Dostosuj preferencje dotyczące zgody

Używamy plików cookie, aby pomóc użytkownikom w sprawnej nawigacji i wykonywaniu określonych funkcji. Szczegółowe informacje na temat wszystkich plików cookie odpowiadających poszczególnym kategoriom zgody znajdują się poniżej.

Pliki cookie sklasyfikowane jako „niezbędne” są przechowywane w przeglądarce użytkownika, ponieważ są niezbędne do włączenia podstawowych funkcji witryny.... 

Zawsze aktywne

Niezbędne pliki cookie mają kluczowe znaczenie dla podstawowych funkcji witryny i witryna nie będzie działać w zamierzony sposób bez nich.Te pliki cookie nie przechowują żadnych danych umożliwiających identyfikację osoby.

Brak plików cookie do wyświetlenia.

Funkcjonalne pliki cookie pomagają wykonywać pewne funkcje, takie jak udostępnianie zawartości witryny na platformach mediów społecznościowych, zbieranie informacji zwrotnych i inne funkcje stron trzecich.

Brak plików cookie do wyświetlenia.

Analityczne pliki cookie służą do zrozumienia, w jaki sposób użytkownicy wchodzą w interakcję z witryną. Te pliki cookie pomagają dostarczać informacje o metrykach liczby odwiedzających, współczynniku odrzuceń, źródle ruchu itp.

Brak plików cookie do wyświetlenia.

Wydajnościowe pliki cookie służą do zrozumienia i analizy kluczowych wskaźników wydajności witryny, co pomaga zapewnić lepsze wrażenia użytkownika dla odwiedzających.

Brak plików cookie do wyświetlenia.

Reklamowe pliki cookie służą do dostarczania użytkownikom spersonalizowanych reklam w oparciu o strony, które odwiedzili wcześniej, oraz do analizowania skuteczności kampanii reklamowej.

Brak plików cookie do wyświetlenia.

Narodowe Centrum Edukacji Żywieniowej | Zespół nocnego jedzenia

Zespół nocnego jedzenia

13 kwietnia 2017     czas czytania 2 min
Nocne wyprawy do lodówki, skutkujące niekontrolowanym objadaniem się w nocy, brak apetytu rano, rezygnacja ze śniadań, zaburzenia snu, wzmożony apetyt w godzinach popołudniowych – to główne kryteria, na podstawie których lekarz może rozpoznać zespół nocnego jedzenia. Został on po raz pierwszy opisany w roku 1955 przez A. I. Stunkarda. 

Co ciekawe, wykazano, że zespół nocnego jedzenia stwierdza się głównie u osób otyłych. Z badań epidemiologicznych wynika, że występuje on u 1,5% populacji ludzi dorosłych, 6–14% u otyłych i 8–42% w otyłości olbrzymiej.

Jednak nie w każdym przypadku jedzenia nocą można rozpoznać zespół nocnego jedzenia. Sięganie nocą po pokarm może być wynikiem niektórych chorób. Na przykład przy refluksie żołądkowo-przełykowym jedzenie ma na celu zmniejszenie dolegliwości bólowych, co następuje w wyniku zobojętniania soków żołądkowych. Z kolei osoby z cukrzycą jedzą w nocy, by przeciwdziałać nadmiernemu spadkowi poziomu glukozy we krwi. Również w przypadku bulimii obserwuje się przyjmowanie pokarmów nocą. Często jedzenie nocą towarzyszy też depresji.

Kolejnym ważnym czynnikiem jest stres. Osoby poddawane przewlekłemu stresowi cierpią na bezsenność i często nocą sięgają po przekąski. Aby zatem rozpoznać zespół nocnego jedzenia, należy spełnić określone kryteria przedstawione poniżej.

