Narodowe Centrum Edukacji Żywieniowej logo
Wyszukiwarka
Kurze, przepiórcze a może strusie?

Kurze, przepiórcze a może strusie?

Pospolite jajko kurze chętnie wykorzystywane jest w polskiej diecie mimo, że dostępne są również jaja pochodzące od innych gatunków ptaków. Znaczną popularnością cieszą się maleńkie jajka przepiórcze, a okazjonalnie – także kacze, gęsie czy olbrzymie jaja strusie.

Jaja mają swoje stałe miejsce w Piramidzie Zdrowego Żywienia i zaliczane są do produktów białkowych. Zawierają wiele innych cennych składników odżywczych, a jeżeli czasem są negowane – to najczęściej ze względu na zawartość cholesterolu. Czy obawy dotyczące cholesterolu są słuszne? Jakie wartościowe składniki zawiera jako? I czy są znaczące różnice pomiędzy rodzajami jajek poza ich rozmiarem?

 

Jaja to cenne fosfolipidy i kwasy tłuszczowe

Jajko jest źródłem białka pełnowartościowego, czyli zawierającym – pod względem ilościowym oraz proporcji – komplet aminokwasów potrzebnych do budowy i prawidłowego funkcjonowania organizmu. Białko jaja odznacza się lekkostrawnością, stąd może z powodzeniem być wykorzystane w diecie dzieci, osób w wieku podeszłym lub dietoterapii wybranych jednostek chorobowych. Co ciekawe, białko jaja zawiera składniki bioaktywne o właściwościach antybakteryjnych. Zalicza się do nich lizozym, konalbuminy, awidynę oraz inhibitory różnych enzymów.

Źródłem tłuszczu jest żółtko jaja, które zawiera cenne fosfolipidy, a także kwasy tłuszczowe nasycone i nienasycone w proporcji 2:1. Głównymi kwasami tłuszczowymi zawartymi w żółtku jaja są kwas oleinowy, palmitynowy, linolowy, linolenowy oraz stearynowy.  Ponadto innymi cennymi składnikami żółtka są m.in.:

  • Lecytyna, której zawartość w żółtku jest trzykrotnie wyższa niż soi, będącej głównym źródłem pozyskiwania tego związku. Składnik ten jest niezwykle istotny do prawidłowego funkcjonowania układu nerwowego, jest stałym składowym mózgu, osłonek mielinowych tkanki nerwowej oraz uczestniczy w metabolizmie cholesterolu.
  • Cholina, ważny składnik tłuszczów jajka istotny dla prawidłowej pracy mózgu, systemu nerwowego i metabolizmu wątroby, jak również mający wpływ na poprawę długotrwałej pamięci oraz na funkcje uczenia się. Spożycie jednego jajka dostarcza aż 280 mg fosfatydylocholiny, co realizuje dzienne zapotrzebowanie na ten składnik w 25-50%.
  • Zeoksantyna i luteina, czyli ksantofile, należące do karotenoidów o właściwościach przeciwutleniających. Istotne dla prawidłowego funkcjonowania narządu wzrostu, a zwłaszcza przeciwdziałające występującej wraz z wiekiem degeneracji plamki żółtej oka.

 

Kłopotliwy cholesterol, ale też witaminy i składniki mineralne

Średniej wielkości jajo kury zawiera około 200-215 mg cholesterolu. Zastosowanie metod hodowlanych i biologicznych lub zmiana żywienia kur pozwala zmniejszyć jego zawartość w jaju o ok. 25-30%. Do ras kur znoszących jaja o mniejszej zawartości cholesterolu, rzędu 150 mg, należy krajowa Zielononóżka kuropatwiana. Dla porównania – jedno jajko przepiórcze zawiera około 40-50 mg cholesterolu. Ale jeżeli zjadajmy ich kilka, to ilość cholesterolu staje się porównywalna do tej zawartej w jajku kurzym. Nieco inaczej będzie z jakiem strusim, gdyż jego żółtko waży ok. 300g. Jeśli podzielimy się z innymi tym jajkiem i zjemy porcję ok. 100 g samego żółtka jajka strusia, to dostarczymy nawet 1300 mg cholesterolu.

W jajku, a właściwie w jego żółtku, znajduje się komplet witamin, za wyjątkiem witaminy C. Szczególnie dużo jest tych rozpuszczalnych w tłuszczach (wit. A, wit. D, wit. E, wit. K), z racji specyficznego składu żółtka. Spośród składników mineralnych w jajkach znajdują się łatwoprzyswajalne kompleksy fosforu, selenu, żelaza i cynku.

