Narodowe Centrum Edukacji Żywieniowej logo
Wyszukiwarka
Dieta w profilaktyce kamicy pęcherzyka żółciowego

Dieta w profilaktyce kamicy pęcherzyka żółciowego

Kamica żółciowa polega na wytrącaniu się złogów w obrębie różnych odcinków układu żółciowego, tj. przewodów żółciowych wewnątrzwątrobowych, pęcherzyka żółciowego lub przewodów żółciowych zewnątrzwątrobowych. Złogi, czyli inaczej kamienie żółciowe, dzieli się na kamienie barwnikowe i cholesterolowe (czyste lub mieszane). Najczęściej rozpoznawanym, a jednocześnie najbardziej charakterystycznym objawem jest pojawienie się kolki wątrobowej (inaczej kolki żółciowej), która może nastąpić np. po zbyt obfitym czy tłustym posiłku, choć nie zawsze jest z nim związana. Objawia się ona nagłym, napadowym, silnym bólem zlokalizowanym w jamie brzusznej, trwającym najczęściej 30-60 minut. Najpowszechniejszą metodą diagnozowania kamicy żółciowej jest badanie ultrasonograficzne (USG) jamy brzusznej. Do postaci klinicznych i powikłań kamicy zaliczamy:

  • bezobjawową kamicę pęcherzyków lub przewodu,
  • kamicę żółciową objawową,
  • zapalenie dróg żółciowych,
  • ostre zapalenie trzustki,
  • niedrożność jelit z powodu kamienia,
  • raka pęcherzyka żółciowego. 

Czynniki ryzyka wystąpienia kamicy żółciowej

W ostatnich latach obserwuje się wzrost częstotliwości zachorowań na kamicę. Ryzyko wystąpienia choroby rośnie wraz z wiekiem, choć warto zaznaczyć, że zwiększoną liczbę zachorowań obserwuje się również w grupie dzieci i młodzieży. Poza czynnikami ryzyka, na które nie mamy wpływu, jak np. płeć żeńska, wiek (ryzyko wzrasta po 40 roku życia) czy jasna karnacja, do najważniejszych czynników modyfikowalnych należą:

  • otyłość, czyli wskaźnik BMI (ang. Body Mass Index) równy lub powyżej 30 kg/m²;
  • niska aktywność fizyczna;
  • współwystępujące choroby, jak cukrzyca czy zaburzenia lipidowe – dla ryzyka wystąpienia kamicy żółciowej znaczenie ma prawidłowy sposób leczenia chorób towarzyszących.

Dodatkowymi czynnikami wpływającymi na wystąpienie kamicy żółciowej są m.in. duże wahania masy ciała oraz przedłużony post (głodówki), co jest istotne w rozpatrywaniu optymalnego sposobu żywienia. Rozwojowi choroby sprzyja brak regularnych posiłków oraz spożywanie głównego, obfitego posiłku w godzinach popołudniowych lub wieczornych. Znaczenie ma również częste korzystanie z żywności przetworzonej, co skutkuje m.in. niskim spożyciem błonnika pokarmowego – dieta uboga w błonnik pokarmowy upośledza sprawne obkurczanie się pęcherzyka żółciowego, tym samym powodując zaleganie w nim żółci. Ważne zatem jest zadbanie o zmianę sposobu żywienia w celu profilaktyki wystąpienia choroby oraz jej objawów. 

Otyłość jako ważna przyczyna wystąpienia kamicy

W porównaniu do osób o prawidłowej masie ciała, osoby chorujące na otyłość 2,5-razy częściej chorują na kamicę pęcherzyka żółciowego i dróg żółciowych, a także częściej dotyczy ich problem kamiczego zapalenia pęcherzyka żółciowego oraz zapalenia dróg żółciowych. W przypadku osób z BMI > 45 kg/m² kamica pęcherzyka żółciowego występuje nawet 7 razy częściej w porównaniu do osób o masie ciała w zakresie normy (prawidłowe BMI jest w przedziale 18,5-24,9 kg/m²). Warto również zaznaczyć, że dodatkowym czynnikiem rozwoju kamicy jest nadmierny obwód brzucha, niezależnie od parametru BMI.

U osób z nadmierną masą ciała, czyli z nadwagą (BMI ≥ 25 kg/m²) lub otyłością (BMI ≥ 30 kg/m²), czynnikami dodatkowo zwiększającymi ryzyko wystąpienia kamicy są:

  • otyłość trzewna;
  • insulinooporność (hiperinsulinemia, oporność na insulinę);
  • zwiększone stężenie leptyny, czyli hormonu sytości wydzielanego przez komórki tkanki tłuszczowej;
  • zaburzenia lipidowe, tj. hipertriglicerydemia oraz niski poziom stężenia cholesterolu HDL (wtedy częściej dochodzi do powstania nieprawidłowego składu żółci);
  • zmniejszona kurczliwość pęcherzyka żółciowego.

