Narodowe Centrum Edukacji Żywieniowej logo
Wyszukiwarka
Jogurt naturalny czy „typu greckiego”?

Jogurt naturalny czy „typu greckiego”?

Co to jest jogurt?

Jogurt otrzymuje się z mleka pełnego, częściowo lub całkowicie odtłuszczonego, zagęszczonego lub regenerowanego z proszku, poddając je fermentacji przy użyciu szczepów bakterii Lactobacillus delbrueckii ssp. bulgaricus i Streptococcus thermophilus. Mogą być również stosowane szczepy Bifidobacterium i Lactobacillus acidophilus. Bakterie te powodują fermentację laktozy i gęstnienie masy. Powstający w trakcie procesu kwas mlekowy jest naturalnym konserwantem. Od rodzaju szczepu bakterii zależy smak oraz konsystencja jogurtu. W wielu krajach europejskich odpowiednikiem jogurt greckiego tzw. „ideałem” stał się produkt, który należy do kategorii – koncentrowane mleko fermentowane, którego zawartość białka została podwyższona przed lub po fermentacji do minimum 5,6%.

 

Zawartość białka w jogurtach typu greckiego

Jogurt grecki bądź typu greckiego różni się od jogurtu naturalnego tradycyjnego nie tylko konsystencją (jest bardziej gęsty), często wyższą zawartością tłuszczu (do 10%), ale również zawartością białka – wynika to z procesu produkcyjnego, który polega na odsączeniu części serwatki z jogurtu naturalnego po zakończeniu procesu koagulacji. Trzeba jednak być uważnym konsumentem, ponieważ na półkach sklepowych znajdziemy jogurty typu greckiego zawierające od 3 g do 9 g białka w 100 g produktu oraz jogurty naturalne o zawartości od 3,2 g do 8,4 g w 100 g produktu, czyli podobnie.

Skąd taka duża rozpiętość zawartości białka w obu rodzajach jogurtów? Może ona wynikać z procesu technologicznego, ale także dodawania mleka w proszku bądź białka mleka do obu rodzajów jogurtu.

 

Zawartość wapnia w jogurtach typu greckiego

W Internecie pojawiają się opinie, że jogurt grecki bądź typu greckiego zawiera mniejszą ilość wapnia. Czy to prawda? Wprawdzie żaden z producentów jogurtów typu greckiego – analizowanych na potrzeby niniejszego artykułu – nie zamieścił na opakowaniu informacji o ilości wapnia, ale z greckiej bazy danych dotyczącej wartości odżywczej żywności możemy się dowiedzieć, że jogurt z mleka krowiego o zawartości 6,7% tłuszczu ma w składzie 159 mg wapnia w 100 g produktu. Natomiast według amerykańskiej bazy danych zawartość wapnia w jogurtach greckich lub typu greckiego mieściła się w zakresie 110-115 mg/100 g. A jak wygląda sytuacja jogurtów naturalnych na rynku polskim? Analiza rynku jogurtów naturalnych wykazała, że zadeklarowana przez producentów ilość wapnia w 100 g tych produktach wahała się od 120 mg/100 g do 240 mg/100 g.

W tabeli porównano wartość energetyczną i zawartość wybranych składników odżywczych w przykładowych trzech jogurtach typu greckiego znajdujących się na polskim rynku na podstawie deklaracji producenta.

 

Typ grecki A

Typ grecki B

Typ grecki C

Energia/kcal

50

125

71

Tłuszcz/g

0

10

3

w tym kwasy tłuszczowe nasycone/g

0

6

2

Węglowodany/g

4

5

6,5

w tym cukry/g

4

5

6,5

Białko/g

9

3,8

4,5

Sól/g

0

0,125

0,11

 

Zawartość tłuszczu w jogurtach typu greckiego

Tym, co dodatkowo odróżnia jogurt „grecki” od klasycznego jogurtu naturalnego, jest zawartość tłuszczu – „grecki” powinien zawierać go więcej ze względu na specyfikę procesu produkcyjnego. Jednak – jak możemy wyczytać z powyższego zestawienia –  nie jest to do końca prawdą, ponieważ na rynku znajdują się również produkty w wersji o obniżonej zawartości tłuszczu, np. o zawartości 3% tłuszczu, czy odtłuszczone – czyli podobnie jak jogurty naturalne.

