dziecko uważnie obserwuje rodzica i powiela jego wybory żywieniowe. Dlatego też rola rodziców w edukacji żywieniowej dziecka jest nie do przecenienia.

Prowadzenie edukacji żywieniowej w przedszkolu nie może odbywać się bez aktywnej współpracy z rodzicem i odwrotnie: przedszkole powinno wspierać aktywność rodziców i kontynuować ich działania na terenie placówki. Warto prowadzić edukację prozdrowotną rodziców, wykorzystując atrakcyjne metody przekazu.

Informacja to podstawa

Dobrą praktyką placówki jest przekazywanie rodzicom bieżących informacji dotyczących realizacji żywienia w przedszkolu. Informacje istotne dla rodzica to m.in.: rozkład i organizacja posiłków, a także informacje na bazie jakich zasad i rekomendacji odbywa się żywienie. Dla realizatorów żywienia zbiorowego w placówkach są to informacje oczywiste, jednak rodzic może spotkać się po raz pierwszy z informacją np. o obowiązujących przepisach prawnych, aktualnych normach żywienia i rekomendacjach.

Warto poinformować rodzica, że w placówce żywienie prowadzone jest zgodnie z obowiązującą legislacją z zakresu żywienia zbiorowego w placówkach oświatowych, aktualnymi rekomendacjami dotyczącymi żywienia dzieci.

Dzięki tym informacjom rodzic ma pewność, że jego dziecko jest żywione prawidłowo, a tym samym zwiększają się szanse na dobrą i efektywną współpracę między rodzicami a przedszkolem.

Ważna dla rodziców będzie informacja, że żywienie w placówce jest realizowane zgodnie z rozporządzeniem Ministra Zdrowia z dnia 26 lipca 2016 r. w sprawie grup środków spożywczych przeznaczonych do sprzedaży dzieciom i młodzieży w jednostkach systemu oświaty oraz wymagań, jakie muszą spełniać środki spożywcze stosowane w ramach żywienia zbiorowego dzieci i młodzieży w tych jednostkach (Dz. U. z 2016 r., poz. 1154).

Warto także poinformować rodzica o realizowanych w placówce programach prozdrowotnych, zapoznać go z celami i sposobem realizacji tych programów. Często na potrzeby programów skierowanych do przedszkoli opracowywane są gotowe materiały edukacyjne dla rodziców, które można wykorzystać w swojej placówce.

Jadłospis dla rodzica – obowiązek czy dobra wola placówki?

Jadłospis przedstawiany rodzicom w przedszkolu ma zarówno zadanie informacyjne, jak i edukacyjne.

Jadłospis powinien zawierać:

  • informacje na temat posiłków i potraw planowanych w żywieniu, najlepiej w okresie tygodniowym lub dwutygodniowym, dzięki czemu rodzic może zaplanować posiłki w domu jako uzupełnienie żywienia w przedszkolu;
  • informacje o występujących w potrawach alergenach – zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1169/2011 z dnia 25 października 2011 r. w sprawie przekazywania konsumentom informacji na temat żywności, placówka ma obowiązek zaznaczyć alergeny występujące w potrawach, nawet jeśli występują one w ilościach śladowych;
  • informacje o składzie potraw uwzględnionych w jadłospisie – zgodnie z rozporządzeniem Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 23 grudnia 2014r. w sprawie znakowania poszczególnych rodzajów środków spożywczych.

Jadłospis oprócz informowania rodziców o planowanych posiłkach, występujących alergenach oraz składzie potraw, spełnia także ważną rolę edukacyjną. Warto zadbać, aby jadłospis posiadał ciekawą i czytelną formę graficzną, przyciągającą uwagę rodzica. Jadłospis pokazuje jak skomponowane są posiłki, jaki jest dobór produktów, jak ciekawie i atrakcyjnie skomponować posiłek. Zapoznanie rodzica z jadłospisem daje duże możliwości edukacji rodzica z uwagi na prostą i praktyczną formę przekazu, jak dobierać produkty spożywcze oraz jak urozmaicać żywienie dziecka.