Czynniki te w większości powodują zwiększanie wydzielania cholesterolu do żółci oraz zwiększenie jego syntezy w wątrobie. Złogi cholesterolowe mogą powstawać zarówno u osób otyłych, jak i u tych, które gwałtownie redukują masę ciała, a utrata masy ciała jest większa niż 3 kg w ciągu tygodnia. Zbyt duże restrykcje kaloryczne mogą powodować zmniejszenie wydzielana cholecystokininy, co skutkuje upośledzeniem obkurczania się pęcherzyka żółciowego. W wyniku tego dochodzi do zastoju żółci wewnątrz pęcherzyka, a to powoduje odkładanie się złogów.

Żywienie odgrywa kluczową rolę w profilaktyce oraz w bezobjawowej kamicy żółciowej zarówno u osób z prawidłową, jak i nadmierną masą ciała. Co ważne, u osób już chorujących zmiana nawyków żywieniowych jest konieczna. Określenie wytycznych żywieniowych zmniejszających ryzyko tworzenia się kamieni żółciowych czy żółci litogennej (przesyconej cholesterolem lub o małej ilości kwasów żółciowych) jest niejednoznaczne. Oczekuje się, że zdrowe nawyki żywieniowe zwiększą szansę na prawidłowe funkcjonowanie pęcherzyka żółciowego.   

Zmniejszenie całkowitej podaży energii z dietą

Bardzo ważne jest dostosowanie ilości spożywanych kilokalorii do zapotrzebowania organizmu. Długotrwały nadmiar energii z diety powoduje większą skłonność do tworzenia się złogów cholesterolowych. W przypadku nadwagi czy otyłości zalecane jest wprowadzenie restrykcji kalorycznej, która wywoła spadek masy ciała. Optymalna redukcja masy ciała powinna mieścić się w zakresie 0,5-1 kg tygodniowo. Zbyt szybkie tempo utraty kilogramów może pogłębiać ryzyko wystąpienia objawów kamicy. U osób otyłych z kamicą żółciową może występować ograniczone rozpoznawanie uczucia sytości, spowodowane zwiększeniem objętości żołądka oraz brakiem biologicznego efektu zmniejszania łaknienia wywołanego przez cholecystokininę. Z tego powodu u tych osób szczególnie ważne jest zwracanie uwagi na wielkość porcji i odpowiedni rozkład energii i makroskładników w posiłkach.

Korzystne jest też wprowadzenie regularnych i prawidłowo skomponowanych posiłków, które dostarczą odpowiedniej ilości białka, węglowodanów złożonych i tłuszczu. Jako wzór do planowania posiłków może posłużyć Talerz Zdrowego Żywienia, który zawiera wszystkie ważne elementy posiłku oraz odpowiednie proporcje między nimi.

W profilaktyce kamicy należy również zadbać o zmianę jakościową codziennej diety, m.in. poprzez zmniejszenie spożycia cukrów prostych pochodzących z cukru dodanego, słodyczy czy miodu. Mogą one powodować nieprawidłowy skład żółci poprzez zmniejszenie ilości lecytyny, a tym samym przesycenie żółci cholesterolem. Ważne jest również zmniejszenie spożycia nasyconych kwasów tłuszczowych (NKT) w postaci tłustych mięs, wysokotłuszczowego nabiału czy masła oraz jednoczesne zadbanie o większe spożycie nienasyconych kwasów tłuszczowych (NNKT), czyli włączanie do codziennej diety olejów roślinnych (np. oliwy z oliwek), orzechów, pestek i nasion. 

Kwasy tłuszczowe omega-3 i omega-6

Działanie protekcyjne w kamicy żółciowej wykazują kwasy tłuszczowe z rodziny omega-3 oraz omega-6. Są to wielonienasycone kwasy tłuszczowe (PUFA), których wysokie spożycie może minimalizować ryzyko kamicy żółciowej. Ważne zatem, aby dbać o ich odpowiednią podaż z codzienną dietą. Dlatego na co dzień należy włączać do posiłków tłuste ryby morskie (np. łosoś, tuńczyk, makrela), algi, nasiona i pestki (np. siemię lniane), orzechy czy oleje roślinne (np. olej lniany).

