Narodowe Centrum Edukacji Żywieniowej logo
Wyszukiwarka
Warzywa krzyżowe w niedoczynność tarczycy – czy powinniśmy się ich obawiać?

Warzywa krzyżowe w niedoczynność tarczycy – czy powinniśmy się ich obawiać?

Czym jest niedoczynność tarczycy?

Jest to choroba wywołana niedoborem hormonów produkowanych przez tarczycę bądź ich nieprawidłowym działaniem w organizmie. Istnieje wiele czynników prowadzących do rozwoju niedoczynności tarczycy, m.in. stany zapalne tego gruczołu (w tym choroba Hashimoto), usunięcie tarczycy czy jej uszkodzenie w wyniku zastosowanej radioterapii w obrębie głowy i szyi. Czynnikiem żywieniowym mogącym powodować niedoczynność tarczycy jest niedostateczne spożycie jodu – pierwiastka niezbędnego do syntezy hormonów tarczycy.

Warzywa krzyżowe a niedoczynność tarczycy

Warzywa z rodziny krzyżowych, do których zaliczamy m.in. kapustę, brokuł, kalafiora, brukselkę, kalarepę czy jarmuż zawierają naturalne związki wolotwórcze, czyli goitrogeny. Ich niekorzystne działanie polega na wiązaniu jodu, który nie może zostać wykorzystany do prawidłowej syntezy hormonów tarczycy. To z kolei może doprowadzić do przerostu gruczołu tarczowego, czyli powstania tzw. wola i rozwoju niedoczynności tarczycy. Substancje goitrogenne mogą jednak spowodować takie skutki w określonych warunkach –narażone są jedynie osoby mające niedobór jodu w organizmie, jednocześnie dostarczające duże ilości tych związków z dietą każdego dnia. Warto więc zadbać o spożywanie warzyw krzyżowych w umiarkowanych ilościach oraz urozmaicenie swojego jadłospisu i wzbogacenie go w produkty będące źródłem jodu, np. ryby morskie, produkty mleczne, żółtko jaja czy algi. Pewne ilości jodu znajdziemy również w produktach takich jak warzywa i owoce oraz produkty zbożowe, jednak zawartość jodu jest w nich zmienna i zależna od wielu czynników, w tym od zawartości tego pierwiastka w glebie. Dodatkowo w Polsce jest dostępna sól jodowana – trzeba jednak uważać, aby nie przekroczyć jej zalecanego dziennego spożycia.

Czy spożywanie warzyw krzyżowych przy niedoczynności tarczycy może zaszkodzić?

Niekorzystny wpływ substancji goitrogennych może się uaktywnić przy ich zbyt dużym spożyciu i jednocześnie występującym niedobrze jodu w organizmie u osób z niedoczynnością tarczycy, u których produkcja hormonów jest niewystarczająca bądź będących po usunięciu gruczołu tarczowego wiążącego się z całkowitym brakiem ich wytwarzania w organizmie. Obecność warzyw krzyżowych w diecie nie spowoduje jednak negatywnych konsekwencji jeśli niezbędna dawka hormonów jest dostarczana w postaci leku.

Czy można zmniejszyć zawartość goitrogenów w żywności?

Zawartość goitrogenów w żywności można zmniejszyć poprzez zastosowanie odpowiedniej obróbki termicznej. W trakcie gotowania inaktywacji może ulec ok. 30% związków antyodżywczych, a efekt ten będzie jeszcze większy jeśli gotowanie odbędzie się bez przykrycia w dużej ilości wody – część z nich ulotni się z parą wodną. Należy pamiętać, że proces fermentacji również dezaktywuje w pewnym stopniu czynnik wolotwórczy, dlatego z powodzeniem możemy cieszyć się również smakiem produktów kiszonych w naszym menu.

Podsumowanie

Podsumowując, przy odpowiednim poziomie jodu w organizmie, spożywaniu warzyw krzyżowych w umiarkowanych ilościach oraz poddawaniu ich właściwej obróbce termicznej, nie należy obawiać się negatywnych konsekwencji związanych z ich wpływem na funkcjonowanie tarczycy. Warzywa krzyżowe powinny więc stanowić element zróżnicowanej diety, choćby ze względu na zawartość cennych  związków bioaktywnych, które odgrywają istotną rolę m.in. w profilaktyce nowotworów.

