Narodowe Centrum Edukacji Żywieniowej logo
Wyszukiwarka
Zaburzenia lipidowe – zalecenia i jadłospis

Zaburzenia lipidowe – zalecenia i jadłospis

Wartości docelowe wybranych oznaczeń profilu lipidowego na czczo:

  • cholesterol całkowity (TC) < 190 mg/dl (5,0 mmol/l);
  • cholesterol LDL (LDL-C)
    – dla grupy osób o bardzo dużym ryzyku* < 55 mg/dl (<1,4 mmol/)
    – dla grupy osób o dużym ryzyku < 70 mg/dl (<1,8 mmol/)
    – dla grupy osób o umiarkowanym ryzyku < 100 mg/dl (<2,6 mmol/l)
    – dla grupy osób o małym ryzyku < 116 mg/dl (<3,0 mmol/l )
  • cholesterol HDL (HDL-C) > 40 mg/dl (1,0 mmol/l) dla mężczyzn i > 45 mg/dl (1,2 mmol/l) dla kobiet;
  • triglicerydy (TG) < 150 mg/dl (1,7 mmol/l).

Modyfikacja stylu życia, w tym diety, stanowi podstawowy element prewencji i terapii zaburzeń lipidowych. U pacjentów z niskim ryzykiem sercowo-naczyniowym zmiana stylu życia jest wystarczającą metodą interwencji, natomiast w poważniejszych przypadkach konieczne może się okazać równoczesne wprowadzenie leczenia farmakologicznego. W dietoterapii zaburzeń lipidowych zastosowanie mają modele żywienia oparte na diecie śródziemnomorskiej, diecie o niskim indeksie glikemicznym oraz dietach roślinnych. Odpowiednio skomponowane, diety te cechują się ograniczeniem tłuszczów pochodzenia zwierzęcego oraz cukrów prostych, jednocześnie zwiększeniem w diecie ilości produktów będących źródłem nienasyconych kwasów tłuszczowych (olejów, awokado, orzechów, nasion i pestek), pełnoziarnistych produktów zbożowych, warzyw i owoców. Dieta powinna również uwzględniać indywidualne potrzeby pacjenta. W tym celu warto skorzystać z pomocy dietetyka, który będzie wsparciem w zmianie nawyków żywieniowych.

Wybrane zalecenia dietetyczne w zaburzeniach lipidowych:

  1. W przypadku nadwagi lub otyłości powinieneś dążyć do stopniowej redukcji masy ciała. Zalecane jest kompleksowe podejście, obejmujące dietę opartą na zasadach zdrowego żywienia, z zachowaniem deficytu energetycznego oraz włączenie regularnej aktywności fizycznej. Dieta zawsze powinna być dostosowana do Twoich potrzeb i możliwości. Zalecanym schematem jest spożywanie 4-5 posiłków dziennie, w regularnych odstępach czasowych (co 3-4 godziny), w tym ostatniego posiłku na 2-3 godziny przed snem. Redukcja nawet 5-10% wyjściowej masy ciała ma korzystny wpływ na parametry profilu lipidowego i zmniejsza ryzyko chorób układu krążenia.
  2. Ogranicz do minimum szkodliwe tłuszcze o konfiguracji trans (utwardzone oleje roślinne). Znajdują się one głównie w: margarynach twardych, gotowych wyrobach cukierniczych, zupach i sosach w proszku, słonych i słodkich przekąskach, żywności typu fast food. Jest to szczególnie istotne w zmniejszeniu stężeń cholesterolu całkowitego i cholesterolu frakcji LDL oraz zwiększeniu stężenia cholesterolu frakcji HDL.
  3. Ogranicz spożycie produktów zawierających cholesterol i nasycone kwasy tłuszczowe. Zamiast pełnotłustych produktów mlecznych wybieraj ich odpowiedniki o niższej zawartości tłuszczu (do 2%). Zastąp masło margarynami miękkimi, najlepiej z dodatkiem fitosteroli i stanoli roślinnych. Wybieraj chude mięsa, a dwa razy w tygodniu mięso zastąp rybami i co najmniej raz w tygodniu nasionami roślin strączkowych. Mięso czerwone ogranicz do maksymalnie 350-500 g tygodniowo, a przetwory mięsne (wędliny, kiełbasy, pasztety, wyroby podrobowe itp.) do ilości tak małych, jak to możliwe. Spożycie jaj kurzych ogranicz do jednego dziennie lub 7 sztuk tygodniowo.
  4. Zapewnij odpowiednią podaż w diecie produktów zawierających nienasycone kwasy tłuszczowe (kwasy tłuszczowe omega-3, omega-6 i omega-9). W tym celu co najmniej dwa razy w tygodniu spożywaj ryby, najlepiej morskie (łosoś, halibut, śledź, makrela). Wybieraj tłuszcze roślinne – oliwę z oliwek, olej rzepakowy, olej lniany. Dodawaj je na zimno do surówek lub do innych potraw. Do obróbki termicznej posiłków możesz używać oliwy z oliwek oraz rafinowanego oleju rzepakowego. Źródłem nienasyconych kwasów tłuszczowych są także orzechy, pestki i nasiona oraz awokado. Spożywanie orzechów w ilości 30 g/dobę zmniejsza ryzyko incydentów, takich jak zawał serca czy udar mózgu.
  5. Spożywaj odpowiednią ilość warzyw i owoców, które są źródłem błonnika pokarmowego, witamin oraz składników o działaniu antyoksydacyjnym (m.in. witaminy C, beta-karotenu, flawonoidów). Warzywa jedz jak najczęściej (minimum 400 g/dzień), najlepiej, aby pojawiały się one w większości posiłków w ciągu dnia. Owoce spożywaj w mniejszej ilości, ponieważ zawierają więcej cukrów prostych. Preferowane są owoce jagodowe, takie jak: maliny, jagody, borówki, czarne porzeczki, truskawki i aronia. Warzywa i owoce powinno się spożywać w proporcji ¾ warzywa oraz ¼ owoce.