Zwiększenie ilości błonnika pokarmowego

Błonnik pokarmowy (inaczej włókno pokarmowe) to węglowodany nieprzyswajalne. Dieta uboga w ten składnik może powodować zaburzenia motoryki pęcherzyka żółciowego i wzrost jego objętości na czczo, co jest wczesnym objawem kamicy. Odpowiednie spożycie błonnika pokarmowego z dietą korzystnie wpływa na skład mikrobioty jelitowej, sprzyja prawidłowej pracy przewodu pokarmowego, w tym sprawnemu obkurczaniu się pęcherzyka żółciowego i prawidłowemu przepływowi żółci. Ponadto może zapobiegać zaleganiu żółci w jelicie cienkim, a tym samym powstawaniu żółci litogennej. Dlatego ważne jest wprowadzenie do diety większej ilości warzyw i owoców oraz zamiana produktów zbożowych oczyszczonych na pełnoziarniste (np. pieczywa pełnoziarniste, makarony razowe, brązowy ryż czy płatki owsiane).

Dodatkowo badania pokazują, że korzystnie na profilaktykę kamicy żółciowej wpływać może umiarkowane spożycie kawy oraz ograniczenie lub całkowite wykluczenie alkoholu z diety. Równie ważne jest wprowadzenie lub zwiększenie aktywności fizycznej.

W ostatnich latach pojawiają się badania pokazujące, że przebieg kamicy żółciowej związany jest ze zmienioną mikrobiotą pęcherzyka. Żywienie może odgrywać ważną rolę w stymulowaniu składu mikrobioty, poprzez wpływ poszczególnych składników diety na konkretne szczepy bakterii. Jednak interakcje te wymagają dalszych badań.

Wystąpienie objawów lub zaostrzenie choroby

Kamica żółciowa może przebiegać bezobjawowo nawet u 80% chorych. W sytuacji wystąpienia objawów kamicy lub zaostrzenia choroby konieczne jest odpowiednie leczenie. Zaawansowana postać kamicy żółciowej może wymagać modyfikacji dietetycznych np. w postaci diety lekkostrawnej oraz leczenia poprzez usunięcie pęcherzyka żółciowego. Należy jednak pamiętać, że resekcja pęcherzyka żółciowego wraz ze złogami oznacza, że usuwa się skutek zaburzonego metabolizmu kwasów żółciowych i cholesterolu, a nie jego przyczynę.

Zmiana stylu życia, w tym przestrzeganie zasad prawidłowego żywienia, może mieć kluczowe znaczenie dla uniknięcia pojawienia się dolegliwości u chorych, u których obecne są złogi w pęcherzyku żółciowym. Zalecenia dietetyczne należy indywidualnie dostosować do pacjenta. W tym celu warto skonsultować się z dietetykiem.

Piśmiennictwo:

  1. Demidowicz G., Lasota N., Trąbka N., Younes M., Kowalczyk K., Cichoń K., Chyćko M., Czarnota J., Wiśniewski W., Lambach M.: Cholelithiasis – current knowledge about one of the most common diseases of the digestive system. Journal of Education, Health and Sport. 2023;38(1):258-276. eISSN 2391-8306.
  2. Gutierrez-Diaz I., Molinero N., Cabrera A., Rodriguez J., Margolles A., Delgado S., Gonzalez S., Diet: Cause or Consequence of the Microbial Profile of Cholelithiasis Disease?. Nutrients 2018, 10(9), 1307
  3. Jarosz M.: Powikłania otyłości ze strony przewodu pokarmowego [w:] Otyłość i jej powikłania. Praktyczne zalecenia diagnostyczne i terapeutyczne, red. Bogdański P., Mamcarz A., Ostrowska L., PZWL, Warszawa 2021
  4. Kotrotsios A., Tasis N., Angelis S., Apostolopoulos A., Vlasis K., Papadopoulos V., Filippou D., Dietary Intake and Cholelithiasis: A Review. Journal of Long-Term Effects of Medical Implants, Volume 29, Issue 4, 2019, pp. 317-326.
  5. Godziemba-Maliszewska E.: Choroby wątroby i dróg żółciowych. Kamica żółciowa [w:] Dietetyka. Żywność, żywienie w prewencji i leczeniu, red. Jarosz M., IŻIŻ, Warszawa 2017.
  6. Jarosz M., Rychlik E., Stoś K., Charzewska J. (red.): Normy żywienia dla populacji Polski
    i ich zastosowanie. NIZP-PZH, Warszawa, 2020.
Żółciowa kamica cholesterolowa – cz. 3. Profilaktyka

Żółciowa kamica cholesterolowa – cz. 3. Profilaktyka

Ryzyko zachorowania na żółciową kamicę cholesterolową zależy od nas samych, od naszego nieprawidłowego trybu życia i odżywiania. Jak ważne w etiopatogenezie (powstawaniu i przyczynach) kamicy żółciowej jest prawidłowe żywienie, dostosowane do rzeczywistych potrzeb organizmu, świadczy fakt, że złogi cholesterolowe powstają nie tylko u osób otyłych, ale również u osób gwałtownie odchudzających się. Diety niskokaloryczne, prowadzące do gwałtownej redukcji masy ciała, zwłaszcza osób otyłych, mogą prowadzić do występowania kamicy żółciowej, na skutek upośledzenia obkurczania się pęcherzyka żółciowego spowodowanego zmniejszonym wydzielaniem cholecystokininy, w wyniku czego dochodzi do przedłużonego zastoju żółci w pęcherzyku.