Wspólne posiłki

Warto także zwrócić uwagę rodzica na zalety jedzenia w grupie. Dziecko, które do tej pory nie jadło danego produktu czy potrawy chętniej po nie sięgnie właśnie w przedszkolu. Nowa forma podania potrawy, inny dobór produktów, przypraw czy technik kulinarnych może sprawić, że dziecko chętnie spożyje dany posiłek. Poza tym, ważnym atutem jedzenia posiłków w przedszkolu jest wspólny posiłek z rówieśnikami. Efekt jedzenia w grupie rówieśniczej jest nie do przecenienia zarówno u dzieci młodszych, jak i starszych.

Wspólne działanie czyli… rodzicu weź udział!

Współpraca z rodzicem w aspekcie żywienia to także włączanie rodzica w organizację konkretnych wydarzeń na terenie przedszkola. Rodzice chętnie wezmą udział w organizowanych przez placówkę imprezach, festynach czy piknikach. Warto wcześniej zaplanować takie imprezy, aby dać możliwość rodzicom na aktywny udział i zaangażowanie się w przygotowania.

Dobrą praktyką są także systematyczne działania propagujące konkretne zasady prawidłowego żywienia np. zwiększenie spożycia warzyw i owoców, zwiększenie spożycia produktów zbożowych pełnoziarnistych, zachęcanie do picia wody zamiast słodzonych napojów itp. Istotne jest, aby zaproponowane wspólne aktywności dzieci i rodziców były oparte na praktycznych poradach i konkretnych działaniach.

Przykłady dobrych praktyk:

  • wspólne gotowanie dzieci z rodzicami;
  • zagospodarowanie ogródka warzywnego;
  • przekazywanie rodzicom przepisów kulinarnych z wykorzystaniem warzyw;
  • edukacja rodzica w zakresie prawidłowego żywienia dzieci;
  • organizowanie konkursów o tematyce prozdrowotnej, aktywizujących rodziców i dzieci;
  • organizowanie wspólnych imprez prozdrowotnych (np. festyny, pikniki na świeżym powietrzu).

Razem dla planety…

Obecnie realizacja żywienia zbiorowego w przedszkolu powinna obejmować także działania zmierzające do ograniczenia marnowania żywności. Edukacja dzieci w aspekcie niemarnowania żywności powinna być oparta na budowaniu świadomości i właściwych postaw w konkretnych działaniach praktycznych.

Podjęcie przez przedszkole działań związanych z niemarnowaniem żywności nierozerwalnie związane jest ze współpracą z rodzicami. Tak jak w przypadku działań prozdrowotnych, tak samo działania związane z niewyrzucaniem jedzenia związane są z edukacją rodziców w tym zakresie. Wprowadzanie działań mających na celu ograniczenie wyrzucania tzw. resztek talerzowych, czyli tych produktów, które nie zostały przez dziecko zjedzone, wymaga podjęcia określonych zmian w organizacji posiłków. Zmiany te powinny być wprowadzane z akceptacją rodziców, co daje duże szanse na kontynuowanie działań w domu, a tym samym skuteczność i efektywność podejmowanych zmian.

Przykłady dobrych praktyk:

  • wprowadzenie szwedzkiego stołu – na początek raz w tygodniu, potem częściej – dzieci same wybierają produkty, co sprawia, że chętniej jedzą korzystne dla nich produkty i potrawy;
  • przygotowywanie estetycznych i atrakcyjnych wizualnie potraw – dzieci „jedzą” także oczami, dlatego potrawy o atrakcyjnym i estetycznym wyglądzie są chętniej jedzone przez dzieci;
  • danie dzieciom możliwości decydowania o przygotowywanych potrawach – dzieci mają wpływ na serwowane potrawy – np. raz lub dwa razy w tygodniu dzieci decydują co będzie przygotowane, naturalnie z zachowaniem zasad prawidłowego żywienia;
  • dostosowanie wielkości porcji do wieku i możliwości dziecka;
  • serwowanie sezonowych warzyw i owoców;
  • dostępność wody do picia na życzenie dziecka.

