Dietetyk w Instytucie Żywności i Żywienia, członek Polskiego Towarzystwa Dietetyki.
Absolwentka Wydziału Nauk o Żywieniu Człowieka i Konsumpcji Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego, ze specjalizacją dietetyka. Na co dzień łączy wieloletnie doświadczenie naukowe i zdobytą wiedzę z praktyką w zakresie leczenia żywieniowego pacjentów Kliniki Chorób Metabolicznych i Gastroenterologii IŻŻ oraz Ogólnopolskiego Centrum Dietetyki.
Aktywnie uczestniczy w programach promujących zdrowy styl życia, badaniach naukowych i klinicznych; prowadzi zajęcia ze studentami Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego. Autorka i współautorka wielu publikacji naukowych i popularnonaukowych.
Jej zainteresowania obejmują: choroby metaboliczne, dietoterapię i dietoprofilaktykę nowotworów oraz substancje bioaktywne znajdujące się w żywności.
Aktywności fizyczna jest nieodłącznym elementem każdego dnia. Nie zmienia to faktu, że większość osób rusza się zbyt mało i zbyt rzadko. Jednak czy ruch ruchowi jest równy? Jaka ilość ruchu jest wystraczająca? Specjaliści z Uniwersytetu Harvarda przedstawili listę różnych form aktywności umożliwiającą weryfikację codziennego wydatku energetycznego, który niekoniecznie musi być związany z uprawianiem sportu.
Ogromny postęp wiedzy medycznej, w tym ewolucja nauki o żywności i żywieniu umożliwiły określenie wpływu sposobu żywienia, jak i rodzaju konsumowanej żywności na różne czynniki biologiczne, chemiczne oraz fizyczne w naszym organizmie. Na przestrzeni ostatnich lat podkreślana jest istotna rola diet opartych na produktach spożywczych z niskim indeksem glikemicznym w profilaktyce i leczeniu nie tylko nadwagi i otyłości, ale również innych przewlekłych chorób niezakaźnych.
Cukrzyca jest jedną z najczęściej występujących chorób przewlekłych, stanowi ogromny problem zdrowotny i ekonomiczny wielu krajów. Nazywana jest pierwszą niezakaźną epidemią na świecie. Szacuje się, że 422 milionów osób na całym globie choruje na cukrzycę, z czego 179 milionów, to osoby u których choroba jeszcze nie została zdiagnozowana.
W związku z ogromną popularnością nasion szałwii hiszpańskiej – chia (Salvia hispanica L.), producenci chętnie wzbogacają nimi coraz większą gamę produktów żywnościowych. Jednak należy podkreślić, że zastosowanie chia podlega ścisłym regulacjom prawnym, ponieważ jest to składnik nowej żywności (ang. novel food).
Istnieje kilka czynników, które szczególnie mogą zwiększyć ryzyko odwodnienia u osób starszych. Ich identyfikacja pomoże zmniejszyć to zagrożenie nie tylko seniorom, lecz także ich rodzinom i bliskim. Czynniki ryzyka odwodnienia szczególnie dotyczą osób, które:
Odwodnienie jest stanem fizjologicznym, które wymaga specjalnej pomocy. Należy pamiętać, że leczenie skrajnego odwodnienia wymaga pomocy lekarskiej, a odwodniony pacjent trafia do szpitala.
Aby zapobiec odwodnieniu organizmu, bardzo ważne jest zapewnienie odpowiedniej ilości płynów w ciągu dnia. Istotne znaczenie ma również zwiększanie świadomości osób starszych, ich rodzin i opiekunów o zagrożeniach związanych z odwodnieniem.
Starzenie się jest nieodłącznie związane ze zmianami zachodzącymi w naszej kondycji fizycznej i psychicznej. Pojawiające się w tym okresie różne problemy zdrowotne mogą wiązać się z niedoborami składników odżywczych, czyli niewłaściwą dietą. Osoby starsze, ze względu na specyfikę fizjologii w tym okresie, to grupa szczególnie narażona na dolegliwości związane z brakami substancji odżywczych w diecie.
Przewlekłe odwodnienie seniorów może silnie wpływać na ich organizm, chociaż często bywa nieoczywiste, a wręcz trudne do zidentyfikowania.
Woda to jeden z najbardziej rozpowszechnionych związków chemicznych na Ziemi: jest podstawą życia naszej planety. Dorosły człowiek może przeżyć bez jedzenia ponad miesiąc, ale bez wody (zależnie od tempa jej utraty) czas ten skraca się do maksymalnie kilku dni. Zapotrzebowanie na wodę, zaraz po zapotrzebowaniu na tlen, to warunek naszego życia. Dlatego aby żyć, musimy pić!