Dowiedz się więcej:
Żółciowa kamica cholesterolowa – cz. 1. Znaczenie żywienia w powstawaniu tej choroby
Żółciowa kamica cholesterolowa – cz. 2. Czynniki ryzyka

Zjawisko to może być neutralizowane przez uzupełnienie składu posiłków niewielką ilością tłuszczów, co wynika z faktu, że uwalnianie cholecystokininy osiąga szczyt po spożyciu posiłku bogatego w tłuszcze. Uwzględnienie tego czynnika jest szczególnie ważne, ponieważ w publikacjach naukowych udokumentowano powstawanie kamieni żółciowych u osób otyłych, u których redukcja masy ciała przekracza 3 kg tygodniowo.

Schorzenia metaboliczne, których można uniknąć

Pamiętać należy również, że istnieją sprzyjające powstawaniu złogów schorzenia metaboliczne, których przy prawidłowym trybie życia i odżywiania można by uniknąć. U osób otyłych występują zaburzenia gospodarki węglowodanowej, do jawnej cukrzycy włącznie. Źle kontrolowane zaburzenia gospodarki węglowodanowej spowodowane nieprzestrzeganiem ustalonej diety, spożywaniem pokarmów wysokokalorycznych, zawierających cukry proste lub nadmierne ilości węglowodanów złożonych, powodują okresowo znaczną hiperglikemię (wzrost poziomu cukru ponad stan prawidłowy). Hiperglikemia zmniejsza zaś siłę skurczu pęcherzyka żółciowego i uwalnianie z niego żółci mimo prawidłowego wydzielania cholecystokininy, czyli hormonu, który pobudza skurcze pęcherzyka. W efekcie dochodzi do zalegania żółci w pęcherzyku, ponieważ jego opróżnienie się w czasie posiłku jest ograniczone. Zmniejsza się pula soli żółciowych w krążeniu wątrobowo-jelitowym kwasów żółciowych. Żółć jest przez to bardziej wysycona cholesterolem i łatwiej dochodzi do wytrącania mikrokryształków cholesterolu oraz ich sedymentacji, a więc do powstaniu złogu.

Na większość czynników ryzyka kamicy żółciowej nie mamy wpływu, ale nasilenie częstości występowania kamicy spowodowane jest wadliwym odżywianiem się. U pacjentów z nadwagą i otyłością następuje przyspieszone opróżnianie się żołądka. Pokarmy szybciej dostają się do dwunastnicy i jelita cienkiego, gdzie stymulują uwalnianie się cholecystokininy – hormonu obkurczającego pęcherzyk żółciowy. Zwiększa on swoją objętość przez rozciągnięcie ścian. Duże jego powiększenie może być odpowiedzialne za napad bólowy. Błędy żywieniowe u osób z kamicą polegają na zbyt dużym spożyciu kalorii w stosunku do rzeczywistego zapotrzebowania na energię.

Wybierajmy zdrową dietę

Wywiady żywieniowe wyraźnie sugerują, iż większość pacjentów nie zaspokaja głodu, lecz próbuje zapewnić uczucie sytości.  U osób z kamicą żółciową obserwuje się wybitnie złe zbilansowanie składników odżywczych w diecie. Przede wszystkim wysokie stężenie tłuszczów dostarczające średnio ok. 44% energii dziennej, a stosunkowo niskie spożycie białka. Z badań wynika, że jest to przede wszystkim tłuszcz z mięsa i produktów mięsnych. Pacjenci z kamicą jedzą znacznie więcej potraw zawierających tłuszcz zwierzęcy (kiełbasy, boczek itp.), mleko pełne, sery, jaja, przekąski typu chrupki, chipsy  a także znaczną ilość słodyczy o dużej zawartości tłuszczu – ciasta, ciasteczka, czekolady. Spożywane białko to najczęściej mięso i jaja. Stosunkowo mało białka zwierzęcego pochodzi z ryb i drobiu a spożywanie jogurtów i kefirów należy do rzadkości. Mało jest także w diecie białka roślinnego. Kobiety pracujące zawodowo nie mają czasu na przygotowywanie posiłków, w skład których wchodziłaby fasola, groch, soja, soczewica, zaś kobiety po 55 roku życia nie są do tego rodzaju produktów przyzwyczajone, albowiem inny model żywienia wyniosły z domu.