  1. Tonstada S., Nathana E., Odaa K. i wsp.: Prevalence of hyperthyroidism according to type of vegetarian diet, Public Health Nutrition. 2015; 18(8):1482-1487.
  2. J. Ch. Wook, Kim J.: Dietary Factors and the Risk of Thyroid Diseases: A Review. Int J Thyroidol. 2015; 8(2):137-146.
  3. Sharma R., Bharti S., Kumar K. H.: Diet and thyroid – myths and facts. J Med Nutr Nutraceut 2014; 3:60-5.
  4. Jarosz M, Stolińska H, Wolańska D, Żywienie w niedoczynności tarczycy: porady lekarzy i dietetyków. Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa, 2015.
  5. Kostiukow A, Rosołek M, Romanowski M, Ignaszak E, Samborski W. Dieta jako istotny czynnik wspomagający leczenie choroby Hashimoto. [W]: Maciąg M, Maciąg K (red.). Medyczne aspekty kosmetologii i dietetyki. Wydawnictwo Naukowe TYGIEL, Lublin, 2018, s. 200-213.
  6. Ratajczak A, Moszak M, Grzymisłowski M. Zalecenia żywieniowe w niedoczynności tarczycy i chorobie Hashimoto. Pielęgniarstwo i Zdrowie Publiczne, 2017, 7: 305-311.
  7. Sorbal M, Palacz-Wróbel M. Świadomość prewencyjnego działania diety oraz nawyki żywieniowe kobiet z chorobami tarczycy w wieku 20-50 lat. Medycyna Rodzinna, 2018; 21(2A): 16-22.
  8. Tuchendler P, Zdrojewicz Z. Dieta w chorobach tarczycy. Medycyna Rodzinna, 2017, 20(4): 299-303.
  9. Zakrzewska E, Zegan M, Michota-Katulska E. Zalecenia dietetyczne w niedoczynności tarczycy przy współwystępowaniu choroby Hashimoto. Bromatologia i Chemia Toksykologiczna, 2015, XLVIII, 2: 117-127.
Czy stosować dietę bezglutenową w chorobie Hashimoto?

Czy stosować dietę bezglutenową w chorobie Hashimoto?

Choroba Hashimoto – przewlekłe autoimmunologiczne zapalenie tarczycy – jest jedną z najczęściej występujących chorób tarczycy o podłożu autoimmunizacyjnym. Jest to schorzenie, w którym organizm dopuszcza się autoagresji (tworzy stan zapalny) w stosunku do własnej tarczycy. Przewlekłe zapalenie może prowadzić do powolnego niszczenia/zwłóknienia tarczycy i w końcowych stadiach do rozwoju objawów jej niedoczynności, a w konsekwencji mniejszej produkcji hormonów.

Żywienie w chorobie Hashimoto

Głównym celem diety w chorobie Hashimoto jest zadbanie o odpowiednią realizację zapotrzebowania na wszystkie składniki odżywcze, a w szczególności na te, które wykorzystywane są do syntezy hormonów tarczycy. Do składników szczególnie istotnych w przypadku chorób tarczycy zaliczamy:

  • jod,
  • selen,
  • cynk
  • żelazo,
  • witaminy A, D, witaminy z grupy B,
  • wielonienasycone kwasy tłuszczowe.

Odpowiednio zbilansowana dieta może przyczynić się do spowolnienia przebiegu choroby Hashimoto, zmniejszyć ryzyko rozwoju chorób współistniejących oraz w efekcie przyczynić się do utrzymania optymalnego stanu zdrowia i dobrego samopoczucia.

W przypadku autoimmunizacyjnych chorób tarczycy często rekomendowane jest unikanie substancji mogących dodatkowo pobudzać układ odpornościowy do produkcji przeciwciał. Wskazuje się m.in. na korzystny wpływ diety bezglutenowej w przebiegu choroby Hashimoto. Jednak w ostatnich latach zagadnienie eliminacji glutenu jest coraz szerzej dyskutowane, zarówno w aspekcie wpływu diety bezglutenowej w leczeniu chorób tarczycy, jak i zasadności jej stosowania u wszystkich pacjentów z chorobą Hashimoto.

Dieta bezglutenowa – kiedy stosować?

Rygorystyczna dieta bezglutenowa, stosowana do końca życia, jest podstawowym zaleceniem w leczeniu choroby trzewnej (celiakii). U chorych na celiakię częściej niż
w populacji ogólnej występują inne choroby o podłożu autoimmunologicznym, takie jak m.in. cukrzyca typu I, autoimmunizacyjne zapalenie wątroby, zespół Sjögrena, czy autoimmunologiczne zapalenie tarczycy.

Związek między celiakią a chorobą Hashimoto jest dobrze udokumentowany, a współistnienie obu tych chorób zostało wykazane w licznych badaniach. Wskazują one, że pacjenci z chorobą trzewną mają nasilone ryzyko chorób tarczycy rozwijających się na tle autoimmunizacji. I odwrotnie – względnie duży odsetek osób z autoimmunizacyjnym zapaleniem tarczycy choruje na celiakię. Z uwagi na wspólne podłoże choroba Hashimoto i celiakia mogą występować jednocześnie u około 5-9 % pacjentów.