Należy podkreślić, że zawartość wapnia i witamin grupy B znajduje się na zbliżonym poziomie bez względu na zawartość tłuszczu w jogurcie. Natomiast wraz ze zmniejszeniem ilości tłuszczu zmniejsza się też zawartość witamin rozpuszczalnych w tłuszczach, czyli witaminy A i D w produkcie. Warto pamiętać, że witaminy te wspomagają przyswajanie wapnia i należy zapewnić ich odpowiednią ilość w diecie.

 

Jogurt grecki czy typu greckiego?

Od 2015 roku temat określenia „grecki” jest dyskutowany na forum Komisji Europejskiej przez Czechy i Grecję. Grecy przyjęli stanowisko, że użycie nazwy „grecki”, gdy produkt nie został wyprodukowany w Grecji wprowadza konsumenta w błąd. W 2016 roku Komisja Europejska wypowiedziała się stwierdzając, że nazwa jogurt grecki może być używana jedynie do produktów wyprodukowanych w Grecji, zatem w innych krajach może być wytwarzany tylko jogurt „typu greckiego”. Prawodawstwo unijne oraz nasze przepisy krajowe nie definiują produktu takiego jak „jogurt typu greckiego” lub „jogurt w stylu greckim”, Grecy natomiast w swoich przepisach krajowych zdefiniowali jakie warunki musi spełniać jogurt, aby mógł zostać nazwany jogurtem greckim.

Podsumowując, analiza rynku wykazała, że wartość odżywcza obu rodzajów jogurtów jest zbliżona. Który zatem wybrać? Musimy zdecydować sami – który nam bardziej smakuje, a także do czego chcemy go użyć. Pamiętajmy, że zarówno w grupie jogurtów naturalnych, jak i typu greckiego, możemy znaleźć zarówno takie składniki, które mają więcej wartości odżywczych, jak również inne, zawierające mniejsze ich ilości. Produkty te cechuje przede wszystkim bardzo duża rozpiętość zawartości białka czy tłuszczu – wybierajmy rozsądnie, czytając uważnie skład na etykietach.

 

  1. Codex Standard – Mleka Fermentowane, Codex Stan 243-2003, wersja polska 2012
  2. [online]. [przeglądany: 24 kwietnia 2018]. Dostępny w: www.hhf-greece.gr/tables/FoodItemsIntro.aspx?I=en
  3. [online]. [przeglądany: 24 kwietnia 2018]. Dostępny w: https://ndb.nal.usda.gov/ndb
  4. Jarosz M., red.: Normy Żywienia dla populacji Polski: Witaminy. IŻŻ; 2017
  5. Ustawodawstwo greckie: Rozp. 106/2016 [dz. Urz. B 2457/09-08.2016] „zastąpienie art. 82 „Jogurt” w kodeksie żywności i napojów (GFC)”.
  6. [online]. [przeglądany: 24 kwietnia 2018]. Dostępny w: https://www.euractiv.com/section/agriculture-food/news/commission-tells-czechs-greek-yoghurt-is-greek/
(Nie)słodki odwyk – jak odzwyczaić się od słodkiego smaku?

(Nie)słodki odwyk – jak odzwyczaić się od słodkiego smaku?

 

Słodki smak ma mleko kobiece – pierwszy pokarm, z jakim stykamy się po urodzeniu. Smak ten kojarzy się nam z przyjemnością (węglowodany pobudzają produkcję serotoniny w mózgu, a ta poprawia nastrój). Często wraz z wiekiem utrwala się (a nawet wzmacnia) nasza preferencja dla smaku słodkiego, na co wpływ może mieć m.in. codzienna dieta – na początku kształtowana przez rodziców, a później będąca wynikiem naszych samodzielnych wyborów żywieniowych.