Czytaj także: Żywienie w przedszkolu w praktyce (e-book)

Piśmiennictwo

  1. Rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 26 lipca 2016 r. w sprawie grup środków spożywczych przeznaczonych do sprzedaży dzieciom i młodzieży w jednostkach systemu oświaty oraz wymagań, jakie muszą spełniać środki spożywcze stosowane w ramach żywienia zbiorowego dzieci i młodzieży w tych jednostkach (Dz. U. z 2016 r., poz. 1154).
  2. Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1169/2011 z dnia 25 października 2011 r. w sprawie przekazywania konsumentom informacji na temat żywności.
  3. Rozporządzenie Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 23 grudnia 2014 r. w sprawie znakowania poszczególnych rodzajów środków spożywczych (Dz. U. 2015 poz. 29).
  4. Charzewska J., Wolnicka K. (red. nauk.): Szkoła i przedszkole przyjazne żywieniu i aktywności fizycznej. Poradnik dla nauczycieli. Instytut Żywności i Żywienia, Warszawa, 2013.
  5. Wolnicka K., Taraszewska A., Jaczewska-Schuetz J., Stolińska-Fiedorowicz H.: Żywienie w przedszkolu. Układanie jadłospisów, porady i przykłady. Wyd. Wiedza i Praktyka, Warszawa, 2016.
  6. Stanowisko zespołu ekspertów: Rola prawidłowego nawodnienia w zdrowym żywieniu oraz pożądane zmiany zwyczajów Polaków dotyczące spożycia płynów. Żywienie Człowieka i Metabolizm, 2017, 44(4): 182-185.
  7. Raport Federacji Polskich Banków Żywności – Nie marnuję jedzenia 2018.

Nasiona roślin strączkowych w diecie dzieci

Nasiona roślin strączkowych w diecie dzieci

Dostarczenie odpowiedniej ilości energii, niezbędnych makro i mikroskładników jest kluczowe dla prawidłowego rozwoju dziecka. Światowa Organizacja Zdrowia (ang. World Health Organization, WHO) rekomenduje wyłączne karmienie piersią przez pierwsze pół roku życia. Po ukończeniu 6 miesiąca życia zalecane jest rozpoczęcie rozszerzania diety z kontynuacją karmienia na żądanie. Według rekomendacji Polskiego Towarzystwa Gastroenterologii, Hepatologii i Żywienia Dzieci z 2021 r. wprowadzanie produktów uzupełniających powinno rozpocząć się wtedy, gdy dziecko wykazuje umiejętności niezbędne do spożycia nowych pokarmów, czyli zwyczajowo pomiędzy 17 a 26 tygodniem życia. Rozszerzanie diety dziecka powinno rozpocząć się stopniowo od podawania pojedynczych produktów o odpowiedniej konsystencji. Bardzo ważna jest wówczas obserwacja reakcji malucha po spożyciu każdego nowego produktu.

Dlaczego warto wprowadzić do diety dziecka nasiona roślin strączkowych?

Nasiona roślin strączkowych, do których należą: soja, fasola, soczewica, ciecierzyca, bób oraz groch, charakteryzują się wysoką wartością odżywczą.

Strączki, podobnie jak mięso, ryby, jaja, mleko i przetwory mleczne, są dobrym źródłem białka (zawierają go średnio 25 %). Z tego względu zaliczane są do tej samej grupy produktów spożywczych.

Skład aminokwasowy białka roślin strączkowych jest zbliżony do białka zwierzęcego. Różni się jednak zawartością niektórych aminokwasów. Strączki zawierają mniej metioniny, a więcej lizyny i tryptofanu. W celu uzyskania pełnej puli aminokwasów należy komponować dietę tak, aby każdego dnia były w niej obecne także produkty zbożowe (Czytaj więcej).