 

Jaja przepiórcze i strusie: różne pod względem składników odżywczych

Jajka przepiórcze stanowią 1/5 jajka kurzego i ważą średnio około 10 g. Te maleńkie jajka są chętnie spożywane ze względu na wysoki udział żółtka w stosunku do białka. Wysoka wartość odżywcza jaj przepiórczych wynika z dużej zawartości niezbędnych aminokwasów egzogennych oraz żelaza, karotenu, łatwo przyswajalnego fosforu, miedzi i witamin z grupy B. Ilość tłuszczu w jajku przepiórczym jest niższa niż w kurzym, natomiast kompozycja kwasów tłuszczowych jest zbliżona do zawartości w jaju kurzym. Zawartość cholesterolu w żółtku jajek przepiórczych wynosi średnio około 40–50 mg.

Przeciętne jajo strusie waży ok. 1,5 kg i jest odpowiednikiem nawet 30 jaj kurzych. A porcja jajecznicy z jednego jajka strusia wystarczy nawet dla 10 osób. Jajko strusia zawiera porównywalną zawartość tłuszczu i białka do jaja kurzego, oczywiście po przeliczeniu na 100 g jajka. Jajo strusie jest nieco bogatsze w kwas foliowy, witaminę B1, magnez, selen i żelazo. Zawartość cholesterolu wynosi 13 mg/g żółtka, dla porównania w jaju kurzym ilość ta wynosi 15-19 mg/g żółtka.

 

Zatem – ile tych jaj?

Choć wiele jest badań i kontrowersji wokół zaleceń dotyczących ilości spożywanych jaj, to główne wskazania co do ograniczenia ich konsumpcji dotyczą osób z wysokim ryzykiem powikłań kardiologicznych np. osób z wysokim cholesterolem, chorujących na cukrzycę typu 2 czy z zespołem metabolicznym. W tej grupie wskazane jest ograniczenie jaj najczęściej do 2-4 sztuk tygodniowo. Zdrowe osoby natomiast mogą pozwolić sobie nawet na 7 sztuk tygodniowo. 

 

Czytaj więcej:

Prof. dr hab. med. Barbara Cybulska: Jajka na Wielkanoc i na co dzień

Prof. dr hab. med. Barbara Cybulska: Cholesterol – jeść dużo czy mało – gdzie leży prawda?

Piramida Zdrowego Żywienia i Aktywności Fizycznej dla dzieci i młodzieży

Piramida Zdrowego Żywienia i Aktywności Fizycznej dla osób dorosłych

Piramida Zdrowego Żywienia i Aktywności Fizycznej dla osób w wieku starszym

 

  1. Szostak-Węgierek Dorota, Kuzaka Milena: Kontrowersje wokół jaj – czy ograniczenie ich spożycia jest uzasadnione? Żywienie Człowieka i Metabolizm. 2015, nr 1, tom 42, s. 41-50,
  2. Jacek Kijowski, Grzegorz Leśnierowski, Renata Cegielska-Radziejewska : Jaja cennym źródłem składników bioaktywnych. Żywność. Nauka. Technologia. Jakość, 2013, 5 (90), 29-41,
  3. Ewa Sosnówka-Czajka, Iwona Skomorucha, Eugeniusz Herbut: Kształtowanie się wybranych cech jaKościowych jaj Kur rodzimego pochodzenia. Rocz. Nauk. Zoot., T. 41, z. 2 (2014) 93-105,
  4. Jarosław Olav Horbańczuk i wsp.: Cholesterol content and fatty acid composition of egg yolk of grey nandu (Rhea americana),
  5. Dominika Tolik, Ewa Poławska, Anna Charuta: Characteristics of Egg Parts, Chemical Composition and Nutritive Value of Japanese Quail Eggs – a Review.Folia Biologica(Kraków), vol.62(2014), No 4.
Dieta w przebiegu grypy żołądkowo-jelitowej

Dieta w przebiegu grypy żołądkowo-jelitowej

 

Jak uniknąć odwodnienia? Podstawa to płyny

Prawidłowe nawodnienie organizmu podczas ostrej infekcji żołądkowo-jelitowej to podstawowy element postępowania żywieniowego. Grupą szczególnie narażoną na zburzenia wodno-elektrolitowe są niemowlęta, małe dzieci oraz osoby starsze.

Podawane płyny powinny być chłodne, spożywane małymi łykami w postaci:

  • wody niegazowanej,
  • słabych naparów herbat, łącznie z herbatą z dodatkiem soli (uzupełniajmy utracony w tracie wymiotów i/lub biegunek sód w organizmie),
  • doustnych płynów nawadniających dostępnych w aptekach,
  • samodzielnie przygotowanego płynu do nawadniania składającego się z 200 ml przegotowanej wody, 0,9 g soli oraz 4,0 g cukru.
  • marchwianki / lekkiej zupy.

