Ludzki mózg kurczy się z wiekiem, ale ostatnie badania wskazują, że jest on również zdolny do niezwykłej plastyczności, nawet w późnym wieku. Wielu naukowców podkreśla, jak ważne są ćwiczenia nie tylko dla ciała, ale przede wszystkim dla naszego mózgu. Co wiemy na ten temat? Czy faktycznie aktywność fizyczna wpływa korzystnie nie tylko na nasze ciało, ale także na umysł?
Wykonywane każdego dnia proste ćwiczenia mięśni posturalnych pozwalają na zachowanie dobrej sprawności funkcjonalnej w wieku starszym. Te ćwiczenia, to na przykład świadome napinanie określonych partii mięśni podczas codziennych prac domowych. Jest jeszcze więcej sposobów na samodzielność w wieku starszym. Na przykład haftowanie pozwala na utrzymanie dobrej sprawności manualnej.
W okresie menopauzy należy zadbać o dobrą kondycję i korzystać z ogólnodostępnych form ruchu. Ciekawych ofert ćwiczeń jest bardzo dużo. Aktywność fizyczna w tym czasie to szczególna witamina młodości, która łagodzi objawy menopauzy i stanowi doskonałą profilaktykę wielu schorzeń.
Koncepcja korzystnego starzenia się (tzw. anti-aging) ma na celu przede wszystkim zapobieganie lub opóźnienie wystąpienia chorób charakterystycznych dla wieku podeszłego. Naukowcy, którzy poszukują metod opóźnienia procesów starzenia się, są zgodni już teraz, że aktywność fizyczna niewątpliwie jest jedną z nich. Ruch w wieku starszym wpływa korzystnie nie tylko na mięśnie i stawy, lecz także na mózg.
Kinezygerontoprofilaktyka zajmuje się doborem ćwiczeń odpowiednich dla seniorów. Prawidłowo zaplanowany wysiłek fizyczny powinien gwarantować systematyczne, ale bezpieczne ćwiczenia, które umożliwią seniorom samokontrolę nad postawą ciała i ruchem.
Mianem „superstulatek” i „długowieczny” określa się osobę powyżej 110. roku życia. Dane szacunkowe wskazują, że na całym świecie żyje pół miliona osób, które mają więcej niż 100 lat. Naukowcy, którzy podjęli się badań nad sekretem ich długowieczności, odkryli, że najważniejszym elementem, niezależnie od miejsca zamieszkania i płci, był deklarowany przez nich aktywny sposób spędzania czasu wolnego, a szczególnie odpowiednia dawka tzw. naturalnego ruchu.
Ruch nie tylko chroni przed osteoporozą, lecz także ją leczy. Dzieje się tak dlatego, że gdy nasz szkielet poddajemy regularnym obciążeniom pracujących mięśni, składniki mineralne lepiej odkładają się w kościach. Szczególnie ważną grupą ćwiczeń w tym aspekcie są te, które wykonujemy w obciążeniu osiowym. W badaniach wykazano lepszą gęstość kości u osób aktywnych fizycznie w porównaniu do osób unikających ruchu.
Aktywność fizyczna jest stałym elementem profilaktyki i leczenia osteoporozy zarówno u kobiet, jak i mężczyzn. Najważniejsze i najbezpieczniejsze są ćwiczenia związane z osiowym obciążeniem, wzmacniające mięśnie posturalne, równoważne i koordynacyjne. Wszystkie trzeba wykonywać w bezpiecznych, stabilnych pozycjach.
Szkielet stanowi podporę dla naszego ciała. Tkanka kostna podlega ciągłym przemianom, a ubytek masy kostnej jest widoczny z wiekiem. Mocne kości to zdrowe kości, odpowiednio „odżywione” i gotowe do pełnienia swojej roli. Eksperci od osteoporozy podkreślają, że oprócz odpowiedniej dawki wapnia i witaminy D to aktywność fizyczna jest niezbędna do utrzymania dobrej kondycji tkanki kostnej na dłużej. Zalecane ćwiczenia w profilaktyce chorób kości mogą być przyjemne i nie zajmują dużo czasu, warto zatem poznać, które formy aktywności są szczególnie ważne.
Andropauza i menopauza to „dwie strony tego samego medalu”. Skoro kobiety w okresie menopauzy mogą zadbać o swoją dobrą kondycję i sprawność fizyczną, także mężczyźni w tym wieku mają spore możliwości podtrzymania swojej sprawności. Marszobieg? Siłownia? A może pływanie? Wszystko dobrze, ale trzeba być świadomym kilku ważnych zasad.
