Narodowe Centrum Edukacji Żywieniowej logo
Wyszukiwarka
Dieta FODMAP – zasady i zastosowanie

Dieta FODMAP – zasady i zastosowanie

Co to jest FODMAP?

FODMAP to akronim od angielskich słów „Fermentable Oligosaccharides, Disaccharides, Monosaccharides And Polyols” czyli „Fermentujące Oligo- Di- i Monosacharydy oraz Poliole” – to grupa krótkołańcuchowych węglowodanów słabo wchłanianych, szybko fermentujących, o wysokim ciśnieniu osmotycznym.

Zaliczamy do nich:
• fruktozę (występującą głównie w owocach, miodzie, słodyczach w formie syropu glokozowo-fruktozowego)
• laktozę (występującą głównie w produktach mlecznych)
• fruktany (występujące głównie w pszenicy, czosnku, cebuli)
• galaktany (występujące głównie w roślinach strączkowych)
• poliole (m.in. mannitol, sorbitol, ksylitol).

Jak FODMAP wpływają na organizm?

Produkty bogate w FODMAP przechodzą do jelita w formie niezmienionej, a dzięki swoim właściwościom osmotycznym, w jelicie cienkim przyczyniają się do zwiększonej absorpcji (wchłaniania) wody, co może prowadzić do rozciągania ściany jelita wywołując dolegliwości brzuszne m.in. ból, uczucie przelewania, biegunki. Następie przechodzą do jelita grubego i ulegają fermentacji przez bakterie jelitowe z wytworzeniem nadmiernej ilości gazów wywołując ból, dyskomfort oraz wzdęcia. U większości osób produkty bogate w FODMAP nie będą powodowały dolegliwości, jednakże u osób z chorobami układu pokarmowego m.in. zespołem jelita drażliwego (IBS) czy z nieswoistymi chorobami zapalanymi jelit (wrzodziejące zapalanie jelita grubego czy choroba Leśniewskiego Crohna) produkty te mogą nasilać dolegliwości.

Zasady diety FODMAP

Dieta FODMAP w literaturze określana jest mianem diety low-FODMAP albo L-FODMAP i składa się z trzech etapów, choć można spotkać informacje o dwóch etapach tej diety bez uwzględnienia etapu personalizacji sposobu żywienia.
Celem tej diety jest przede wszystkim identyfikacja produktów, które mogą nasilać dolegliwości i tych, które są dobrze tolerowane przez pacjentów i na tej podstawie dokonanie takich modyfikacji dietetycznych, które pozwoliłyby w dłuższej perspektywie czasu na zmniejszenie dolegliwości bez stosowania restrykcyjnej diety.

I etap – ograniczenie produktów zawierających FODMAP
✓ trwa 2-6 tygodni, polega na wyeliminowaniu z jadłospisu produktów o wysokiej zawartości FODMAP, a zastąpieniu ich produktami o niskiej zawartości FODMAP np. jeśli jesz na śniadanie tosty pszenne z miodem, możesz zamienić je na tosty orkiszowe z dżemem.

II etap – ponowne wprowadzenie produktów zawierających FODMAP
✓ trwa od 8-12 tygodni, polega na stopniowym włączaniu produktów bogatych w FODMAP (najlepiej włączać 1 produkt co 3 dni – monitorować objawy zapisując w dzienniczku swoje samopoczucie, dobrze jest również zapisywać jednocześnie poziom swojego stresu)

III etap – personalizacja diety
✓ celem tego etapu jest stworzenie indywidualnej diety, która będzie mogła być stosowana przez dłuższy czas z jak najmniejszą ilością ograniczeń. W tym celu wprowadza się do diety wszystkie produkty, które zostały wcześniej zidentyfikowane jako te, które nie powodują dolegliwości. Produkty, które powodowały dolegliwości można próbować włączać ponownie w niewielkich ilościach, aby sprawdzić czy tolerancja na te produkty nie zmieniła się.

Zaleca się realizację tej diety przy wsparciu dietetyka.