 

Zalecenie: należy ograniczać konsumpcję cukrów prostych

Węglowodany dla organizmu człowieka są jednym z głównych źródeł energii – od 45% do 65% energii powinno pochodzić właśnie z nich. Znaczenie dla zdrowia mają jednak proporcje i rodzaj spożywanych przez nas węglowodanów. Wiele badań potwierdza wpływ nadmiernej konsumpcji węglowodanów prostych (cukrów) na rozwój otyłości, cukrzycy typu 2, chorób układu krążenia, niektórych typów nowotworów, a także próchnicy. Jednocześnie wiele badań wskazuje, że ograniczanie spożycia cukrów prostych skutecznie pomaga zmniejszyć nadmierną masę ciała, jest istotnym elementem dietoterapii cukrzycy czy zmniejszenia ryzyka chorób sercowo-naczyniowych. Dlatego w naszej codziennej diecie tzw. cukry wolne (czyli cukry proste dodawane do żywności przez producenta, kucharza lub konsumenta oraz cukry naturalnie obecne w miodzie, syropach, sokach owocowych i koncentratach soków owocowych) nie powinny dostarczać więcej niż 10% energii.

Co to oznacza w praktyce? Orientacyjnie, w przeliczeniu na gramy, mało aktywna fizycznie osoba dorosła nie powinna spożywać więcej niż 56 g takich cukrów dziennie, zaś dzieci i młodzież – jeszcze mniej: przedszkolaki nie więcej niż 35 g, a starsze dzieci i młodzież – 50 g cukrów. Eksperci Światowej Organizacji Zdrowia postulują nawet, by – jeśli to możliwe – cukry wolne dostarczały nie więcej niż 5% energii.

 

Słodzone napoje są źródłem cukru

Wszyscy wiemy, że jedząc słodycze spożywamy też cukier. Nie każdy jednak zdaje sobie sprawę, a czasami nam to po prostu umyka, że znaczącym źródłem cukru są również różnego rodzaju napoje – zarówno te kupowane w sklepie, jak i przygotowywane w domu. Puszka (330 ml) napoju typu cola to 7 łyżeczek cukru, mała butelka (500 ml) napoju herbacianego – 4-7 łyżeczek, szklanka napoju owocowego – 3-4 łyżeczki, puszka (250 ml) napoju energetyzującego – 5-6 łyżeczek cukru.

Niektórzy nie wyobrażają sobie wypicia herbaty czy kawy bez dodatku cukru – zwyczajowo wsypujemy 2 łyżeczki. Kawa i herbata dostarczają cennych dla zdrowia składników, jednak dosładzane taką ilością cukru mogą stać się znaczącym jego źródłem w diecie. Zwłaszcza gdy jesteśmy amatorami tych napojów. Prosty przykład: wypijając do każdego z pięciu zalecanych dziennie posiłków tylko jedną herbatę słodzoną dwiema łyżeczkami cukru „wypijamy” aż 50 g cukru, czyli dodatkowo ok. 200 kcal, i są to tzw. „puste kalorie”, które są jedynie nośnikiem energii. A ilu z nas wypija więcej takich herbat (kaw) dziennie?

 

Jedna szklanka soku owocowego dziennie

Cukry proste znajdziemy też w sokach owocowych. Nie są to jednak cukry dodane w procesie produkcji – tak jak w przypadku napojów owocowych czy nektarów – ale cukry naturalnie występujące w soku, pochodzące z owoców, z których go przygotowano. Mimo że soki są atrakcyjną grupą produktów i istotną pod względem wartości odżywczej, nie powinniśmy ich pić bez ograniczeń. Zgodnie z zasadami zdrowego żywienia tylko jedną – z minimum 5 porcji owoców i warzyw spożywanych w ciągu dnia – może stanowić szklanka soku.