Zarówno kobiety, jak i mężczyźni z kamicą żółciową wykazują małą aktywność fizyczną. Zauważa się także nieprawidłowy rozkład posiłków w ciągu dnia. Wśród osób z kamicą pracujących zawodowo (zarówno mężczyzn, jak i kobiet) sporadycznie zdarza się, aby posiłki były spożywane 3 razy dziennie, a prawie nigdy nie zdarza się, aby dzienna racja pokarmowa była rozłożona na 4-5 posiłków. Najczęściej występuje spożywanie tej samej objętości pokarmu w ciągu 1-2 posiłków, często najbardziej obfitego w godzinach wieczornych. Również osoby nie pracujące zawodowo nie potrafiły zmienić swoich nawyków, a uczucie głodu występujące w ciągu dnia zaspokajają produktami takimi jak słodycze i chipsy.

Jednym z podstawowych warunków jest także przestrzeganie zasad higieny żywienia. Posiłki powinny być spożywane w spokoju, i powoli. Zaleca się spożywanie posiłków w małych ilościach, a częściej, 4-5 razy dziennie. Posiłek jest bodźcem, pod wpływem którego pęcherzyk żółciowy obkurcza się i jeśli jest obfity, to ilość żółci, która dostaje się z nim do przewodu pokarmowego, może być niewystarczająca do prawidłowego trawienia zawartych w nim tłuszczów. Potrawy powinny być lekkostrawne. Trzeba tak dobierać produkty spożywcze i stosować takie techniki kulinarne, które czynią je łatwiej strawnymi.

Więcej błonnika w diecie

Dieta powinna zawierać pokarmy bogate w błonnik, a więc warzywa i owoce, zwłaszcza pestkowe, powinna być wzbogacona w otręby pszenne, kiełki, zarodki roślinne, albowiem wpływają one na poprawę perystaltyki przewodu pokarmowego, w tym także pęcherzyka żółciowego, i w pewnym stopniu modyfikują skład żółci, a nawet, przy wieloletnim stosowaniu, mogą mieć działanie litolityczne (rozpuszczające złogi).

Pamiętać należy również o tym, by pokarmy były świeże, posiłki nie przechowywane przez kilka dni w lodówce, a mięso nie było kilkakrotnie odmrażane i zamrażane. Przestrzeganie tych zasad prawidłowego żywienia pozwoli wpłynąć na utrzymanie właściwego metabolizmu kwasów żółciowych i cholesterolu i uniknąć pojawienia się dolegliwości u osób z obecnymi już złogami w pęcherzyku żółciowym .

Żółciowa kamica cholesterolowa – cz. 2. Czynniki ryzyka

Żółciowa kamica cholesterolowa – cz. 2. Czynniki ryzyka

Dowiedz się więcej: Żółciowa kamica cholesterolowa – cz. 1. Znaczenie żywienia w powstawaniu tej choroby

Patomechanizmy prowadzące do powstawania złogów cholesterolowych są dobrze poznane. Poznanie kaskady (złożonego procesu) krystalizacji cholesterolu pozwala zrozumieć powstawanie i przyczyny tej choroby i szukać coraz bardziej skutecznych metod leczenia. Usuwając pęcherzyk żółciowy ze złogami, usuwamy skutek zaburzeń metabolizmu kwasów żółciowych i cholesterolu, nie zaś samą chorobę. Ciągle bowiem nie zostało wyjaśnione, dlaczego u jednych osób dochodzi do powstania w wątrobie żółci litogennej (o zbyt dużej zawartości cholesterolu), a u drugich nie, oraz co przyspiesza proces krystalizacji cholesterolu.

Kamica żółciowa – choroba wieku średniego

Dlatego tak duże znaczenie przypisuje się poznaniu czynników usposabiających do powstawania żółci litogennej, tworzenia się złogów w pęcherzyku żółciowym – czynników ryzyka kamicy, zwłaszcza tych, które można eliminować. Na ryzyko kamicy żółciowej narażone są dużej mierze kobiety. Do czynników ryzyka zalicza się także: wiek, sposób odżywiania się, otyłość, dyslipidemię, cukrzycę.

Wiek średni i początek starzenia się organizmu to okres, w którym dołączenie się jeszcze innych czynników zwiększa ryzyko powstania kamicy cholesterolowej. U dzieci i osób przed 20 rokiem życia kamica występuje rzadko. Częstość zachorowań szybko zwiększa się po 35 roku życia, szczególnie wśród kobiet, i osiąga maksimum w piątej i szóstej dekadzie życia. Wydaje się jednak, że po 70 roku życia kamica żółciowa występuje jednakowo często u osób obu płci. Niektóre doniesienia oparte na badaniach autopsyjnych sugerują, że połowa osób po 75 roku życia (niezależnie od płci) ma złogi w pęcherzyku żółciowym. Za korelację między zapadalnością na kamicę żółciową a wiekiem odpowiada wzrastające z upływem lat nasycenie żółci cholesterolem, czemu towarzyszy zmniejszenie syntezy kwasów żółciowych.