Chcesz wiedzieć więcej? Pobierz bezpłatny poradnik dietetyczny przygotowany przez ekspertów Centrum Dietetycznego Online. Znajdziesz w nim zalecenia żywieniowe, listę produktów zalecanych i przeciwwskazanych w diecie oraz przykładowy jadłospis w zaburzeniach lipidowych.

Materiały do pobrania:
Zalecenie dietetyczne w zaburzeniach lipidowych

Rodzinna hipercholesterolemia – zalecenia dietetyczne

Rodzinna hipercholesterolemia – zalecenia dietetyczne

Hipercholesterolemia rodzinna (familial hypercholesterolemia; FH) jest silnym czynnikiem ryzyka wczesnego rozwoju miażdżycy tętnic, szczególnie wieńcowych, i w związku z tym przedwczesnej choroby wieńcowej, tj. u mężczyzn przed 55 rokiem życia, a u kobiet przed 60 rokiem życia. Jest to najczęstsza choroba genetyczna, a więc występująca rodzinnie.          

Ten ścisły związek rodzinnej hipercholesterolemii z chorobą wieńcową jest silnym dowodem na to, że duże stężenie cholesterolu (cholesterolu LDL) ma bezpośredni wpływ na postawanie miażdżycy. Wobec takiego faktu nie można zrozumieć sceptyków, którzy temu przeczą.

            Choroba jest przede wszystkim dziedziczona od jednego z rodziców, podczas gdy drugi  jest zdrowy (tzw. heterozygotyczna rodzinna hipercholesterolemia (heFH). Bardzo rzadko zdarza się, że dziedziczy się ona od dwojga rodziców tzw. homozygotyczna rodzinna hipercholesterolemia (HeFH). HeFH występuje z częstością 1 przypadek na 250 osób w populacji a HoFH 1 przypadek na ~ 160 000.

Jak rozpoznać FH ?

            Na obecność FH może wskazywać duże stężenie cholesterolu LDL (LDL-C) i/lub przedwczesna choroba wieńcowa. Ale pewne rozpoznanie można postawić na podstawie badania genetycznego (analiza DNA) lub klinicznego na podstawie danych z wywiadu rodzinnego, wywiadu u samego pacjenta, jego badania fizykalnego i stężenia cholesterolu w surowicy. Tym wszystkim danym przypisana jest liczba punktów (tabela). Po ich zsumowaniu można postawić pewne rozpoznanie FH (> 8 punktów), prawdopodobne (6-8 punktów) i możliwe (3-5 punktów). Oczywiście największą wartość ma rozpoznanie genetyczne i/lub rozpoznanie kliniczne pewne, czyli > 8 punktów. Jeśli choroba zostanie rozpoznana, to należy przeprowadzić skrining kaskadowy tzn. przebadać w tym kierunku najbliższych członków rodziny, aby wykryć FH i odpowiednio leczyć. Nie potrzeba tłumaczyć, jak ważne jest wczesne rozpoznanie (potomstwo) dla podjęcia wczesnego leczenia, bowiem tętnice chorego na FH pozostają od urodzenia pod wpływem wysokiego stężenia LDL-C, co powoduje wczesny rozwój miażdżycy.

