Dieta to temat bardzo popularny. Bezglutenowa, bez laktozy, wegetariańska, wegańska i wiele innych. Najczęściej dieta coś wyklucza, coś narzuca. Czy to jedyna dopuszczalna forma i jedyny sposób jej rozumienia? Czy dieta to tylko eliminacje, ograniczenia i odmawianie? Czy dieta w ogóle może kojarzyć się z dostarczaniem zamiast odmawianiem?
To, ile zjadamy nie zależy tylko od naszego głodu. Badania pokazały, że na nadmierne spożywanie produktów spożywczych, ma wpływ nie tylko ich smak, ale także takie czynniki jak: rodzaj opakowania, wielkość naczyń czy zapach potraw. Eksperymenty badawcze przeprowadzone przez zespół psychologa żywienia Briana Wansinka, dowiodły, że zmieniając pewne zachowania możemy zmniejszyć liczbę zjadanych kalorii.
Dla wielu osób połączenie diety oraz ćwiczeń fizycznych jest najlepszą drogą do uzyskania pożądanej figury. I faktycznie – to rzeczywiście się sprawdza. Jednak istnieje spora grupa ludzi, dla których ta zasada to za mało – chcieliby trwale zmienić swoje nawyki także poprzez wprowadzenie do swojej codzienności dodatkowych działań. Jednym z nich jest kontrolowanie jedzenia za pomocą wewnętrznych sygnałów wysyłanych przez ciało. To ono przekazuje Ci, kiedy jesteś głodny, a kiedy powinieneś przestać jeść.
Powszechnie wiadomo, że regularne zajadanie się słodyczami może w szybkim tempie doprowadzić do pogorszenia stanu zdrowia. Jednak co zrobić, kiedy ochota na słodką przekąskę jest tak silna, że trudno myśleć o czymkolwiek innym niż batonik, ciastko czy kawałek czekolady? W tym artykule podzielę się z Tobą kilkoma rozwiązaniami, ale zacznijmy od początku.
Małowartościowa, uboga w składniki odżywcze dieta to bardzo częsta przyczyna nadmiernego spożywania słodyczy. Wygłodzony organizm częściej i silniej domaga się łatwo przyswajalnej energii w postaci cukru, jednak Ty wcale nie musisz mu ulegać. Wystarczy przeprogramować swój sposób odżywiania, by pozbyć się uporczywej ochoty na słodkie.
Sytuacja związana z rozwojem pandemii COVID-19 w Polsce, to dla wielu osób duże obciążenie emocjonalne i psychiczne. Wszyscy doświadczają, w większym lub mniejszym stopniu, trudnych emocji. Specjaliści z Centrum Prewencji i Kontroli Chorób (Centers for Disease Control and Prevention) na swojej stronie internetowej potwierdzają, że obecna sytuacja istotnie wpływa na zwiększenie poczucia stresu. Nie ma wątpliwości, że ma to także znaczenie w kontekście naszych wyborów związanych z odżywianiem.
W tej części artykułu przeczytacie, o tym w jaki sposób można rozmawiać z dzieckiem o epidemii czyli jakie stosować metody przekazywania informacji. Poniżej podsuwam sposoby, które można wykorzystać do poprowadzenia takich, często niełatwych rozmów z małymi dziećmi.
Na początek, rodzice dziecka z depresją, pomogą mu, jeśli postarają się zrozumieć chorobę. Do tego potrzebne jest uznanie diagnozy i zdobycie profesjonalnej wiedzy na temat depresji.
Depresja – w najszerszym rozumieniu tego określenia, jedno z najczęściej występujących zaburzeń psychicznych na świecie. W badaniu „Epidemiologia zaburzeń psychiatrycznych i dostępność psychiatrycznej opieki zdrowotnej EZOP – Polska” stwierdzono, że u min. 3% populacji Polski w wieku najmłodszym i produkcyjnym, a także wśród osób starszych wystąpił w ciągu dotychczasowego życia przynajmniej jeden epizod depresyjny o dowolnym nasileniu.