Kamica żółciowa – częściej chorują kobiety

Uznanym czynnikiem ryzyka, potwierdzonym dla wielu grup etnicznych, jest płeć. Kobiety chorują 2-3 razy częściej niż mężczyźni, szczególnie zaś te, które wielokrotnie rodziły. Jak się wydaje, ta różnica wynika z wpływu hormonów płciowych, a zwłaszcza progesteronu na zwiększenie wydzielania cholesterolu do żółci oraz na motorykę pęcherzyka żółciowego, powodując zaleganie w nim żółci. Wpływa to na powstawanie żółci litogennej, sprzyjającej tworzeniu się złogów cholesterolowych. Kobiety podlegają działaniu hormonów w fazach cyklu miesięcznego, w czasie stosowania doustnej antykoncepcji, w drugim i trzecim trymestrze ciąży a także w czasie stosowania hormonalnej terapii zastępczej w okresie postmenopauzalnym. Jak wynika z wieloletnich badań prowadzonych wśród kobiet w Szwecji, antykoncepcja hormonalna, zwłaszcza stosowana krótko i nieregularnie, a rozpoczęta wcześnie, w 14-19 roku życia, wybitnie zwiększa ryzyko wystąpienia kamicy żółciowej u tych kobiet w czwartej i piątej dekadzie życia.

Kamica żółciowa – uwarunkowania genetyczne

Wiele prac naukowych sugeruje możliwość występowania uwarunkowań genetycznych (dziedzicznej skłonności) do występowania kamicy żółciowej, co mają potwierdzać obserwacje częstszej zapadalności na kamicę wśród bliskich krewnych pacjentów z tą chorobą. Przykładem dziedziczenia w obrębie grupy etnicznej skłonności do występowania kamicy żółciowej są kobiety ze szczepu Pima, żyjącego w Ameryce Północnej, u których  hepatocyty syntetyzują cholesterol w nadmiarze – po 30 roku życia 70% kobiet z tego szczepu ma kamicę żółciową.

Kamica żółciowa – inne czynniki ryzyka

Wśród czynników sprzyjających powstawaniu żółci litogennej wymienia się obniżenie puli kwasów żółciowych. Może być to skutek przerwania ich krążenia wątrobowo-jelitowego z powodu upośledzenia ich wchłaniania lub zwiększonej utraty. Zjawisko to obserwuje się w chorobie Crohna, po resekcji odcinkowej jelita krętego zwłaszcza jelita końcowego, w czasie przewlekłej terapii cholestyraminą, u osób z zespołem złego wchłaniania w przebiegu różnych chorób organicznych jelit. Także pacjenci po wagotomii (zabiegu przecięcia włókien nerwu błędnego), zwłaszcza pniowej; długo żywieni parenteralnie (pozajelitowo); po urazach kręgosłupa, których skutkiem są porażenia – częściej mają kamicę pęcherzyka żółciowego. Nie stwierdza się u nich najczęściej przesycenia żółci cholesterolem, natomiast występują zaburzenia motoryki przewodu pokarmowego, co manifestuje się także zmniejszeniem sprawności i siły skurczu pęcherzyka żółciowego. W efekcie daje to upośledzenie jego opróżniania się i zaleganie żółci. Pacjenci z marskością wątroby, bez względu na jej etiologię, dwukrotnie częściej mają złogi w pęcherzyku żółciowym, natomiast u chorych z pierwotną żółciową marskością wątroby kamica żółciowa występuje trzykrotnie częściej.

Kamica żółciowa – czynniki, na które mamy wpływ

Spośród wielu czynników wpływających na powstawanie kamicy żółciowej należy zwrócić uwagę na te, na które zależą od pacjenta, a leczący go lekarz powinien mu je uświadomić. Jest to otyłość, sposób odżywiania się oraz prawidłowe leczenie współistniejących chorób metabolicznych – dyslipidemii, cukrzycy. Obserwacje kliniczne wykazują, że kamica żółciowa częściej występuje u osób otyłych, zwłaszcza jeśli jest to otyłość wieloletnia, występująca już w młodości.  Istotnym elementem jest też rozmieszczenie tkanki tłuszczowej – ryzyko zachorowalności na kamicę żółciową wzrasta przy otyłości brzusznej czyli wisceralnej. Częste występowanie kamicy żółciowej u kobiet otyłych wiąże się z równoczesnym działaniem kilku czynników: otyłości i wpływu hormonów płciowych.

 Jak więc widzimy, jest wiele czynników, które mogą wywierać wpływ na powstawanie złogów w pęcherzyku żółciowym lub sprzyjać ujawnieniu się tego schorzenia. Na ile są one rzeczywiście czynnikami związanymi z mechanizmami prowadzącymi do powstania żółci litogennej, czynnikami sprzyjającymi formowaniu się złogów cholesterolowych, jest to w dalszym ciągu przedmiot licznych analiz.