Jakie są przyczyny FH ?

Najogólniej mówiąc przyczyną choroby jest upośledzony rozkład w komórkach wątroby (hepatocyty) cząsteczek LDL transportujących cholesterol we krwi. Dzieje się tak najczęściej gdy jest brak lub nieprawidłowej budowy są tzw. receptory LDL, tj. białka na powierzchni hepatocytów, które wiążą cząsteczki LDL i wprowadzają je do wnętrza komórek, gdzie te cząsteczki są rozkładane. Człowiek, który dziedziczy FH od jednego rodzica (heFH) ma tylko połowę prawidłowych receptorów od zdrowego rodzica. W związku z czym ma duże stężenie LDL-C, jak widać z tabeli co najmniej 190 mg/dl (4,9 mmol/l). Jednak zakres wysokich stężeń LDL-C jest szeroki, bo mogą one sięgać nawet 325 mg/dl i więcej (8,4 mmol/l). W przypadku  hoFH poziomy LDL-C są jeszcze większe.

Docelowe stężenie cholesterolu LDL

W europejskich wytycznych postępowania w dyslipidemii ustalono docelowe stężenia dla cholesterolu LDL w rodzinnej hipercholesterolemii. Dla dzieci są to poziomy poniżej 135 mg/dl (poniżej 3,4 mmol/l) dla dorosłych < 100 mg/dl (2,5 mmol/l), a dla dorosłych chorych na chorobę wieńcową lub cukrzycę < 70 mg/dl (< 1,8 mmol/l).

Zalecenia dietetyczne

Jeszcze do niedawna trudno było osiągnąć takie docelowe stężenie LDL-C. Dzisiaj dzięki nowym terapiom staje się to coraz bardziej możliwe. Chociaż w leczeniu rodzinnej hipercholesterolemii zawsze należy stosować leki (u dzieci > 8 roku życia), to nie można lekceważyć postępowania dietetycznego. U małych dzieci przed skończeniem 8 lat jest ono podstawową metodą leczenia.

Ograniczyć należy spożycie nasyconych kwasów tłuszczowych (tłuszcze zwierzęce) i nie używać dwóch olejów roślinnych tj. oleju palmowego i kokosowego, ze względu na dużą zawartość nasyconych kwasów tłuszczowych. Spożycie produktów bogatych w te kwasy trzeba zastępować produktami bogatymi w nienasycone kwasy tłuszczowe (oleje za wyjątkiem dwóch wyżej wymienionych, miękkie margaryny). Polecany jest olej rzepakowy i oliwkowy. Do smażenia i na surowo. A w ogóle smażyć należy krótko, aby nie powstawały szkodliwe nadtlenki i nie używać ponownie już użytego oleju. Bardzo ważnym zaleceniem jest jak największe ograniczenie w diecie tzw. tłuszczów trans, gdyż one zwiększają stężenie cholesterolu LDL w osoczu, podobnie jak tłuszcze nasycone, a nawet jeszcze więcej. Występują głównie w tłuszczu cukierniczym, jako uwodornione tłuszcze nienasycone (oleje roślinne), zatem znajdują się w gotowych wyrobach cukierniczych i piekarniczych. Zalecana jest natomiast żywność bogata w błonnik. Chodzi o tzw. błonnik rozpuszczalny, który występuje w warzywach i owocach. Tyle o zaleceniach żywieniowych dotyczących redukcji stężenia cholesterolu LDL. A w ogóle dla profilaktyki chorób sercowo-naczyniowych  znaczenie ma przede wszystkim żywność roślinna. Warzywa i owoce to nie tylko błonnik, ale także potas i przeciwutleniacze (antyoksydanty), do których należą witaminy antyoksydacyjne (witamina C, betakaroten) i inne antyoksydanty (rozliczne związki polifenolowe, likopen). Warto też spożywać ryby w miejsce posiłków mięsnych, chociaż 2 razy w tygodniu.