Konieczność wprowadzania produktów uzupełniających podyktowana jest m.in. potrzebą dostarczania większej ilości żelaza. Nie tylko mięso czy ryby są dobrym źródłem tego składnika mineralnego. Produkty roślinne, w tym nasiona roślin strączkowych, także zawierają w swoim składzie żelazo. Jest ono jednak gorzej przyswajalne niż to z produktów odzwierzęcych. Chcąc poprawić przyswajalność żelaza ze strączków należy połączyć je w jednym daniu z produktami będącymi dobrym źródłem witaminy C m.in. z warzywami (np. papryką) czy owocami (np. malinami). Przyswajalność żelaza z nasion roślin strączkowych zwiększa również ich odpowiednie przygotowanie m.in.: mielenie, moczenie i kiełkowanie. Oprócz białka i żelaza strączki są także cennym źródłem witamin z grupy B oraz składników mineralnych takich jak: wapń, magnez, cynk, potas, selen. Strączki to również bogate źródło błonnika pokarmowego, który wpływa korzystnie na m.in. pracę układu pokarmowego. Warto od najmłodszych lat dbać o urozmaicenie diety maluszków, uczyć, że niezbędne makroskładniki, witaminy i składniki mineralne można dostarczyć także poprzez spożywanie produktów roślinnych.

Jak podawać nasiona roślin strączkowych? Od których zacząć?

Nasiona roślin strączkowych warto wprowadzać stopniowo nie tylko w diecie małych dzieci. Nawet u dorosłych, którzy są nieprzyzwyczajeni do takich produktów, mogą one wywołać np. wzdęcia. Strączki zawierają sporo błonnika, a także substancji wzdymających, dlatego warto serwować je małymi porcjami i po wcześniejszym odpowiednim przygotowaniu (ugotowaniu i rozdrobnieniu np. w postaci puree). Część nasion roślin strączkowych, jak m.in. ciecierzyca czy fasola, wymaga wcześniejszego namoczenia i dłuższego czasu gotowania. Wyjątek stanowi czerwona soczewica, która nie musi być namaczana, a sam proces jej gotowania trwa jedyne 15 minut (o tym jak odpowiednio przygotować nasiona roślin strączkowych przeczytasz tutaj). Dodatkowo czerwona soczewica jest łatwiej strawna od pozostałych strączków, więc to od niej warto rozpocząć wprowadzanie tych produktów do jadłospisu dziecka. Na etapie rozszerzania diety o nasiona roślin strączkowych, tak jak każdy nowy produkt, warto je podawać samodzielnie w celu obserwacji reakcji maluszka po ich spożyciu. Przy dobrej tolerancji można wkomponować strączki do posiłku np. w postaci pasty kanapkowej, jako dodatek do zupki czy pieczonych kotlecików.

Czy małym dzieciom można podawać gotowe przetwory z nasion roślin strączkowych?

Na sklepowych półkach dostępne są nasiona roślin strączkowych w puszce lub słoiku. Mogą one stanowić alternatywę dla tych ugotowanych samodzielnie, zwłaszcza w sytuacji ograniczonego czasu na przygotowanie posiłku. Warto jednak pamiętać, że są to produkty w zalewie, która zawiera zazwyczaj dodatek soli. Zgodnie z aktualnymi zaleceniami w diecie małych dzieci należy unikać produktów słonych i dosalania. W celu oszczędności czasu warto jednorazowo ugotować większą ilość strączków i po przestudzeniu mniejsze porcje zamrozić. W sklepach dostępny jest również szeroki asortyment gotowych dań z nasion roślin strączkowych (kotlety, parówki itp.). Są to jednak produkty bardziej przetworzone, niepolecane małym dzieciom i których w codziennym żywieniu maluchów należy unikać. Według WHO, dzieci powyżej 12. m.ż. mogą otrzymywać posiłki z rodzinnego stołu, jeśli ich jakość jest odpowiednia dla wieku i zapotrzebowania dziecka na składniki odżywcze. Ich przygotowanie powinno być zgodnie z zasadami prawidłowego żywienia – bez dodatku soli, cukru i z zastosowaniem odpowiedniej obróbki termicznej.