Żółciowa kamica cholesterolowa – cz. 1. Znaczenie żywienia w powstawaniu tej choroby

Żółciowa kamica cholesterolowa – cz. 1. Znaczenie żywienia w powstawaniu tej choroby

Rozwój ekonomiczny w Japonii w ciągu ostatnich 50 lat spowodował wzrost zachorowalności na kamicę z 2,8% do 6,7% całej populacji, podczas gdy niektóre szczepy w Afryce nie zapadają na tę chorobę.

Na podstawie badań retrospektywnych (analiza dostępnych danych medycznych z przeszłości) oceniano rozpowszechnienie kamicy żółciowej wśród mieszkańców Meksyku w latach 1953-1988, a także zachorowalność na kamicę wśród Amerykanów pochodzących z Meksyku. Okazało się, że w latach 50. kamica żółciowa występowała u 12,2% populacji meksykańskiej, w latach 80., gdy poziom życia ludności poprawił się, kamica występowała u 15,8%, a wśród Meksykanów mieszkających kilkadziesiąt lat w Stanach Zjednoczonych 23,3% chorowało na kamicę żółciową.

Kamica żółciowa – im więcej kalorii, tym większe ryzyko

Istnieje prosta zależność między ilością spożywanych kalorii, a skłonnością do tworzenia się złogów cholesterolowych w pęcherzyku żółciowym, czyli kamicy. Im obfitsze i bardziej kaloryczne posiłki, tym większe prawdopodobieństwo wytworzenia się kamicy. Spożywanie w nadmiernej ilości takich pokarmów, jak np. cukry proste, czekolada, miody, lub w zbyt małej ilości nienasyconych kwasów tłuszczowych, olejów roślinnych, oliwy powoduje zmniejszenie ilości jednego ze składników żółci – lecytyny, a jej niedobór wpływa na przesycenie żółci cholesterolem.

Zawarte w naszej diecie produkty, coraz bardziej oczyszczone, pozbawione błonnika pokarmowego, wpływają na upośledzenie perystaltyki przewodu pokarmowego, upośledzają prawidłowe ruchy robaczkowe jelit i utrudniają sprawne przechodzenie zawartości jelitowej, co sprzyja nadmiernemu rozwojowi flory bakteryjnej w jelicie. Dieta uboga w błonnik pokarmowy upośledza także sprawne obkurczanie się pęcherzyka żółciowego powodując zaleganie w nim żółci.

Zaburzenia kurczliwości i opróżniania się pęcherzyka żółciowego związane z przesyceniem żółci cholesterolem i powstawanie jego kryształków obserwowano u zwierząt otrzymujących dietę kamieniotwórczą. Badania na zwierzętach wykazały, że dieta z dużą ilością rafinowanych węglowodanów i pozbawiona błonnika pokarmowego wywołuje u nich kamicę. Dodanie do diety pektyn lub ligniny, stanowiących 5% racji pokarmowej, powoduje hamowanie tworzenia się złogów. U chomików podanie celulozy hamuje powstawanie złogów, a podanie pektyn powoduje nawet ich rozpuszczenie.

Błonnik pokarmowy wpływa na metabolizm kwasów żółciowych poprzez skrócenie czasu pasażu (przechodzenia) pokarmu przez jelita i zmniejszenie kontaktu pokarmu z bakteriami jelitowymi. To zaś z kolei ma wpływ na zmniejszenie się ilości wtórnych kwasów żółciowych powstających w jelicie, przede wszystkim kwasu dezoksycholowego. Mniejsza ilość tego kwasu powraca więc do wątroby w krążeniu wątrobowo-jelitowym, a przez to  zwiększa się synteza pierwszorzędowych kwasów żółciowych w wątrobie – zwłaszcza kwasu chenodezoksycholowego, którego litolityczne (rozpuszczające złogi) działanie zostało udowodnione.

Kamica żółciowa – choroba osób otyłych

Obserwacje kliniczne wykazują, że kamica żółciowa częściej występuje u osób otyłych, zwłaszcza, jeśli jest to otyłość wieloletnia, występująca już w młodości. Otyłość, która występuje u osób przed 25 rokiem życia, jest czynnikiem ryzyka kamicy żółciowej zarówno u kobiet, jak i u mężczyzn. Niewątpliwe znaczenie ma stopień otyłości: jeśli masa ciała przekracza o 10 do 20% masę prawidłową, a zwłaszcza gdy występuje już w okresie od 14 do 20 roku życia, wówczas ryzyko powstania kamicy u takiej osoby w późniejszym wieku wzrasta kilkakrotnie.