Leczenie farmakologiczne  

Po rozpoznaniu hipercholesterolemii rodzinnej natychmiast rozpoczyna się leczenie lekiem z grupy statyn (za wyjątkiem małych dzieci). Powinna to być silna statyna w dużej dawce, tj. atorwastatyna albo rosuwastatyna. Są to leki tanie i każda z tych statyn występuje pod inną nazwą, w zależności jaka firma farmaceutyczna jest producentem. Leczenia się nie przerywa, ponieważ po odstawieniu terapii następuje wzrost ryzyka wystąpienia epizodu sercowo-naczyniowego (zawał serca, udar niedokrwienny mózgu), a statyny zmniejszając stężenie LDL-C zmniejszają tym samym zagrożenie takim zdarzeniem nie tylko pierwszym w życiu, ale także i następnym (tzw. profilaktyka wtórna). Dotyczy to także chorych na heterozygotyczną hipercholesterolemię.

Jeśli pacjent, pomimo takiego leczenia jeszcze nie uzyskał wartości docelowej stężenia cholesterolu LDL lekarz może dodać do statyny inny lek – ezetymib. Będzie to terapia skojarzona. W Polsce są już też preparaty złożone, tj. w jednej tabletce statyna z ezetymibem. Wreszcie można oczekiwać, że w leczeniu pacjentów z FH, w szczególności z chorobą sercowo-naczyniową, będzie można do tej terapii dwoma lekami dodać trzeci lek, tj. alirokumab lub ewolokumab. Wszystkie leki, chociaż w różnych mechanizmach działania, ostatecznie powodują wzrost aktywności receptorów LDL na powierzchni komórek wątrobowych, czego efektem jest wzrost wiązania z nimi cząsteczek LDL, transportu  do wnętrza hepatocytów i tam ich rozkładu. Ostatecznie stężenie cholesterolu w osoczu zmniejsza się.

Trzeba dodać, że u niektórych osób (rzadko) występuje nietolerancja statyn. Lekarz powinien umieć rozróżnić prawdziwą nietolerancję statyn od tzw. efektu nocebo, który oznacza, że występują objawy uboczne  w rezultacie spodziewania się ich przez pacjentów np. po przeczytaniu ulotki lub informacji z internetu. W przypadku rzeczywistej nietolerancji statyn można rozważyć zastosowanie innej terapii.

Podsumowanie

W podsumowaniu, oznaczmy sobie stężenie cholesterolu LDL, najlepiej po raz pierwszy około 20 roku życia. W szczególności dotyczy to osób, u których w najbliższej rodzinie wcześnie wystąpił zawał serca lub nagły zgon, gdyż może to być następstwem hipercholesterolemii rodzinnej. Jeśli stężenie LDL-C będzie duże (patrz tabela), to trzeba przebadać także bliskich krewnych, w tym dzieci. Wczesne wykrycie tej choroby i jej leczenie daje szansę takiej długości życia jakby jej nie było.

W Instytucie Żywności i Żywienia działa Poradnia Chorób Metabolicznych, która diagnozuje i leczy zaburzenia lipidowe, w tym hipercholesterolemię rodzinną. W zaleceniach dietetycznych pomocni będą również dietetycy Centrum Dietetycznego Online.

Czytaj więcej:

Czy warto obniżać poziom cholesterolu?

Jak uniknąć zawału serca i innych chorób sercowo-naczyniowych?

Zaburzenia lipidowe – zalecenia i jadłospis do pobrania

 

Żywienie w kontroli zaburzeń lipidowych

Żywienie w kontroli zaburzeń lipidowych

Stężenie cholesterolu frakcji LDL jest bezpośrednio związane z występowaniem klinicznych powikłań miażdżycy, a w szczególności choroby wieńcowej i jej następstwa – zawału serca. Im wyższe stężenia LDL we krwi, tym większe ryzyko choroby wieńcowej. Wynika to z badań epidemiologicznych i obserwacji klinicznych.

Nadmiar cholesterolu frakcji LDL czynnikiem ryzyka

Szczególnym przykładem jest choroba zwana hipercholesterolemią rodzinną. Ludzie obarczeni tym genetycznym zaburzeniem rodzą się z dużym stężeniem cholesterolu całkowitego (TC) oraz cholesterolu frakcji LDL i jeśli nie są wcześnie leczeni, mają powikłania kliniczne miażdżycy. Te osoby, obok diety, powinny stosować leki obniżające stężenie cholesterolu frakcji LDL. W Polsce częstość rodzinnej hipercholesterolemii u ludzi dorosłych wynosi 0,4%, tj. 1 przypadek na 250 osób.