Produkty o wysokiej i niskiej zawartości FODMAP

FODMAP - produkty o wysokiej i niskiej zawartości


Pobierz – tabela produktów o wysokiej i nieskiej zawartości FODMAP


Skuteczność diety FODMAP

Dieta o niskiej zawartości FODMAP może wywierać korzystny efekt pod kątem zmniejszenia dolegliwości, jednak brakuje nadal wystarczających dowodów naukowych, aby ten sposób żywienia rekomendować jako rutynową metodę leczenia chorób układu pokarmowego. Badania w zakresie skuteczności diety FODMAP najczęściej dotyczą pacjentów z IBS, u których nawet w 80% przypadków wystąpienie objawów uzależnione jest od stosowanej diety. W 2018 r. eksperci Polskiego Towarzystwa Gastroenterologii dokonali przeglądu piśmiennictwa w tym temacie, z którego wynika, iż skuteczność diety FODMAP była porównywalna z innymi zaleceniami dietetycznymi stosowanymi u pacjentów z IBS. Z tego też względu jako podsumowanie, sformułowano następujące zalecenia „W celu zmniejszenia objawów ogółem sugerujemy czasowe (przez 6 tygodni) stosowanie diety z małą zawartością fermentujących cukrów prostych i polioli (dieta low-FODMAP). Nie ma wystarczających dowodów, dlatego nie rekomendujemy powtarzania diety”.

Należy również pamiętać, iż dieta FODMAP to dieta eliminacyjna (wyklucza się lub znacznie ogranicza m.in. produkty mleczne, zbożowe, warzywa i owoce), która niewłaściwie skomponowana, może przyczynić się do wystąpienia niedoborów wapnia, błonnika, żelaza, witamin B, D czy naturalnych przeciwutleniaczy. Dlatego dietę tą powinno prowadzić się pod opieką dietetyka.

Podsumowując, dieta FODMAP może być skutecznym sposobem zmniejszenia dolegliwości ze strony układu pokarmowego, jednakże nie u wszystkich może ona przynieść oczekiwany efekt. Dlatego jeśli po 6 tygodniach stosowania diety, nie obserwuje się zmniejszenia dolegliwości, nie jest rekomendowana jej kontynuacja.

Czytaj więcej:

Zespół jelita drażliwego

Śniadanie – dlaczego to najważniejszy posiłek dnia?

Śniadanie – dlaczego to najważniejszy posiłek dnia?

Według zasad zdrowego żywienia Instytutu Żywności i Żywienia, każdego dnia powinniśmy spożywać 4-5 posiłków co 3-4 godziny. Taki rozkład posiłków przyczynia się do ograniczenia ilości przyjmowanych przekąsek, a także ułatwia utrzymanie prawidłowego poziomu cukru we krwi i właściwej masy ciała.

 

Śniadanie  – ile kalorii powinno nam dostarczyć?

Rozpoczynając dzień od śniadania dostarczamy  organizmowi energię niezbędną do efektywnego rozpoczęcia dnia. Najlepiej, aby śniadanie stanowiło 25-30 proc. energii całodziennej diety czyli przy diecie 2000 kcal powinno dostarczyć 500-600 kcal (np. 3 łyżki płatków owsianych z orzechami i mlekiem oraz kanapka z wędliną i sałatką z pomidorów i ogórków z sosem winegret).

 

Jak komponować śniadanie?

Bardzo ważna jest również jakość spożywanych śniadań. Najlepiej, aby śniadanie składało się z produktów zbożowych pełnoziarnistych, m.in. pieczywa (razowego, graham), płatków zbożowych (owsiane, żytnie, gryczane, jaglane), musli, otrębów. Produkty te są źródłem błonnika pokarmowego, który daje uczucie sytości oraz węglowodanów złożonych, które są trawione i wchłaniane do krwi powoli, a tym samym stopniowo dostarczają energii organizmowi. Dzięki temu nie dochodzi do nagłych wahań poziomu glukozy (cukru) we krwi, jak ma to miejsce w przypadków spożycia węglowodanów prostych (inaczej cukrów prostych).

Do produktów zbożowych dobrym dodatkiem są produkty mleczne (mleko, jogurt, kefir, maślanka, ser żółty, twaróg), produkty białkowe (wędliny – najlepiej upieczone samodzielnie, pasty z roślin strączkowych lub jajka) i koniecznie duża ilość warzyw lub/i owoców. Warto przy tym dodać, że połączenie w jednym posiłku produktów zbożowych i mlecznych (czyli np. płatki owsiane z jogurtem) sprzyja lepszemu wykorzystaniu przez organizm białka znajdującego się w zbożach.