Według zaleceń  Światowej Organizacji Zdrowia (WHO) i Funduszu Narodów Zjednoczonych na rzecz Dzieci (UNICEF) do nawadniania powinny być stosowane doustne płyny o obniżonej osmolarności. Przyjmowanie ich pozwala nie tylko uzupełniać niedobór płynów, ale wpływa również na zmniejszenie objętości wydalanych płynów w stolcu.

Po każdorazowym epizodzie wymiotów lub biegunki, należy zwiększyć ilość przyjmowanych płynów. Płyny powinny być podawane przynajmniej kwadrans po wymiotach, co poprawia ich tolerancję. Sposób podawania płynów nie ma znaczenia w przypadku występowanie jedynie biegunki.

 

Nie – dla słodkich soków

W okresie intensywnych wymiotów i/lub biegunek nie poleca się soków owocowych, słodzonych napojów gazowanych lub niegazowanych, które ze względu na dodatek cukru mogą nasilać objawy choroby.

Czas trwania intensywnego nawadniania zależy od ustąpienia objawów odwodnienia, zazwyczaj około 4-5 godzin. Bezwzględnym wskazaniem do hospitalizacji i nawadniania drogą pozajelitową jest odwodnienie powyżej 10%, objawy wstrząsu, zaburzenia świadomości lub brak poprawy mimo intensywnego nawadniania doustnego. 

 

Lekka dieta w czasie choroby

Kolejnym aspektem leczenia jest dieta, która w przebiegu grypy żołądkowo-jelitowej powinna charakteryzować się lekkostrawnością. Podczas intensywnych epizodów wymiotów i/lub biegunek zaleca się powstrzymanie od jedzenia, zwykle na czas intensywnego nawadniania (ok. 4 godziny).

W późniejszym etapie zaleca się możliwie jak najwcześniej powrócić do żywienia doustnego. Z diety należy wykluczyć produkty tłuste, ciężkostrawne oraz o dużej zawartości błonnika, które podrażniałyby układ pokarmowy. Do produktów działających w sposób osłonowy i hamujących perystaltykę jelit (co ogranicza występowanie biegunek) zalicza się:

  • jogurty,
  • delikatne musy,
  • kompot jabłkowy,
  • kisiel z czarnych jagód,
  • ryż na wodzie,
  • chudy rosół.

 

Rozszerzanie diety

Dietę stopniowo należy rozszerzać poprzez wprowadzanie jasnego, czerstwego pieczywa, delikatnych warzyw w postaci puree, chudych mięs i ryb, aż do etapu powrotu do normalnego, codziennego żywienia. Posiłki powinny być małe objętościowo, ale jadane częściej, by zbyt nie obciążać układu pokarmowego.  Należy w tym okresie ograniczyć spożycie owoców, orzechów i warzyw bogatych w błonnik pokarmowy, a także gruboziarnistych kasz, płatków zbożowych (owsianki) i pieczywa razowego, ostrych przypraw i alkoholu, produktów zawierających sorbitol i fruktozę. Ważne jest również, aby wyeliminować produkty smażone na rzecz gotowanych w wodzie i na parze, pieczonych w folii, duszonych bez tłuszczu.

Po ustąpieniu objawów żołądkowo-jelitowych należy wprowadzić normalną, prawidłową zbilansowaną dietę z wyłączeniem produktów ciężkostrawnych i tłustych na okres 3-5 dni.

 

Wspomagające leczenie

W leczeniu grypy żołądkowo-jelitowej zastosowanie znalazły probiotyki zawarte w fermentowanych napojach mlecznych (jogurty, kefiry, maślanki) oraz dostępne w postaci kapsułek w aptekach. Są one istotne do przywrócenia właściwej flory bakteryjnej układu pokarmowego uszkodzonej w trakcie choroby, ale również przyczyniają się do skrócenia czasu występowania biegunek. W badaniach wykazano, iż szczepy probiotyczne L. (Lactobacillus) reuteri, L. rhamnosusGG, L. casei oraz Saccharomyces boulardii przynoszą korzyści kliniczne w leczeniu biegunki w przebiegu rotawirusua i mogą przyczynić się do skrócenia czasu trwania biegunki o jeden dzień.

 

Czytaj więcej:

Przeziębienie – jak dietą wspomóc leczenie?

Literatura

1.  Farthing M., Salam M.: World Gastroenterology Organisation Global Guidelines. Acute diarrhea in adults and children: a global perspective. World Gastroenterology Organisation, February 2012,

2. Garlicki A, Leśniak M.:Leczenie chorób biegunkowych o etiologii zakaźnej u dorosłych, Przegl Epidemiol, 2009; 63: 395-400,

3. Jarosz M. [red]: Praktyczny podręcznik dietetyki, Instytut Żywności i Żywienia, Warszawa 2010.