Znakomita jednak większość dorosłych Polaków ma zwiększone stężenie cholesterolu frakcji LDL nie z powodu hipercholesterolemii rodzinnej. Nawet umiarkowany nadmiar cholesterolu (stężenia LDL-C 115–190 mg/dl, tj. 3–5,0 mmol/l) jest czynnikiem ryzyka, gdyż wraz ze wzrostem LDL-C wzrasta również zagrożenie chorobą wieńcową.

Pozytywna informacja wynikająca z ustaleń naukowych jest taka, że modyfikacja sposobu żywienia może zmniejszyć stężenie LDL-C albo do pożądanych wartości, albo w znacznym stopniu.

Jaka dieta jest korzystna w zaburzeniach lipidowych

W „Wytycznych Europejskiego Towarzystwa Kardiologicznego (ESC) na temat postępowania w dyslipidemii 2016”, wśród rekomendacji żywieniowych w celu redukcji cholesterolu LDL, najważniejsze miejsce zajmuje zmniejszenie spożycia izomerów trans kwasów tłuszczowych (zawierają je utwardzone metodą uwodornienia tłuszcze roślinne) oraz nasyconych kwasów tłuszczowych. Realizacja tych dwóch zaleceń ma największy wpływ na spadek stężenia tego lipidu, co wyraża się przyznaniem im trzech plusów (+++). Są też silne dowody naukowe takiego działania, dlatego też zalecenia te mają poziom dowodów A.

Kolejne zalecenia to zwiększenie spożycia błonnika pokarmowego, stosowanie w diecie żywności funkcjonalnej wzbogaconej w fitosterole (margaryny, jogurty, preparaty), stosowanie suplementów czerwonego sfermentowanego ryżu oraz zmniejszenie nadmiernej masy ciała. Efektom tych działań przyznano dwa plusy (++), a dowody są na poziomie A. Redukcja cholesterolu pokarmowego w diecie i zwiększenie aktywności fizycznej są na dalszym miejscu wśród rekomendacji. Przyznano im bowiem jeden plus (+), dowody zaś są na poziomie B.

Aby zmniejszyć stężenie triglicerydów (TG) „Wytyczne” na pierwszym miejscu zalecają redukcję nadmiernej masy ciała (+++A) razem z redukcją spożycia alkoholu (również +++A). Dalsze pozycje z efektem ocenionym na dwa plusy (++) i poziomem dowodów A zajmują: zwiększenie aktywności fizycznej, zmniejszenie spożycia węglowodanów ogółem i stosowanie suplementów wielonienasyconych kwasów tłuszczowych omega-3. Zaleca się również mniejsze spożycie jedno- i dwucukrów (fruktozy i sacharozy).

Stężenie cholesterolu frakcji HDL (zwanego potocznie dobrym cholesterolem) zwiększa się głównie po redukcji w diecie izomerów trans kwasów tłuszczowych i zwiększeniu zwyczajowej aktywności fizycznej (+++A). Zmniejszeniu nadmiernej masy ciała i spożycia węglowodanów z zastępowaniem ich tłuszczami nienasyconymi przyznano w rekomendacjach dwa plusy (++) z poziomem dowodów A.

Są to rekomendacje żywieniowe ESC z roku 2016, dotyczące kontroli zaburzeń lipidowych, tj. stężenia cholesterolu całkowitego (TC) i cholesterolu LDL-C, triglicerydów (TG) oraz cholesterolu HDL-C. Jednak zalecenia w odniesieniu do profilaktyki chorób sercowo-naczyniowych są znacznie szersze i znalazły również swój wyraz w „Wytycznych”.

Zasady diety profilaktycznej

Eksperci zwracają uwagę, by uwzględniać w diecie lokalne zwyczaje żywieniowe oraz różnorodność produktów żywnościowych. Spożycie energii powinno być dostosowane do profilaktyki nadwagi i otyłości.