Kryteria diagnostyczne zespołu nocnego jedzenia:

I

Charakterystyczną cechą jest zwiększone spożycie i/lub w nocy, które manifestuje się:
A. ≥ 25% całkowitej energii spożywane jest po posiłku wieczornym
B. Przynajmniej 2 epizody/tydzień przebudzeń nocnych skojarzonych z przyjmowaniem pożywienia

II 

Obraz kliniczny chaarakteryzują conajmniej 3 z wymienionych ponieżej cech:
A. Pomijanie śniadań conajmniej 4x/tydzień
B. Nadmierny apetyt w czasie między kolacją i odpoczynkiem nocnym, a także w nocy
C. Zaburzenia snu i/lub bezsenność więcej niż 4 noce/tydzień
D. Przekonanie, że zjedzenie posiłku w nocy ułatwi zaśnięcie
E. Nastrój jest niski lub depresja. Objawy nasilają się w godzinach nocnych

III Obawa przed wystąpieniem epizodów nadmiernego jedzenia w godzinach wieczornych lub nocnych
IV Zaburzenia kojarzą się ze zwiększonym rozdrażnieniem i trudnościami w funkcjonowaniu w życu codziennym
V Wymienione zaburzenia trwają conajmniej 3 miesiące
VI Wymienione zaburzenia nie są następstwem chorób, stosowanych leków, uzależnienień, a także innych zaburzeń psychicznych
Kryteria III, IV, V, VI są istotne wówczas gdy spełnione jest jedno z 2 kryteriów w I i przynajmniej 3 z 5 w II.

Jedną z podstawowych cech zespołu nocnego jedzenia są zaburzenia snu i zaburzenia w okołodobowym rytmie odżywiania. Po kolacji i nocą osoby z tą dolegliwością przyjmują 25% i więcej spożywanej energii. Po przebudzeniu mają trudności z ponownym zaśnięciem, bez przyjęcia posiłku lub przekąski. Sięgają zwykle po wysokowęglowodanowe i obfitujące w tłuszcz pokarmy. Preferują także słodzone napoje.

Osoby z zespołem nocnego jedzenia wielokrotnie wstają nocą, aby poszukiwać pożywienia. Natomiast w godzinach porannych i przedpołudniowych nie mają apetytu. Osoby te są świadome swoich nieprawidłowych zachowań dotyczących rytmu przyjmowania pokarmu i pamiętają dnia następnego nie tylko, co jadły, ale i ile miały przebudzeń. W ciągu dnia są jednaknadpobudliwe, rozdrażnione, zgłaszają problemy z koncentracją, a przede wszystkim odczuwają zmęczenie i złe samopoczucie z powodu braku odpoczynku nocnego.

Zespół nocnego jedzenia najczęściej występuje u osób otyłych. Im wyższy wskaźnik masy ciała (BMI), tym częściej występuje to schorzenie. Cechą otyłości skojarzonej z zespołem nocnego jedzenia jest oporność na leczenie. Wynika to z faktu, że w przypadku zespołu nocnego jedzenia mamy do czynienia z wieloma zaburzeniami w wydzielaniu neuropeptydów i hormonów (zwiększone wydzielanie kortyzolu, insuliny, galaniny, niedostatek melatoniny, a także zaburzenia w wydzielaniu leptyny). Dodatkową trudnością w leczeniu jest często występująca depresja.

Co robić?

Aby zmienić rytm okołodobowego odżywiania, a także dokonać zmian jakościowych i ilościowych w przyjmo­wanych pokarmach, należy zdiagnozować i leczyć zaburzenia dotyczące wydzielania neuropeptydów i hormonów, wprowadzić leczenie behawioralne. W przypadku terapii zespołu nocnego jedzenia potrzebny jest zespół specjalistów. Współpraca z nimi daje nadzieję, że terapia da pozytywne rezultaty, a ilość tzw. „trudnych przypadków otyłości” ulegnie zmniejszeniu.

 

0 komentarzy

Narodowe Centrum Edukacji Żywieniowej | Zespół nocnego jedzenia

To może Cię zainteresować