 

Jakie dodatki do śniadania?

Polecanym dodatkiem do śniadania są również orzechy, pestki dyni, słonecznika czy siemię lniane. Są one bardzo dobrym źródłem nienasyconych kwasów tłuszczowych. Na szczególną uwagę zasługują orzechy, które zawierają także białko o wysokiej wartości odżywczej, błonnik, kwas foliowy, witaminy antyoksydacyjne, sterole roślinne oraz magnez i potas. Dzięki tym składnikom wykazują działanie przeciwzapalne, obniżają stężenie cholesterolu i obniżają ciśnienie krwi oraz zmniejszają ryzyko chorób układu krążenia.  Europejskie Towarzystwo Kardiologiczne zaleca, aby w naszej diecie codziennie znalazło się około 30 gramów niesolonych orzechów.

 

Śniadanie białkowo-tłuszczowe

Śniadanie może również być oparte o produkty białkowo-tłuszczowe czyli np. awokado zapiekane z jajkiem czy z pastą z roślin strączkowych lub jajecznica na szynce. Wybierając takie śniadanie, warto pamiętać o dostarczeniu węglowodanów złożonych w kolejnym posiłku, dla właściwej równowagi pomiędzy składnikami odżywczymi w całodziennym jadłospisie. Pamiętajmy, że jajecznica na boczku czy kiełbasie nie będzie dobrym rozwiązaniem, gdyż takie śniadanie będzie ciężkostrawne i  bogate w nasycone kwasy tłuszczowe sprzyjające rozwojowi chorób serca. Również słodka drożdżówka nie będzie dobrym wyborem na pierwszy poranny posiłek, gdyż cukry proste w niej zawarte szybko zostaną wchłonięte i wykorzystane przez organizm, co sprawi, że wkrótce znów będziemy mieć ochotę na coś słodkiego i sięgniemy po jakąś przekąskę zamiast zjeść kolejny posiłek po 3-4 godzinach.

 

Dlaczego śniadanie jest tak ważne?

Pełnowartościowe śniadanie najlepiej spożyć do 2 godzin po wstaniu z łóżka, gdyż podczas snu metabolizm naszego organizmu spowalnia, dlatego ważne jest, aby rozpocząć nowy dzień posiłkiem, który go przyspieszy oraz dostarczy energii i niezbędnych składników odżywczych do prawidłowego funkcjonowania. Według licznych badań, spożywanie śniadań wpływa na lepszą koncentrację, zapamiętywanie, zdolność uczenia i rozwój intelektualny. Uczniowie, którzy nie jedzą drugiego śniadania, częściej skarżą się na bóle głowy, złe samopoczucie, rozdrażnienie i konflikty z rówieśnikami, a także mają gorsze wyniki w nauce. Osoby, które codziennie spożywają śniadania mają o 16% mniejsze ryzyko rozwoju nadciśnienia tętniczego, o 18% zespołu metabolicznego, 19% cukrzycy typu 2 i o 20% otyłości w porównaniu do osób jedzących śniadanie wyłącznie 3 razy w tygodniu.

Choć nie ma wyników badań jednoznacznie potwierdzających wpływ regularnego spożywania lub opuszczania śniadania na masę czy skład ciała, to istnieją dowody na to, iż omijając śniadania, spożywamy kolejne posiłki większe, kompensując sobie stratę kalorii z ominiętego posiłku. W ten sposób w mniejszej liczbie posiłków spożywamy tyle samo kalorii. Biorąc pod uwagę jednak zasady zdrowego żywienia i zalecenie, aby w zdrowej diecie spożywać posiłki częściej, a mniejsze objętościowo, spożywanie śniadania wydaje się najlepszym rozwiązaniem dla zachowania zdrowia.

Biorąc pod uwagę wszystkie korzyści wynikające ze spożywania śniadań, szczególnie te dotyczące wpływu na funkcjonowanie naszego mózgu, można z całą odpowiedzialnością powiedzieć, ze właściwie skomponowane śniadanie jest najważniejszym posiłkiem w ciągu całego dnia  i nie powinno być pomijane.