Wśród szczegółowych zaleceń na pierwszym miejscu znalazło się zachęcanie do spożywania warzyw, owoców, nasion roślin strączkowych, orzechów, produktów zbożowych z pełnego ziarna i ryb (szczególnie tłustych). Należy nimi oraz tłuszczami jednonienasyconymi (np. olej oliwkowy ekstra virgin) i wielonienasyconymi (ale nie tropikalnymi olejami roślinnymi) zastępować produkty spożywcze bogate w tłuszcze trans i tłuszcze nasycone, takie jak twarde margaryny, tropikalne oleje: palmowy czy kokosowy, tłuste i przetworzone mięso, słodycze, śmietana, masło, tłuste sery, tak aby utrzymać spożycie izomerów trans nienasyconych kwasów tłuszczowych poniżej 1% ogółu energii i nasyconych kwasów tłuszczowych poniżej 10%, a w przypadku hipercholesterolemii poniżej 7%.

Eksperci zalecają zmniejszenie spożycia soli poniżej 5 g dziennie poprzez unikanie dosalania potraw na stole, ograniczenie używania podczas przygotowywania dań oraz wybieranie świeżych lub mrożonych niesolonych produktów żywnościowych.

Ważnym zaleceniem, wobec złych zwyczajów żywieniowych pod tym względem również w naszym społeczeństwie, jest unikanie napojów i produktów zawierających dodany cukier. Dotyczy to w szczególności osób z nadwagą, cukrzycą i zwiększonym stężeniem triglicerydów (hipertriglicerydemia).

Tym, którzy piją napoje alkoholowe, należy doradzać umiarkowanie (poniżej 10 g alkoholu na dzień kobietom i poniżej 20 g dziennie mężczyznom). Osobom, które mają hipertriglicerydemię, zaleca się abstynencję.

Piramida Zdrowego Żywienia i Aktywności Fizycznej

Przedstawione zalecenia żywieniowe w celu profilaktyki chorób układu krążenia na tle miażdżycy mają zastosowanie zarówno w USA, Europie, jak i w Polsce i odnoszą się nie tylko do profilaktyki chorób sercowo-naczyniowych, ale także innych przewlekłych chorób cywilizacyjnych, w tym nowotworów. W naszym kraju ideę zawartą w zaleceniach ilustruje opublikowana niedawno Piramida Zdrowego Żywienia i Aktywności Fizycznej opracowana przez zespół naukowców Instytutu Żywności i Żywienia. Kształt piramidy zwraca uwagę na produkty, które należy spożywać w większej ilości (podstawa i blisko podstawy), a które w mniejszej ilości (wierzchołek). 

Na sformułowanie uniwersalnych zaleceń żywieniowych niewątpliwy wpływ miało zachowanie dobrego stanu zdrowia przez mieszkańców krajów śródziemnomorskich, którzy przez stulecia odżywiali się w sposób określany jako dieta śródziemnomorska. Aktualne rekomendacje dietetyczne dla ludzi na całym świecie odpowiadają modelowi żywienia ludności regionów Europy Południowej, w szczególności stosowanemu jeszcze w nie tak dawnej przeszłości.

  1. Catapano A.L., Graham I., De Backer G. i wsp., 2016 ESC/EAS Guidelines for the management of dyslipidaemias. The Task Force for the management of dyslipidaemias of the European Society of Cardiology (ESC) and European Atherosclerosis Society (EAS). Eur. Heart J., 2016, doi:10.1093/eurheartj/ehw272
  2. Pająk A., Szafraniec K., Polak M. i wsp., Prevalence of familial hypercholesterolemia: meta-analisis studies. Arch. Med. Sci., 2016, 12, 687-696
  3. Zdrojewski T., Solnica B., Cybulska B. i wsp., Prevalence of lipid abnormalities in Poland. The NATPOL 2011 Survey. Kardiol Pol, 2016; 74: 213-223
  4. Pająk A., Szafraniec K., Polak M. i wsp., Changes in the prevalence, treatment, and control of hypercholesterolemia and other dyslipidemias over 10 years in Poland: the WOBASZ study. Pol. Arch. Med. Wewn., 2016, 126, 642-652
  5. Eckel R. H., Jakicic J. M., Ard J.D. i wsp., 2013 AHA/ACC guideline on lifestyle management to reduce cardiovascular risk: a report of the American College of Cardiology/American Heart Association Task Force on Practice Guidelines. Circulation, 2014, 129. suppl. 2, 576-599
  6. Jarosz M. i wsp., Piramida Zdrowego Żywienia i Aktywności Fizycznej. Żyw. Człow. Metab., 2016, 43, 77-84