Najnowsze zalecenia Amerykańskiego Towarzystwa Pediatrycznego również podkreślają, że dzieci od najmłodszych lat należy przyzwyczajać do jedzenia całych owoców, a nie picia soków owocowych. Dlatego do ukończenia pierwszego roku życia soki owocowe nie powinny być wprowadzane do codziennej diety (za wyjątkiem sytuacji klinicznie uzasadnionych). U dzieci starszych sok jako element urozmaicenia codziennego jadłospisu, można wprowadzać stopniowo, wraz z wiekiem zwiększając jego ilość do szklanki dziennie u dzieci i młodzieży w wieku szkolnym.

 

Woda najlepsza na pragnienie

Co w takim razie pić? Odpowiedź jest prosta – wodę. Źródlana, mineralna, gazowana, niegazowana, z kranu (jeśli jej dobrą jakość potwierdzono odpowiednimi badaniami) – zaspokoi pragnienie, nawodni organizm, dostarczy niektórych składników mineralnych, ale nie kalorii. Uwaga jednak na napoje łudząco przypominające wodę – te mogą zawierać dodatek cukru, substancje aromatyzujące czy smakowe. Korzystniej jest przygotować wodę smakową samodzielnie, dodając cząstki różnych owoców, warzyw (świetnie sprawdzi się ogórek), sok wyciśnięty z cytryny lub pomarańczy czy listki świeżych ziół. Nie tylko nadadzą one wodzie smak, ale również uatrakcyjnią jej wygląd.

W gorące dni świetnie sprawdzi się nie tylko woda, ale też herbaty albo herbatki owocowe bez cukru, za to z pokrojonymi kawałkami owoców sezonowych i kostkami lodu – zaspokoją pragnienie, a przy tym orzeźwią.

 

11 propozycji, jak odzwyczaić się od smaku słodkości

Nie ma jednego uniwersalnego sposobu, by odzwyczaić się od smaku słodkiego, albo inaczej – aby od nowa przyzwyczaić się do smaku mniej słodkiego. Na pewno jednak warto zawalczyć o zmniejszenie ilości cukru w codziennym żywieniu. Pomocne może się okazać wprowadzanie do naszej codzienności, stopniowo, małymi krokami bardzo prostych zasad:

  1. Regularne posiłki – jedzmy je co 3-4 godziny, co zmniejszy prawdopodobieństwo sięgnięcia po nieprzemyślane, niestety bardzo często słodkie, przekąski.
  2. Planowanie dnia – jeśli wiemy, że nie zdołamy zjeść w ciągu dnia posiłku o odpowiedniej porze, to zabierajmy ze sobą wartościową odżywczo przekąskę  np. owoc – też słodki, ale dodatkowo pełny błonnika, witamin i składników mineralnych. Warto również zawsze mieć ze sobą małą butelkę wody.
  3. Zastąpienie tradycyjnych słodyczy produktami również słodkimi, ale o wyższej wartości odżywczej – sprawdzą się np. owoce świeże lub suszone, ciemna czekolada (generalnie im wyższa zawartość kakao, tym mniej cukru), jogurt naturalny z dodatkiem świeżych owoców i cynamonu.
  4. Zamiana słodkich napojów na mniej słodkie – warto samodzielnie przygotowywać napoje w domu, dzięki czemu mamy wpływ na ilość dodawanego cukru – dodanie do szklanki napoju jednej łyżeczki cukru (albo miodu), zamiast zwyczajowych dwóch, też nada mu smak słodki, a cukru „wypijemy” o połowę mniej.
  5. Stosowanie stewii, ksylitolu – rozwiązanie do rozważenia w przypadku osób, dla których rezygnacja z cukru jest szczególnie trudna – nadają one produktom oraz napojom słodki smak, ale nie dostarczają kalorii lub dostarczają ich znacznie mniej niż cukier i wykazują dodatkowe walory zdrowotne. Należy jednak pamiętać, że i one powinny być stosowane z rozwagą.
  6. Niekupowanie słodyczy na zapas – w jednym z badań wykazano, że chęć na zjedzenie produktów słodkich oraz będących źródłem skrobi często pojawia się wieczorem, zatem trzymanie słodyczy w domu na tzw. wszelki wypadek z dużym prawdopodobieństwem skończy się sięgnięciem po nie.
  7. Rezygnacja z zakupów, gdy jesteśmy głodni – wykazano, że robienie zakupów, gdy jesteśmy głodni, wpływa na rodzaj kupowanych produktów – chętniej wówczas wybieramy produkty wysokokaloryczne.
  8. Czytanie informacji na opakowaniach produktów – zapoznając się ze składem produktu i informacją o jego wartości odżywczej możemy wybrać ten, który zawiera mniej cukrów. Warto to robić również dlatego, że nie tylko słodycze zawierają cukier dodany – zawierają go też produkty, których często o to nie podejrzewamy, m.in. niektóre produkty zbożowe czy gotowe sosy.
  9. Odwrócenie uwagi od chęci na słodycze – jeśli mamy ochotę na zjedzenie czegoś słodkiego, warto zrobić coś, co odwróci naszą uwagę od tego pragnienia. W badaniu opublikowanym w 2016 r. wykazano, że np. układanie puzzli może być skutecznym sposobem zmniejszenia chęci sięgania po niekorzystne dla zdrowia przekąski.
  10. Wysypianie się – w badaniu na zdrowych ochotnikach wykazano, że po bezsennej nocy jesteśmy bardziej skłonni, by sięgać po żywność wysokokaloryczną, słodkie i słone przekąski.
  11. Wsparcie ze strony najbliższych – dla wielu z nas ograniczenie czy rezygnacja z jedzenia słodyczy oraz picia napojów słodzonych może okazać się wyzwaniem. Dlatego warto poprosić o wsparcie najbliższych. Można takie zmiany realizować razem z członkami rodziny czy przyjaciółmi, co pozwoli zarówno na wzajemne kontrolowanie się, jak też wspieranie w trudniejszych momentach.

 

Porównanie wartości energetycznej i zawartości cukrów w wybranych produktach i napojach.

100 g

Wartość energetyczna

Zawartość cukrów

Baton czekoladowy z orzechami i karmelem

483 kcal

51 g

Batonik zbożowy z orzechami

437 kcal

31 g

Deser lodowy z bitą śmietaną i polewą czekoladową (2 gałki lodów)

