W obecnym dyskursie na temat redukcji masy ciała coraz więcej mówi się o emocjonalnym aspekcie odżywiania. Odchodzi się od myślenia o spożywaniu posiłków, jako czynności wyłącznie biologicznej – stąd chociażby rosnąca popularność psychodietetyków. Jakie są więc najczęstsze przyczyny porażki w procesie zmiany nawyków i w efekcie zmiany swojej masy ciała?
Osoby usiłujące dokonać w swoim życiu zmiany niejednokrotnie mówią o braku lub utracie motywacji. Określenie to stało się niemal słowem – wytrychem: można nim uzasadnić brak działania lub niepowodzenie. Niektórzy twierdzą wręcz, że za brakiem motywacji stoi lenistwo. Czy faktycznie tak jest? I czym właściwie jest motywacja?
Wychowywanie dziecka jest złożonym procesem. Gdy jest ono małe, większość obowiązków rodzicielskich ogranicza się do funkcji opiekuńczej oraz wychowawczej w obszarze podstawowych umiejętności. Rodzice mają w tym okresie życia najwięcej wpływu na to, jak wygląda codzienność ich pociechy. Gdy dziecko staje się nastolatkiem – niekiedy wcześniej niż by się tego rodzice spodziewali – mogą pojawić się trudności, na które rodzina nie jest przygotowana. Jednym z obszarów, gdzie obserwuje się najwięcej problemów jest odżywianie.
Święta Bożego Narodzenia są kulminacyjnym momentem każdego roku. Wyczekują na nie dzieci, skuszone wizją gwiazdkowych prezentów, a także dorośli, chcący odpocząć i spędzić czas z najbliższymi. Dlaczego więc wiele osób odczuwa niepokój, myśląc o zbliżającym się świętowaniu? Odpowiedzią może być trwanie w błędnym przekonaniu, że celebracja musi zakończyć się zwiększeniem masy ciała, wyrzutami sumienia i – w efekcie – koniecznością wprowadzenia ograniczeń w jedzeniu.
Podjęcie decyzji o poszukiwaniu profesjonalnego wsparcia to dobry krok ku zmianie na lepsze. Często jednak nie wiemy do kogo tak naprawdę warto zwrócić się po radę. W poniższym artykule podjęto próbę analizy dwóch uzupełniających się profesji: dietetyka i psychodietetyka. Porównano także te zawody pod względem kompetencji w pracy z pacjentem.