Dieta i wiedza rodziców

Ważnym aspektem jest również dieta rodziców i świadomość znaczenia prawidłowego żywienia dla harmonijnego rozwoju dziecka. Na etapie rozszerzania diety i dalszego żywienia rodzice decydują o tym „kiedy i co” dziecko zje, a dziecko decyduje „czy” i „ile” zje. Do prawidłowego rozszerzania diety dzieci niezbędna jest znajomość podstawowych zasad zdrowego żywienia opartych o najnowsze rekomendacje. W tym celu warto porozmawiać z dietetykiem za pośrednictwem Centrum Dietetycznego Online. W poradni można skorzystać z bezpłatnych konsultacji indywidualnych oraz rodzinnych prowadzonych przez specjalistów z odpowiednią wiedzą i doświadczeniem. Konsultacje mają charakter edukacyjny. W ich trakcie można omówić sposób żywienia, zarówno swój jak i dziecka, oraz zyskać lub usystematyzować posiadaną wiedzę na temat żywienia. Nawet krótka edukacja może przynieść pozytywne efekty.

Warto podkreślić, że to przede wszystkim rodzice, inni członkowie rodziny, opiekunowie, a później także rówieśnicy istotnie wpływają na kształtowanie nawyków żywieniowych dzieci. Komponując posiłki dla całej rodziny warto kierować się zasadami prawidłowego żywienia i dbać o różnorodność serwowanych produktów. Preferencje żywieniowe wykształcone w pierwszych latach życia dziecka mają kluczowy wpływ na decyzje przy wyborze żywności w późniejszym wieku.

Literatura

  1. Szajewska H., Socha P., Horvath A. i wsp.: Zasady żywienia zdrowych niemowląt. Stanowisko Polskiego Towarzystwa Gastroenterologii, Hepatologii i Żywienia Dzieci. Standardy Medyczne Pediatria 2021, 18: 805–822.
  2. Szajewska H., Horvath A.: Żywienie i leczenie żywieniowe dzieci i młodzieży. Medycyna Praktyczna, 2017, 46-50.
  3. Melina V., Craig W., Levin S.: Position of the Academy of Nutrition and Dietetics: Vegetarian diets. Journal of the Academy of Nutrition and Dietetics 2016, 116 (12): 1970-1980.
  4. Cofnas N.: Is vegetarianism healthy for children?, Critical Reviews in Food Science and Nutrition 2019, 59 (13): 2052-2060.
  5. Schürmann , Kersting A., Alexy U.: Vegetarian diet in children: a systematic review. European Journal of Nutrition 2017, 56 (5): 1797-1817.
  6. Mariotti ,  Gardner C.D.: Dietary protein and amino acids in vegetarian diets — a review. Nutrients 2019, 11 (11): 2661-2679.
  7. Jarosz M., Rychlik E., Stoś K., Charzewska J.: Normy żywienia dla populacji Polski i ich zastosowanie. Narodowy Instytut Zdrowia Publicznego PZH – Państwowy Instytut Badawczy, 2020, 282-284.
  8. Kunachowicz H., Przygoda B., Nadolna I., Iwanow K.: Tabele wartości odżywczej produktów spożywczych i potraw. Baza danych – wersja pełna. Wyd. 4  rozsz. i uakt. Narodowy Instytut Zdrowia Publicznego PZH – Państwowy Instytut Badawczy, Warszawa, 2017.
  9. Thirunathan P., Manickavasagan A.: Processing methods for reducing alphagalactosides in pulses. Critical Reviews in Food Science and Nutrition 2018, 5-6, 35-37.

Darmowy e-book: „Żywienie w przedszkolu w praktyce”

Darmowy e-book: „Żywienie w przedszkolu w praktyce”

„Żywienie w przedszkolu w praktyce”

W publikacji eksperci NCEŻ:

• w przystępny sposób opisali wymagania żywienia zbiorowego w przedszkolach,
• scharakteryzowali grupy produktów, które należy uwzględnić komponując menu przedszkolaka,
• poruszyli kwestie diet eliminacyjnych w alergiach pokarmowych,
• podkreślili istotność wpływu żywienia na środowisko,
• zamieścili odpowiedzi na najczęściej zadawane pytania,

i wiele innych wartościowych treści

⇒ Pobierz darmowy e-book