 

  1. Odegaard AOJacobs JrSteffen LMVan Horn LLudwig DSPereira MA. Breakfast frequency and development of metabolic risk. Diabetes Care. 2013 Oct;36(10):3100-6.
  2. Betts JAChowdhury EAGonzalez JTRichardson JDTsintzas KThompson D. Is breakfast the most important meal of the day? Proc Nutr Soc. 2016 Nov;75(4):464-474. Epub 2016 Jun 13.
  3. Adolphus KLawton CLChamp CLDye L. The Effects of Breakfast and Breakfast Composition on Cognition in Children and Adolescents: A Systematic Review. Adv Nutr. 2016 May 16;7(3):590S-612S. doi:  10.3945/an.115.010256. Print 2016 May

 

Kromka chleba na zdrowie

Kromka chleba na zdrowie

Wg danych GUS w ciągu ostatnich 25 lat spożycie pieczywa spadło o ponad 50% – z poziomu 100 kg na osobę rocznie w 1981 r. do zaledwie 45,3 kg w 2016. Z najnowszego raportu GfK dotyczącego rynku pieczywa wynika, że główną przyczyną tej sytuacji jest dbanie o właściwą masę ciała.

– W rzeczywistości jednak chleb może pomagać w redukcji nadmiernej masy ciała i sprzyjać utrzymaniu szczupłej sylwetki – mówi Paulina Gąsiewska z Instytutu Żywności i Żywienia, ekspert NCEŻ. – Nisko przetworzone produkty zbożowe, w tym pieczywo, stanowią istotne źródło błonnika pokarmowego. Przykładowo, chleb żytni pełnoziarnisty zawiera ponad 9 g błonnika w 100 g, czyli blisko 30% zalecanego dziennego spożycia tego składnika. Dla porównania, zawartość włókna pokarmowego w 100 gramach kajzerki, to jedynie 1,9 g, w chlebie baltonowskim – 3,3 g. Zawartość błonnika pokarmowego w nisko przetworzonych produktach piekarniczych jest często kilkukrotnie wyższa niż w większości warzyw i owoców. To właśnie błonnik ułatwia utrzymanie smukłej sylwetki i redukcję nadprogramowych kilogramów, a przy okazji wpływa na zmniejszenie ryzyka wystąpienia chorób układu krążenia i wybranych chorób nowotworowych.

W pogoni za szczupłą sylwetką nie tylko ograniczamy spożycie chleba. Coraz częściej osoby zdrowe eliminują również inne produkty zbożowe z diety, przechodząc na dietę bezglutenową, wierząc, że to zdrowszy sposób odżywiania, który pomoże im w szybki sposób zrzucić zbędne kilogramy.

– Niestety pogląd, że dieta bezglutenowa działa odchudzająco, nie ma żadnego uzasadnienia naukowego – mówi ekspert Narodowego Centrum Edukacji Żywieniowej IŻŻ Magdalena Siuba-Strzelińska. – Dodatkowo źle zbilansowana może prowadzić do niedoborów błonnika, witamin z grupy B, magnezu, cynku czy selenu, których źródłem są właśnie produkty zbożowe, w tym pieczywo. Uleganie modom i wykluczenie z diety pełnoziarnistego chleba nie jest wskazane dla zdrowych osób.

Oczywiście, nie oznacza to jednak, że możemy bezkarnie objadać się pieczywem, szczególnie wysoko przetworzonym. Trzeba zwracać uwagę na jakość pieczywa i jego skład, rodzaj użytej mąki. Jeśli szczupła sylwetka jest dla nas rzeczywiście ważna i chcemy czuć się zdrowo, zmieńmy nawyki żywieniowe i zamiast zwykłej pszennej bułki wybierzmy kromkę razowego chleba.

Możemy też upiec własny chleb. Już dziś co czwarty konsument średnio dwa razy w miesiącu samodzielnie wypieka pieczywo w domu. Wspólne pieczenie chleba może być frajdą dla całej rodziny. Własnoręcznie upieczony chleb domowy wypełni swoim zapachem cały dom i zapewni zdrowie wszystkim domownikom.

Zadanie finansowane ze środków Narodowego Programu Zdrowia na lata 2016-2020.