Istotnym elementem jest też rozmieszczenie tkanki tłuszczowej u osób otyłych – ryzyko występowania kamicy wzrasta przy otyłości brzusznej, czyli trzewnej. Żółć osób otyłych, zwłaszcza z otyłością trzewną, jest bardziej przesycona cholesterolem, niż żółć osób z prawidłową masą ciała, gdyż występuje u nich wzrost syntezy wątrobowej cholesterolu, a obniżenie syntezy kwasów żółciowych.

O tym, jak w etiopatogenezie (powstawaniu i przyczynach) kamicy żółciowej ważne jest prawidłowe żywienie, dostosowane do rzeczywistych potrzeb organizmu, świadczy fakt, iż złogi cholesterolowe powstają również u osób gwałtownie odchudzających się. Uwzględnienie tego czynnika jest szczególnie ważne w kontekście publikacji dokumentujących powstawanie kamieni żółciowych u osób otyłych, u których redukcja masy ciała przekracza 3 kg tygodniowo.

Kamica żółciowa a schorzenia metaboliczne

Są również schorzenia metaboliczne sprzyjające powstawaniu złogów. Przy prawidłowym sposobie odżywiania można by tych chorób uniknąć. U osób otyłych występują zaburzenia gospodarki węglowodanowej, cukrzyca typu II. Wieloletnia cukrzyca prowadzi do powstawania neuropatii cukrzycowej, która powoduje upośledzenie kurczliwości pęcherzyka żółciowego. Łatwiej dochodzi wówczas do wytrącania się mikrokryształków cholesterolu, ich sedymentacji (osadzania się), a więc do powstawania złogu widocznego makroskopowo, czyli bez przyrządów powiększających.

U osób z nadwagą, otyłością, zwłaszcza brzuszną, spożywających pokarmy zawierające dużą ilość tłuszczów zwierzęcych (masło, tłuste mleko i przetwory mleczne, wędliny i mięso wieprzowe itp.) występują zaburzenia gospodarki lipidowej. Niski poziom cholesterolu HDL w surowicy krwi wpływa na częstsze pojawienie się objawów kamicy żółciowej zarówno u kobiet, jak i u mężczyzn. U osób mających podwyższony poziom trójglicerydów w surowicy krwi częściej dochodzi do powstania żółci litogennej (o zwiększonej zawartości cholesterolu lub zmniejszonej ilości kwasów żółciowych), a także częściej pojawiają się objawy kamicy, która uprzednio miała charakter bezobjawowy.

Kamica żółciowa – efekt błędnego odżywiania

Mówiąc o znaczeniu żywienia w etiopatogenezie kamicy żółciowej należy podkreślić, że głównym zagadnieniem jest nadmierne żywienie, zwłaszcza spożywanie zbyt dużej całkowitej ilości kalorii oraz tłuszczów, szczególnie pochodzenia zwierzęcego, rafinowanych węglowodanów oraz mięsa i jego przetworów, przy jednoczesnym mniejszym spożyciu produktów skrobiowych oraz włókna roślinnego, czyli błonnika pokarmowego.

Wiadomo, że 55-60% przypadków kamicy żółciowej ma charakter bezobjawowy. Ale rocznie 0,5-4% przechodzi w objawową, wymagającą leczenia. Jest rzeczą niewątpliwą, że wystąpienie objawów klinicznych kamicy żółciowej, progresja tego schorzenia zarówno u mężczyzn, jak i u kobiet, wiąże się przede wszystkim ze sposobem odżywiania się, z błędnymi nawykami żywieniowymi.

Współczesna fizjologia żywienia kieruje się zasadą zapewnienia człowiekowi energii oraz niezbędnych składników pokarmowych w ilościach i proporcjach odpowiadających fizjologicznym potrzebom organizmu. Dieta musi uwzględniać podstawowe zapotrzebowanie organizmu, aktywność fizyczną, wiek, płeć i ogólny stan zdrowia.

Zobacz także wideo: Kamica pęcherzyka żółciowego – żywienie w prewencji i leczeniu

  1. Dzieniszewski J., Jarosz M. [red]: Kamica żółciowa. Porady lekarzy i dietetyków. Wyd. Lek. PZWL, Warszawa, 2005
  2. Jarosz M.: Choroby wątroby i dróg żółciowych. [w]: Jarosz (red.): Praktyczny Podręcznik Dietetyki. Instytut Żywności i Żywienia, Warszawa, 2010, 249-257
  3. Dzieniszewski J., Godziemba Maliszewska E.: Znaczenie błonnika pokarmowego w fizjologii i patologii dróg żółciowych i trzustki. Żyw. Człow. Metab., 1984, 3, 223-230
  4. Grzymisławski M.: Otyłość a schodzenia przewodu pokarmowego. Nowa Med., 1997, 4, 15, 9-11
  5. Godziemba Maliszewska E.: Znaczenie żywienia w etiopatofizjologii i leczeniu kamicy żółciowej. Nowa Med., 1999, 5, 40-44