ok. 260 kcal

ok. 20 g

Mrożony jogurt naturalny z truskawkami

ok. 43 kcal

ok. 5 g

Pączek

415 kcal

25 g

Ciasto drożdżowe

291 kcal

8,5 g

Bułeczka drożdżowa z jabłkiem

274 kcal

ok. 12 g

Jabłko

50 kcal

9 g

Napój typu cola

42 kcal

ok. 10 g

Napój owocowy

36 kcal

ok. 9 g

Woda

0 kcal

0 g

  1. Jarosz M. (red. nauk.): Normy żywienia dla populacji Polski, IŻŻ, Warszawa, 2017,
  2. Kunachowicz H., Przygoda B., Nadolna I. i wsp.: Tabele składu i wartości odżywczej żywności, Wyd. Lek. PZWL, Warszawa, 2017,
  3. J.A.,Bobowski N.K.: The sweetness and bitterness of childhood: Insights from basic research on taste preferences. Physiol Behav. 2015, 152 (0 0): 502–507,
  4. Rosenstein D., Oster H.: Differential facial responses to four basic tastes in newborns. Child Dev. 1988;59:1555–68,
  5. Bray G.A., Nielsen S.J., Popkin B.M.: Consumption of high-fructose corn syrup in beverages may play a role in the epidemic of obesity. Am J ClinNutr 2004;79:537– 43,
  6. Basciano H., Federico L., Adeli K.: Fructose, insulin resistance, and metabolic dyslipidemia. Nutrition & Metabolism 2005, 2:5,
  7. Slattery M.L., Benson J., Berry T.D. iwsp.: Dietary sugar and colon cancer. AACR, 1997, 6 (9): 677-685,
  8. Touger-Decker R., van Loveren C.: Sugars and dental caries. Am J ClinNutr 2003;78(suppl):881S–92S,
  9. Johnson R.K., Appel L.J., Brands M. iwsp.: Dietary Sugars Intake and Cardiovascular Health. A Scientific Statement From the American Heart Association. Circulation. 2009;120:1011-1020,
  10. Chen L., Appel L.J., Loria C. iwsp.: Reduction in consumption of sugar-sweetened beverages is associated with weight loss: the PREMIER trial. Am J ClinNutr. 2009, 89(5):1299 – 306,
  11. Ebbeling C.B., Feldman H.A., Osganian S.K. iwsp.: Effects of decreasing sugar-sweetened beverage consumption on body weight in adolescents: a randomized, controlled pilot study. Pediatrics. 2006 Mar;117(3):673-80,
  12. de Ruyter J.C., Olthof M.R., Seidell J.C. iwsp.: A trial of sugar-free or sugar-sweetened beverages and body weight in children. N Engl J Med. 2012 11;367(15):1397-406,
  13. 2016 European Guidelines on cardiovascular disease prevention in clinical practice. Eur. Heart J., 2016, 37, 22315-81,
  14. Kłosiewicz-Latoszek L., Cybulska B.: Cukier a ryzyko otyłości, cukrzycy i chorób sercowo-naczyniowych. Probl. Hig. Epidemiol., 2011, 92(2), 181-6,
  15. Jarosz M. (red. nauk.): Dietetyka. Żywność, żywienie w prewencji i leczeniu. IŻŻ, Warszawa, 2017,
  16. WHO, Guideline: Sugars intake for adults and children, Geneva, 2015,
  17. Heyman M.B., Abrams S.A. AAP Section on Gastroenterology, Hepatology and Nutrition, AAP Committee on Nutrition. Pediatrics,: Fruit juice in infants, children and adolescents: current recommendations. 2017, 139(6): e20170967,
  18. Chan P., Tomlinson B.,Chen Y-J. iwsp.: A double-blind placebo-controlled study of the effectiveness and tolerability of oral stevioside in human hypertension. Br J ClinPharmacol 2000, 50: 215-220,
  19. Gregersen S., Jeppesen P.B., Holst J.J. iwsp.: AntihyperglycemicEffectsofSteviosideinType2DiabeticSubjects. Metabolism 2004, 53(1): 73-76,
  20. Islam M.S., Indrajit M.: Effects of xylitol on blood glucose, glucose tolerance, serum insulin and lipid profile in a type 2 diabetes model of rats. Ann NutrMetab. 2012;61(1):57-64,
  21. Scheer F.A., Morris C.J., Shea S.A.: The Internal Circadian Clock Increases Hunger and Appetite in the Evening Independent of Food Intake and Other Behaviors. Obesity 2013, 21(3): 421–423,
  22. van Dillen L.F., Andrade J.: Derailing the streetcar named desire. Cognitive distractions reduce individual differences in cravings and unhealthy snacking in response to palatable food. Appetite 2016, 1(96):102-110,
  23. Mela D.J., Aaron J.I., Gatenby S.J.: Relationships of consumer characteristics and food deprivation to food purchasing behavior. PhysiolBehav. 1996, 60(5):1331-5,
  24. Tal A., Wansink B.: Fattening Fasting: Hungry Grocery Shoppers Buy More Calories, Not More Food. JAMA Intern Med. 2013, 173(12):1146-1148,
  25. Baron K.G., Reid K.J., Kern A.S. iwsp.: Role of sleep timing in caloric intake and BMI. Obesity 2011, 19(7):1374-81.