Aktywna celiakia przypuszczalnie nasila chorobę Hashimoto, czego przyczyną mogą być czynniki genetyczne. U chorych z celiakią występują autoprzeciwciała przeciwko transglutaminazie tkankowej. Wskazuje się, że mogą one reagować także z transglutaminazą obecną w tarczycy i w ten sposób odgrywać pewną rolę w patogenezie i rozwoju choroby Hashimoto. Dotyczy to jednak tylko tych przypadków, w których celiakia współistnieje z chorobą Hashimoto.

Czy gluten wpływa na czynność tarczycy?

Przy jednoczesnej obecności celiakii i choroby Hashimoto konieczne jest przejście na dietę bezglutenową, która jest jedyną formą leczenia celiakii. U tych pacjentów całkowita eliminacja glutenu z diety skutkuje nie tylko spadkiem przeciwciał charakterystycznych dla celiakii, ale również tych, które atakują komórki tarczycy.

Nie wykazano natomiast, że spożywanie glutenu może być powodem zwiększonego ryzyka wystąpienia choroby Hashimoto, jak również nie ma wystarczających dowodów naukowych na skuteczność stosowania diety bezglutenowej w leczeniu tej choroby u osób bez wykrytej celiakii. Wyniki badań wskazują, że u tych pacjentów wykluczenie glutenu z jadłospisu nie ma wpływu na czynność tarczycy. Zatem, jeśli osoba chora na Hashimoto nie ma także celiakii, alergii lub nieceliakalnej nadwrażliwości na gluten, nie ma konieczności przechodzenia na dietę bezglutenową.

Niedobory w chorobie Hashimoto

Warto przy tym zaznaczyć, że chorobie Hashimoto często towarzyszą niedobory m.in. białka, witamin antyoksydacyjnych A, C, E, witamin z grupy B, jak również składników mineralnych (selenu, magnezu, cynku, chromu). Z drugiej strony, długotrwałe stosowanie diety bezglutenowej, podobnie jak innych diet eliminacyjnych, w przypadku złego zbilansowania również wiąże się z ryzykiem powstania niedoborów pokarmowych. Ponadto, eliminacja gluten u osób bez wskazań medycznych może mieć niekorzystne następstwa zdrowotne, takie jak hiperglikemia, hiperlipidemia, choroba niedokrwienna serca. Dlatego wprowadzenie diety bezglutenowej należy traktować z dużą ostrożnością i stosować ją wyłącznie u osób ze zdiagnozowaną celiakią lub inną formą nadwrażliwości na gluten.

Wskazane jest prowadzenie przesiewowych badań w kierunku celiakii wśród osób cierpiących na choroby tarczycy o podłożu autoimmunologicznym, ponieważ wczesne wykrycie choroby pozwala na wprowadzenie odpowiedniego leczenia i może zapobiec powikłaniom.

Stanowisko ekspertów POLSPEN

Zasadność stosowania diety bezglutenowej w chorobie Hashimoto została ujęta w opublikowanym w roku 2018 Stanowisku Grupy Ekspertów Sekcji Dietetyki Medycznej Polskiego Towarzystwa Żywienia Pozajelitowego, Dojelitowego i Metabolizmu (POLSPEN).

Dowiedz się więcej:

  1. Ch’ng C.L., Jones M.K., Kingham J.G.C.: Celiac Disease and Autoimmune Thyroid Disease. Clin. Med. Res. 2007, 3 (5), 184-192.
  2. Lerner A., Jeremias P., Matthias T.: Gut-thyroid axis and celiac disease. Endocrine Connections 2017, 6, 52-58.
  3. Ratajczak A.E., Moszak M., Grzymisławski M.: Zalecenia żywieniowe w niedoczynności tarczycy i chorobie Hashimoto. Piel. Zdr. Publ. 2017, 7(4), 305–311.
  4. Szostak-Węgierek D., Bednarczuk T., Respondek W. i wsp.: Zasadność stosowania diety bezglutenowej w chorobie Hashimoto: stanowisko Grupy Ekspertów Sekcji Dietetyki Medycznej Polskiego Towarzystwa Żywienia Pozajelitowego, Dojelitowego i Metabolizmu (POLSPEN). Postępy Żywienia Klinicznego 2018, 2 (47), 14, 33-47.
  5. Zakrzewska E., Zegan M., Michota-Katulska E.: Zalecenia dietetyczne w niedoczynności tarczycy przy współwystępowaniu choroby Hashimoto. Bromat. Chem. Toksykol. 2015, 2 (48), 117 – 127.